Χτες βράδυ τον έκλεψαν και όπως ήταν απαραίτητο -για να μπορέσει να βγάλει καινούργια έγγραφα το συντομότερο πριν επιστρέψει στο Βέλγιο όπου ζει- πήγε στην Αστυνομία. Είχε το θάρρος να μη δεχτεί να υπογράψει κάτι το οποίο ήταν ψευδές, κι όμως η Αστυνομία σύμφωνα με τα λεγόμενά του σχεδόν του επέβαλλε να ψευδομαρτυρήσει. Απ' τη στιγμή που δεν το έκανε, λέει πως αντιμετωπίστηκε με αγένεια και αδιαφορία.
Ο Γιάννης Οικονόμου, γλωσσολόγος και μεταφραστής με εξαιρετικές επιδόσεις, απασχολούμενος σήμερα στη Γενική Διεύθυνση Μετάφρασης της Κομισιόν είχε δώσει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη πρόσφατα στο LIFO.gr και τον Θοδωρή Αντωνόπουλο.
Αυτή είναι η αφήγησή του και τη δημοσιεύουμε με την άδειά του:
Χθες τη νύχτα μου έκλεψαν το σακίδιο με τα προσωπικά μου αντικείμενα και μετρητά στον Άρειο Πάγο, κάτω από την Ακρόπολη.
Πήγα σήμερα να το καταγγείλω αφού χθες τη νύχτα η Ασφάλεια ήταν κλειστή.
Επιστρέφω μόλις από το αστυνομικό τμήμα και αισθάνομαι διπλά ως θύμα. Αισθάνομαι να έχει ποδοπατηθεί η προσωπικότητά μου ως πολίτη.
Το γραφείο ήταν γεμάτο καπνό, δεν μπορούσα να αναπνεύσω, παρόλο που επιγραφή (βλ. φωτο) απαγόρευε το κάπνισμα.
Αλλά ας είναι...
Τη βιβλιοθήκη του γραφείου κοσμούσαν θρησκευτικά βιβλία, και στον τοίχο κρεμόταν ορθόδοξη εικόνα (βλ. φωτο) κι ας πρόκειται για δημόσια υπηρεσία που οφείλει να εξυπηρετεί κάθε πολίτη, ασχέτως θρησκεύματος.
Αλλά ας είναι...
Έδωσα λοιπόν την κατάθεσή μου για την κλοπή στον φιλικό αστυνομικό. Ώσπου μου έδωσε την κατάθεσή μου για να την υπογράψω.
Και τότε διαπίστωσα εμβρόντητος (μετά από χρόνια που είχα σχέσεις μόνο με το βελγικό αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς μου) ότι η κατάθεσή μου με εμφάνιζε ως Χριστιανό Ορθόδοξο.
Παρατήρησα ευγενικά στον αστυνομικό ότι 1) δεν είμαι Χριστιανός, και 2) ό,τι και να είμαι, δεν έχει καμία σχέση ούτε με τη χθεσινοβραδινή κλοπή ούτε με το ελληνικό κράτος.
Τότε ο αστυνομικός υπηρεσίας άλλαξε άρδην:
Μου εκτύπωσε άλλη κατάθεση στην οποία με ανέφερε ως άθεο, παρόλο που δεν είχα αναφέρει αν και ποιο θρήσκευμα είχα.
Και άρχισε τότε να μου φωνάζει με τσαμπουκά και αγενέστατα στον ενικό εξηγώντας μου γιατί πρέπει να αναφέρεται το θρήσκευμα στα δημόσια έγγραφα.
Και ήρθε τότε το καψόνι, η εκδίκηση του ψυχολογικά αδύνατου Χριστιανού Ορθόδοξου μπάτσου:
Ενώ του είχα εξηγήσει ότι χρειάζομαι αντίγραφο της κατάθεσής μου το ταχύτερο δυνατό ώστε να ανανεώσω τις κλεμμένες πιστωτικές μου κάρτες και την επίσης κλεμμένη άδεια οδήγησής μου τώρα που (έχω την ατυχία να) βρίσκομαι στην Ελλάδα, και ενώ του είχα πει ότι θα βρίσκομαι λίγες μόνο μέρες ακόμα στην Ελλάδα όντας μόνιμος κάτοικος εξωτερικού, μου λέει με ύφος όλο χαιρεκακία:
"Πέρνα σε 20 μέρες να πάρεις το αντίγραφό σου".
Μάλιστα.
Με έκλεψαν, έχασα χρήματα, τα προσωπικά μου αντικείμενα, πέρασα μια άυπνη νύχτα βλέποντας τον κλέφτη να εισβάλλει στην προσωπική μου ζωή, ΚΙ ΕΧΩ ΚΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΤΟΒΛΕΤΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΓΑΜΑΕΙ ΤΗΝ ΗΔΗ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΨΥΧΗ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΛΜΗΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ.
Τώρα πώς θα ανανεώσω την άδεια οδήγησής μου;
Και κυρίως, πώς θα μπορέσω να ξανανιώσω ότι ανήκω σ' αυτή τη γαμημένη τριτοκοσμική χώρα που με εκδικείται επειδή επέλεξα να μην πιστεύω στον επίσημο Θεό της;
