Επειδη αντιμετωπιζα ακριβως το ιδιο προβλημα μ'εσενα αν δεν νιωθεις ανετα να μιλησεις σε καποιον δικο σου-και εχεις φυσικα τη δυνατοτητα-καλο θα σου εκανε να μιλουσες με εναν καλο ψυχολογο. Η ψυχικη υγεια ειναι υπερ-σημαντικη ακομα και καποια αρρωστια στο σωμα να εχεις ο γιατρος θα σου πει να μην αγχωνεσαι και να μην στεναχωριεσαι. Σου ευχομαι να τα καταφερεις να το ξεπερασεις και να σταθεις δυνατη!!
13.8.2017 | 20:56
το μυστικο μου
δεν ξερω πως να αρχισω αυτο που γρεαφω δεν το πει σε κανενα δικο μου ...εδω και χρονια πασχω απο κρισεις πανικου αυτο το γνωριζουν γονεις ...ομωςμου αλλα επειδη εχουν πολλα ππροβληματα εξαιτιας του τροχαιου του αδερφου μου που επαθε πριν τρια χρονια και ακομα να συνεθλει μου λενε οτι δεν ειναι κατι σημαντικο και μην δινω σημασια ...ομως εγω δεν αντεχω αλλο παθενω συνεχεια κρισεις και νιωθω καθε μερα ενα βαρος στο στυθως ...δεν εχω ιχνος αυτοπιθησεις ουτε αυτοκτιμησεις ,,,..με σιχαινουμε θελω απλος να μηνω εκει σε ενα δωματιο κλεισμενη παραστανω οτι ειμαι ευτιχησμενη 'η οτι δεν εχω τοσο θεμα στους γονεις μου στους φιλους μου στο αγορι μου ..αλλα μεσα μου νιωθω σκατα και αβολα με τον εαυτο μου δεν φταινει που ειμαι ασχημα εξωτερικα αλλα ειμαι και ασχημα εσωτερικα ...και κρισεις συνεχιζουν και τωρα πια δενλεω σε κανενα τιποτα νιωθω ασχημα να μηλαω για αυτο πια και δεν μηλαω σε κανενα το αγορι μου μου ζητησε να μηλισουμε για αυτο αλλα εγω θελω απλος να τελιωσει δεν θελω να πω τιποτα ...σορρυ για τα ορθωγραφικα
7
