ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Για τους απατεώνες που πληρώνουμε εμείς

Facebook Twitter
36

Στην Πορτογαλία έγινε κίνημα: «Να γ@μ@θεί η Τρόικα». Δεν έχω ιδέα αν οι Πορτογάλοι πολιτικοί -σε συνεργασία με Πορτογάλους πολίτες- είναι τόσο καταστροφικοί όσο οι δικοί μας, πάντως, παρ' ό,τι βλέπω ότι ήδη το φωνάζουμε κι εμείς, δεν ξέρω αν πρέπει να τρέξουμε να τους μιμηθούμε. 

Μετά την αμφισβήτηση από την Τρόικα των στοιχείων που έδωσε το υπουργείο Υγείας για τους επίορκους γιατρούς -κάτι πήρε χαμπάρι για τις κομπογιαννίτικες απάτες μας υποθέτω- σήμερα μάθαμε ότι οι Βρυξέλλες μας απειλούν και πάλι. 

Γιατί μας απειλούν; 

"Στην άμεση απομάκρυνση επίορκων υπαλλήλων αναμένεται να προχωρήσει η κυβέρνηση, μετά την «απειλή» από την πλευρά των Βρυξελλών ότι σε διαφορετική περίπτωση θα γίνουν οριζόντιες απολύσεις και δεν θα εκταμιευθεί η επόμενη δόση προς τη χώρα μας.

Αρμόδιοι κρατικοί παράγοντες εκτιμούν ότι είναι περίπου 7.000 είναι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο που μπορούν να θεωρηθούν «επίορκοι» και οι οποίοι μπορεί να απομακρυνθούν χωρίς να δημιουργηθούν επιπλοκές και αντιδράσεις."

Υπάρχουν δηλαδή χιλιάδες επίορκοι -δηλαδή ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ- υπάλληλοι, που μπορεί να είναι απο κοπανατζήδες ετών μέχρι και καταχραστές ή παιδεραστές ή οτιδήποτε, τους οποίους κρατάμε, παρ' ό,τι είναι απατεώνες. 

Οι κρατικοί παράγοντες εκτιμούν ότι μπορούν να θεωρήσουν επίορκους, χωρίς να δημιουργηθούν επιπλοκές και αντιδράσεις γύρω στις 7.000. Φανταστείτε για πόσους θα μιλούσαμε αν με γενναιότητα αδιαφορούσαν για τις επιπλοκές και τις αντιδράσεις. 

[Update: Απ' ό,τι άκουσα η πλειονότητα αυτών πιάστηκε να έχει προσληφθεί με πλαστά πιστοποιητικά, στοιχεία κλπ. Κι όμως τους κρατούν κανονικότατα.]

7.000, ας το δεχτούμε.  7.000, που τους πληρώνουμε. Εμείς.

Κάθε χρόνο. Κάθε μήνα. 

Και όλες οι κυβερνήσεις -με την πίεση του "λαού"- έχουν κάνει τα πάντα ώστε όχι μόνο να μην τους φυλακίσουν, αλλά και να μην τους απολύσουμε καν! (Που θα έπαιρναν και χρηματική αποζημίωση, πάλι εις βάρος μας...)

Τους κρατάμε στην "εργασία" τους εδώ και μήνες, εδώ και χρόνια, και έρχονται τώρα οι δανειστές μας να μας εκβιάσουν ότι δε θα μας δώσουν άλλη δόση αν συνεχίσουμε να τους πληρώνουμε (με τα λεφτά που μας δίνουν οι ίδιοι οι δανειστές). Πραγματικά δεν το χωράει ο νους μου. 

Και πριν μου πουν ότι γράφω φιλελεύθερα μνημονιακά για να πλήξω τον Τσίπρα (ο οποίος σήμερα έγλειφε, με εξευτελιστικό τρόπο την Καραμανλική δεξιά, αλλά αυτή είναι άλλη δική του, ντροπιαστική, υπόθεση) ας διευκρινίσω ότι μιλάω για την τωρινή κυβέρνηση, την υποτιθέμενη μνημονιακή και νεοφιλελεύθερη.

 

Η τωρινή κυβέρνηση σχηματίστηκε πριν από εννέα μήνες. Είχε δηλαδή όλο το χρόνο, αν όχι να κάνει κάτι στο θέμα του Δημοσίου γενικότερα, να διώξει -έστω- τους επίορκους. Ή κάποιους απ' αυτούς, για τα μάτια του κόσμου. 

Και δεν το έκανε. 

Λυπάμαι. Δεν μπορώ να κακιώσω σε καμία πανούργα τρόικα - και σε κανέναν πανούργο ξένο γι' αυτό. 

36

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

19 σχόλια
Όλα καλά και άγια αυτά που γράφεις φίλε Άρη...περιμένω και ένα άρθρο όμως για το πώς και γιατί οι δανειστές μας αποφάσισαν να μας δανείσουν, με τι όρους και τα σχετικά...εννοείται ότι δεν είμαστε αθώες περιστερές, αλλά τέτοιο αυτομαστίγωμα καταντάει ψύχωση
Θυμάστε το "κύκλωμα του ΙΚΑ Καλλιθέας" ; Αυτές τις υπαλλήλους ντε, που χορηγούσανε επιδόματα κλπ και που βρήκανε στο σπίτι τους κούτες γεμάτες πεντακοσάρικα. Ε, λοιπόν αυτές εξακολουθόύν να πληρώνονται από το ελληνικό δημόσιο κανονικότατα. Μέχρι να τελεσιδικήσει η καταδίκη τους, δόξα τω θεώ, υπάρχουν πολλοί συνταξιούχοι ή άνεργοι απ' τους οποίους μπορούμε να κόβουμε τις πενιχρές συντάξεις και τα επιδόματα ανεργίας, ώστε να καταβάλλουμε τους μισθούς των επίορκων το ακέραιο. Άλλωστε τι διάολο, σε κράτος δικαίου ζούμε...
Έτσι ακριβώς! Αυτό που θα πρέπει όλοι μας να κατανοήσουμε είναι ότι όσα από τα χρήματα μας πάνε σε επίορκους ΔΕΝ πάνε κάπου αλλού - επιδόματα φτώχειας, φάρμακα, σχολεία, συντάξεις χαμηλοσυνταξιούχων κτλ. Καλό θα ήταν να σταθμίσουμε ορισμένα πράγματα ως κοινωνία και να κατευθύνουμε τους πόρους μας εκεί που υπάρχει ανάγκη και εκεί που είναι δίκαιο να κατευθυνθούν. Και δίκαιο δεν είναι σε καμία περίπτωση να τοποθετούμε την ακέραια μισθοδοσία ατόμων που έχουν παρέβη τον όρκο τους (ή έστω που είναι εξαιρετικά probable πως έχουν παρέβη τον όρκο τους) υψηλότερα από την εξυπηρέτησης των συνανθρώπων μας που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη!
Σε ποιες εκπτώσεις αναφέρεστε αγαπητέ; Στον αβέβαιο κόσμο μας πάντα υπάρχει μια μικρή πιθανότητα ο καταδικασμένος να είναι αθώος, ο διεγνωσμένος με νόσο υγιής, ο αξιολογημένος ως ανίκανος ικανός κοκ. Τι σημαίνει αυτό; Πως εξαιτίας αυτής τις μικρής πιθανότητας θα πρέπει να παγώσουμε τα πάντα και να μην κάνουμε απολύτως τίποτα; Να μην στέλνουμε κανέναν απολύτως στην φυλακή, να μην χορηγούμε κανένα φάρμακο και να μην αξιολογούμε κανέναν μαθητή/φοιτητή/εργαζόμενο;;;; Αν δεν καταλαβαίνετε πως σε ότι και αν κάνουμε σταθμίζουμε αβεβαιότητες και οφέλη λυπάμαι αλλά ζείτε σε έναν πλασματικό κόσμο!
Ναι πάντα υπάρχει πιθανότητα. Αλλά στον άρρωστο πρώτα κάνουμε κάνουμε τις εξετάσεις που έχουμε στη διάθεση μας και μετά αποφαινόμαστε για τη θεραπεία. Στον αξιολογούμενο κάνουμε πρώτα το τεστ και ύστερα βαθμολογούμε.. Αφήστε λοιπόν και τη δικαιοσύνη να ολοκληρώσει τις διαδικασίες που έχει προβλέψει για να προστατεύει τους αθώους! Ειλικρινά δεν θα ήθελα να ζω στον κόσμο που βιάζεστε να δημιουργήσετε αγαπητέ!
pop-corn είστε ενημερωμένος για το συγκεκριμένο θέμα; Αντιγράφω από το σχόλιο του Venom27 " Δεύτερον, οι 7000 γιά τους οποίους γίνεται λόγος είναι *καταδικασμένοι* επίορκοι. Δεν μιλάμε ούτε γιά το στάδιο που κάποιος τους έκανε μύνηση, ούτε γιά υποψία, ούτε γιά εκκρεμή έφεση κ.α. Είναι καταδικασμένοι τελεσίδικα και μάλιστα γιά αδικήματα που έχουν σχέση με τον *όρκο* τους σαν δημόσιοι υπάλληλοι."
Θα συμφωνήσω και με τον κ. Δημοκίδη και με τον Άρη Κ. Και ναι, ασφαλώς όλοι είναι αθώοι μέχρις αποδείξεως του εναντίου, αλλά με τις μεθόδους απόδοσης δικαιοσύνης στον συγκεκριμένο χώρο ποτέ κανείς δεν είναι ένοχος τελικά. Ή καταδικάζεται σε καμιά αργία μερικών μηνών και άλλα γελοία, για παραβάσεις σοβαρότατες. Ας διαβάσει μερικές εκθέσεις του κ. Ρακιντζή, των τελευταίων ετών, όποιος έχει αμφιβολία για τα παραπάνω.Είμαι δημόσια υπάλληλος, όπως είναι και ο σύντροφός μου. Και οι δύο μπήκαμε στο δημόσιο μέσω των πλέον κουραστικών μεθόδων, αυτών που απαιτούν προσπάθεια για διάβασμα, και όχι κόλλημα αφισών και κούνημα σημαιών σε κομματικές συγκεντρώσεις. Και παρά το ότι οι τομείς μας δε συμπεριλαμβάνονται στους πλέον διεφθαρμένους του Δημοσίου, διαπιστώνουμε από πρώτο χέρι τη σάρα και τη μάρα που κυκλοφορεί στο χώρο.Δεν θα ήμουν αντίθετη στην κατάργηση της μονιμότητας, αν εξασφαλισθεί ότι οι απολύσεις δε θα γίνονται με κομματικά κριτήρια (πολύ δύσκολο ακόμη στην Ελλάδα, εξού και η γνωστή ιστορία της πλατείας Κλαυθμώνος). Αλλά δεν είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση της σωστής λειτουργείας του τομέα. Απαραίτητο είναι να επιβάλλονται οι νόμοι, πάντα, όχι μόνον όταν μας απειλούν. Να επιβάλλονται αυστηρές ποινές. Και όταν κάποιος είναι επίορκος, να φεύγει οριστικά. Όχι για 2-3 μήνες. Και όλα αυτά, ασφαλώς, σε εύλογο χρονικό διάστημα, ώστε να μην κατασπαταλώνται τα λεφτά των φορολογουμένων.Και να υπάρχει καλύτερος έλεγχος εξ αρχής στις προσλήψεις.Να μια λέξη που δεν αγαπούν οι συνδικαλιστές και άλλοι που κόπτονται για "το καλό" των δημοσίων υπαλλήλων (και αντιστοίχως για "το καλό" των πανεπιστημίων, όπου όλοι πλέον πρέπει να μπαίνουν και όλοι να αποφοιτούν, και γενικώς "για το καλό" της κοινωνίας, που μόνο οι "κακοί ξένοι" επιβουλεύονται). Μια λέξη που απεχθάνονται δυστυχώς πολλοί Έλληνες, ενώ αποτελεί απαραίοτητο συστατικό κάθε ευνομούμενης, πραγματικά δημοκρατικής κοινωνίας. Έλεγχος, έλεγχος, έλεγχος.
1) εαν ημουν ΔΥ θα φωναζα για να απολυθουν οι επιορκοι, δεν ειναι δυνατον να αφηνουν να χαλανε το ονομα ενος ολοκληρου κλαδου (εγω πιστευω πως οι περισσοτεροι ΔΥ δουλευουν πραγματικα πολυ, ειδικα αυτοι που ερχονται σε επαφη με κοσμο)2) καμια κυβερνηση δεν θελει να της μεινει η ρετσινια οτι "διωχνει κοσμο" και αυτο οχι για τωρα αλλα για το μελλον οταν τα πραγματα (καποια στιγμη) θα καλυτερεψουν. Τι θα γινει τοτε οταν γινουν εκλογες; Θα χασει ολη της την "πελατεια"...3) η μονη λυση ειναι ευρωπαϊκο ΑΣΕΠ, ολες οι εξετασεις στην αγγλικη γλωσσα και μεσω υπολογιστη
Η εικόνα που έχουμε για την κρατική μηχανή, είναι άχρηστη, δυναστική, αναξιοκρατική και βάλε. Αν οι επίορκοι ήταν μόνο 7.000 (σε 700.000 σύνολο, 1% ποσοστό), ε τότε θα μιλάγαμε για μια κρατική μηχανή παράδεισο.Πιστεύει κανείς σας ότι μόνο 7.000 είναι επίορκοι;
Ολοι εχουμε στο περιβαλλον μας δημ.υπαλ. Που θα επρεπε να απολυθουν. Επισημους κοπανατζιδες, που κανουν το παν για να καλυψουν εαυτον και αλληλους απο καθε ειδους λαμογια, που αρνουνται με καθε δικαιολογια να εξυπηρετησουν τον πολιτη... Το κακο ειναι οτι σ'αυτη τη χωρα κανουμε πως δεν τους βλεπουμε. Θεωρουμε εντελως λογικη τη συμπεριφορα τους και απο πανω, οταν ανοιγει μια συζητηση περι επιορκων, εμεις παιρνουμε το μερος τους. Θα ειμαι ο πρωτος που θα απιρριψει την απολυση ενος ανθρωπου μονο κ μονο επειδη του εγινε αδικα μια μηνυση, αλλα περιπτωσεις που εχουν τελεσιδικισει θα πρεπει να φυγουν αμεσα. Αν δεν υπαρχουν τετοιες, τοτε δεν καταλαβαινω για ποιο πραγμα συζηταμε. Ομως δεν ακουσα ποτε για καποιον που εφυγε απο δημοσιο ενω ξερω δεκαδες που δεν θα επρεπε καν να προσληφθουν. Συμπτωση θα μου πεις? Ισως να ειναι ετσι...
Πρώτον, το "επίορκος" αναφέρεται σε *όρκο* που έχει δώσει κάποιος. Τα ελληνικά δικαστήρια - ακόμα και με την υπάρχουσα ποιότητα - ποτέ δεν θα καταδικάσουν κάποιον σαν επίορκο εξ' αιτίας π.χ. μιάς τροχαίας παράβασης (εκτός αν έχει ορκιστεί ότι δεν θα κάνει τροχαίες παραβάσεις).Δεύτερον, οι 7000 γιά τους οποίους γίνεται λόγος είναι *καταδικασμένοι* επίορκοι. Δεν μιλάμε ούτε γιά το στάδιο που κάποιος τους έκανε μύνηση, ούτε γιά υποψία, ούτε γιά εκκρεμή έφεση κ.α. Είναι καταδικασμένοι τελεσίδικα και μάλιστα γιά αδικήματα που έχουν σχέση με τον *όρκο* τους σαν δημόσιοι υπάλληλοι.Τρίτον, ναι μεν ο νόμος λέει ότι οι (καταδικασμένοι) επίορκοι απολύονται, αλλά την απόλυση την αποφασίζει μιά τριμελής επιτροπή υπεράνω του νόμου (αυτό μόνο στην Ελλάδα γίνεται). Η τριμελής επιτροπή αποτελείται από έναν - ουδέτερο - δικηγόρο, έναν εκπρόσωπο του Δημοσίου και έναν εκπρόσωπο του συνδικαλιστικού οργάνου (αδεδυ). Και οι 3 έχουν δικαίωμα βέτο. Πρακτικά, ο εκπρόσωπος της αδεδυ ποτέ δεν έχει ψηφίσει υπέρ της απόλυσης "συναδέλφου".Έτσι εξηγείται το γιατί όλοι αυτοί οι επίορκοι μένουν στις θέσεις τους όλα αυτά τα χρόνια. Οι "συνάδελφοι" της αδεδυ ασκούν βέτο στην απόλυση, ακόμα και στις πιο καραμπινάτες περιπτώσεις υπεξαίρεσης και διαφθοράς, δλδ. σε όλες. Η πραγματική αλλαγή θα γίνει όχι όταν απολυθούν οι 7000, αλλά όταν καταργηθεί το βέτο της επιτροπής. Το πιό λογικό: να καταργηθεί η επιτροπή. Η τελεσίδικη απόφαση ενός ελληνικού δικαστηρίου δεν μπορεί να αμφισβητείται / ακυρώνεται από οποιαδήποτε επιτροπή.
Η νομιμοποιημένη ανηθικότητα του μικροαστού. Ησυχία, τάξη και ασφάλεια! Ότι φαντάζει αντίθετο, στην πυρά! Οι Ιταλοί είναι βλάκες, οι Πορτογάλοι μ@λ@κες(;), οι Έλληνες και τα δύο... Θα μπούμε τώρα στον κόπο να δούμε ποιοι από τις 7000 εργαζομένων στο δημόσιο είναι όντως ένοχοι; Ή να καθίσουμε να διαβάσουμε την ομιλία του Τσίπρα για τον Καραμανλή; Τα έχουμε όλα τακτοποιημένα στο κεφάλι μας. "Μια ιδέα στεγανή που να μην μπάζει κρύο". Κρίμα που δεν ταιριάζει με την αισθητική σας η Χρυσή Αυγή. Γιατί ιδεολογικά βλέπω ότι σας καλύπτει αρκετά...
Και εσύ όμως στο κεφαλάκι σου μια χαρά τα έχεις τακτοποιημένα. Όποιος ζητά τάξη και ασφάλεια είναι μικροαστός ή Χρυσή Αυγή. Αν δεν είσαι επαναστάτης είσαι φασίστας. Ομορφα πράγματα καθαρά βαλμένα...
Το "ησυχία, τάξη και ασφάλεια" το αναφέρω όχι σαν κατάσταση αλλά σα σύνθημα. Υπάρχει και στο τραγούδι του Κηλαηδόνη και του Νεγρεπόντη "Μακρυα από την πόλη" από τον δίσκο "Μικροαστικά". Ακούστε το και δε θα χάσετε...Διαβάστε αν έχετε χρόνο και την εκπληκτική συνέντευξη του Αδαμάντιου Πεπελάση στο "Μονο". "Αλίμονο στη χώρα που διοικείται από Βενιζέλους..." Η κρίση θα μπορούσε να είναι η ευκαιρία να ξαναβρούμε την ψυχή μας. Και έγινε αφορμή να βγούνε στην επιφάνεια τα χειρότερα ενστικτά μας... Έχουμε πόλεμο λοιπόν!
Το να απολυθουν ή μεταταχθουν οσοι δεν εχουν αντικειμενο εργασιας, ειναι μια επιλογη?Δεν καταλαβαινω γιατι πολλοι στεκεστε στο νουμερο 7000 και στο αν εχουν τελεσιδικησει οι υποθεσεις τους ή οχι…Υποθετω οτι το νοημα του Αρη Δημοκιδη ειναι οτι ποτε δεν εχει γινει το αυτονοητο. Να απολυθουν ας πουμε οι υπαλληλοι που για να σε εξυπηρετησουν ζητουν (ή δεχοντα)ι ενα εικοσαευρο ή ενα πενηνταευρο ή ενα χιλιαρικο κλπ. Ή οι υπαλληλοι που δεν βρησκονται στη θεση τους γιατι εχουν πεταχτει στη λαικη για ψωνια(!). δεν εχουν τυχει σε ολους σας καποια παρομοια περιστατικα?Τωρα οσο για τους παιδεραστες, εμπορους ναρκωτικων ή ο,τι αλλο…συμφωνω να τελεσιδικησουν οι υποθεσεις τους, και μετα….
Άρη, ευχαριστώ για τις απαντήσεις και δεν έχω διάθεση να τρολάρω (στο κάτω-κάτω ούτε στο δημόσιο είμαι ούτε και θεωρώ ότι οι ΔΥ είναι κάτι καλύτερο από άλλη επαγγελματική ομάδα). Ας δοκιμάσω ένα καλύτερο παράδειγμα: "είμαι υπέρ της προληπτικής εκτέλεσης των υπόπτων για οποιοδήποτε αδίκημα αν πρόκειται να υπάρξει σωστή εκτίμηση από την ΕΛλ. Αστυνομία, κι ας γίνουμε η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα το κάνει". Για άλλη μια φορά, και ας με βαρεθούν οι αναγνώστες: ΔΕΝ υπάρχει μονιμότητα στο δημόσιο όπως την εννοούν κάποιοι και ΌΠΟΙΕΣ κι αν είναι ο αντιρρήσεις μας για έναν νόμο (όσον αφορά το πνεύμα του, το γράμμα του και την όποια δίκαιη ή άδικη, χαλαρή ή αυστηρή εφαρμογή του) ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ αυτόν τον νόμο όσο ισχύει.
Αν υπάρχουν 1.000 δημοσιογράφοι για τους οποίους ακούγεται (άδικα, ας δεχτώ) ότι τα πιάνουν, υπάρχουν πολλοί πολλοί περισσότεροι που δεν ελέγχθηκαν και δεν θα ελεγχθούν ποτέ, και τα έχουν πιάσει χοντρά από τις κυβερνήσεις. Απ' τον εκπαιδευόμενο μέχρι τους μεγαλοεκδότες.Αν υπάρχουν 1.000 δικηγόροι για τους οποίους ακούγεται (άδικα, ας δεχτώ) ότι υπερασπίζονται εγκληματίες, υπάρχουν πολλοί πολλοί περισσότεροι που δεν ελέγχθηκαν και δεν θα ελεγχθούν ποτέ, και συνεργάζονται με εγκληματίες. Απ' τον δικηγοράκο μέχρι τους μεγαλοδικηγόρους.(ad infinitum)[Απ. Άρη: Φυσικά. Μόνο που αυτοί δεν είναι δημόσιοι λειτουργοί, δεν υποτίθεται ότι υπηρετούν το κράτος, δεν απολαμβάνουν ισόβιας μονιμότητας - και το κυριότερο: δεν πληρώνονται από τους φόρους μας. Σε σχέση με το άλλο σχόλιό σου, προσωπικά μου φταίνε και αυτοί που εφαρμόζουν μεροληπτικά το νόμο, αλλά και ο νόμος ο ίδιος. Είμαι υπέρ της κατάργησης της μονιμότητας αν πρόκειται να υπάρξει σωστή αξιολόγηση μέσω ΑΣΕΠ, κι ας γίνουμε η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα το κάνει.]
επομένως ας συμφωνήσουμε : είναι απαράδεκτες οι διατάξεις περί απόλυσης των δημοσίων υπαλλήλων (όπότε πρέπει να αλλάξουν) Η είναι απαράδεκτος ο τρόπος που εφαρμόζονται (οπότε πρέπει να διωχθούν οι υπουργοί). Αύριο λοιπόν θα πρέπει να υπάρξει ξεκάθαρη ανάλυση από τον κάθε υπουργό, αλλοιώς έχουν κάθε δίκιο οι ΔΥ να αμφιβάλλουν για την υποτιθέμενη αξιολόγηση και να θεωρούν ότι όλα αυτά είναι μια καλή ευκαιρία α)σε πρώτο επίπεδο να διωχθούν οι μη αρεστοί (για οποιοδήποτε λόγο) και β)σε δεύτερο επίπεδο να σπάσει η μονιμότητα - κάτι απαράδεκτο σε παγκόσμιο επίπεδο (βρείτε μου μια χώρα που να μην είναι οι ΔΥ μόνιμοι). Για αποφυγή παρεξηγήσεων ΞΑΝΑτονίζω: να τοποθετηθούμε όλοι μας αν φταίει ο νόμος ή αυτός που τον εφαρμόζει ή δεν τον εφαρμόζει κατά πώς γουστάρει αυτός.
αμφιβάλλω πολύ αν το νούμερο 7000 είναι αξιόπιστοείναι σαν το ένα και βάλε εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους που προπαγάνδιζαν και τελικά με την απογραφή Ραγκούση το καλοκαίρι του 2010 μετρήθηκαν κάπου 770.000και φυσικά έστω και ένας τελεσίδικα επίορκος να υπάρχει (όχι τώρα αλλά από τότε που τελεσιδίκησε) θα πρέπει αυτοί που τον καλύπτουν να διωχθούν επίσης
Οχι, σε αυτους περιλαμβανονται ΟΛΟΙ της γενικης κυβερνησης, δηλαδη κεντρικη κυβερνηση, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ, ανεξαρτητα απο το εργασιακο καθεστως (και οι Ιδιωτικου δικαιου δηλαδη και οι συμβασιουχοι). ΔΕΝ περιλαμβανονται οι εργαζομενοι των ΔΕΚΟ και εταιριων των ΟΤΑ, για τους οποιους προσφατα μαθαμε (με αφορμη την διαθεσιμοτητα και μετα απο 2 χρονια φημολογιας οτι ειναι αλλοι 300.000) οτι ανερχονται στους 120.000 περιπου.
Άρα, Εστέτ, φτάνουμε αισίως στους 890.000 εργαζομένους που πληρώνονται από το Δημόσιο. Έχοντας βεβαίως ξεχάσει πως το 2010, πριν δηλαδή την απογραφή, είχε γίνει μαζική "εθελουσία έξοδος" μερικών δεκάδων χιλιάδων. Για να μην πολυλογούμε, πριν από την έναρξη της κρίσης, σχεδόν το 1/5 του εργατικού δυναμικού της Ελλάδας εργάζονταν στο Δημόσιο. Στο εργατικό δυναμικό περιλαμβάνονται και οι άνεργοι, που αν αφαιρεθούν (750.000 το 2010), τότε οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο αντιστοιχούσαν (στην αρχή της κρίσης) περίπου στο 1/4 του συνόλου των εργαζομένων.
Σημειώστε πως ούτε για τον κύριο Σαξώνη του δήμου Θεσσαλονίκης δεν έχει υπάρξει τελεσίδικη απόφαση. Τι σημαίνει αυτό; Πως μέχρι να βγει η τελεσίδικη απόφαση από το αργοκίνητο και αναποτελεσματικό δικαϊκό μας σύστημα (η οποία προκύπτει μόνο μετά από σειρά εφέσεων και καταχρηστικά συχνά λαμβανόμενων αναβολών) ο κάθε κύριος Σαξώνης του δημοσίου πρέπει να συνεχίζεται να πληρώνεται με τα δικά μας τα χρήματα; Ο εργοδότης του ιδιωτικού τομέα που έχει πιάσει τον υπάλληλο του στα πράσα να βουτάει χρήματα από το ταμείο περιμένει να τελεσιδικήσει καμία δικαστική απόφαση προκειμένου να τον απολύσει;
Δεν υπάρχει σειρά εφέσεων. Ο Σαξώνης και ο κάθε Σαξώνης έχει μία έφεση και μία αναίρεση. Εχεις δίκιο ότι μπορεί να πληρώνεται, αλλά δεν παίρνει το σύνολο των αποδοχών του, όπως είπα πιο πάνω ή το 1/3 ή το 1/4, εφόσον έχει τεθεί σε αργία. Αλλά το ζήτημα είναι πως θα τον έγραφες εσύ το νόμο, ώστε ο Σαξώνης να απολύεται, αλλά αυτός που είναι αθώος, επαναλαμβάνω να μην χάσει και τη δουλειά του ώσπου να δικαιωθεί; Γιατί ο νόμος έτσι όπως είναι γραμμένος σήμερα αυτό πάει να διασφαλίσει. Δεν είναι αυτός ο σκοπός θεμιτός;
Στην προκειμένη περίπτωση προφανώς δεν έχουμε 7.000 παιδεραστες, δολοφόνους και απατεώνες που εργάζονται στο δημόσιο. Απλά άλλαξε ο ορισμός του επίορκου και αρκεί να κατατεθεί μια μήνυση εναντίον κάποιου για να θεωρηθεί επίορκος, μέχρι την εκδίκασή της. Μια ματιά στον εφαρμοστικό νόμο (ΦΕΚ 224/Α΄/12-11-2012) θα σε πείσει ότι τζάμπα εξοργίστηκες. Η κυβέρνηση έπρεπε να κάνει απολύσεις, δεν την έπαιρνε και αποφάσισε να βαφτίσει επίορκους όσους είχαν από τροχαία παράβαση μέχρι συμμετοχή σε διαδήλωση. Και βέβαια η "κοινή γνώμη" θα αντιδράση όπως ακριβώς θα του υποδείξεις εσύ με το άρθρο σου. Ποιος θα κάτσει να ακούσει το αντεπιχείρημα αυτού που είναι βιαστής, παιδεραστής κ.ο.κ.;[Απ. Άρη: Οι απατεώνες που υπάρχουν στο Δημόσιο δεν είναι όλοι παδεραστές δολοφόνοι κλπ. Γι' αυτό είπα πως οι παρανομίες τους μπορεί να είναι και κάτι -υποτίθεται λάιτ- όπως η κοπάνα απ' τη δουλειά για μήνες. Το αν αυτοί οι 7.000 που δήθεν λένε οι κυβερνητικές πηγές είναι ένοχοι, ας το έλυνε τόσα χρόνια η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη, όχι τώρα που θα αναγκαστεί να τους απολύσει. Και το σημαντικότερο; Αν υπάρχουν 7.000 υπάλληλοι εναντίον των οποίων (άδικα, ας δεχτώ) εκκρεμούν υποθέσεις, υπάρχουν πολλοί πολλοί περισσότεροι που δεν ελέγχθηκαν και δεν θα ελεγχθούν ποτέ, κι έχουν κατακλέψει το κράτος. Απ' τον πιο χαμηλόβαθμο μέχρι τα μεγάλα κεφάλια.]
Ναι, αλλά για όλα αυτά υπάρχουν ήδη νόμοι. Σε τι χρησιμεύει τότε η πρόσφατη μεταβολή όλων όσων έχουν απλώς παραπεμφθεί σε δίκη, αν όχι στο να υπάρξει επικοινωνιακή εκμετάλλευση ενόψει απολύσεων; Ζούμε ακόμα σε μια χώρα που για να θεωρηθείς ένοχος πρέπει να έχεις καταδικαστεί. Ελπίζω τουλάχιστον.
Ακριβώς. Οπότε αν η τρόϊκα απλώς ζητά να εφαρμοστεί ο ελληνικός νόμος, εγώ προσωπικά είμαι μαζί τους. Αν όμως ζητά ν' αλλάξει ο νόμος, προς την κατεύθυνση του πρώτα πυροβολώ και μετά κάνω ερωτήσεις, τότε, σόρι, είμαι με τους Πορτογάλους. Τα κάναμε που τα κάναμε λαμπόγιαλο στα εργασιακά. Φτάνει.
μα τι λέμε τώρα... να τους διώξουν; αφού αυτοί τους προσέλαβαν... αν μη τι άλλο αν υπάρχει κάποιος υποστηρικτής της κυβέρνησης που δεν έχει βολευτεί πρέπει να αισθάνεται πολύ κορόιδο...
Κι αν κάποιοι από αυτούς είναι αθώοι;[Απ. Άρη: Με τον ίδιο τρόπο που το κράτος θα έπρεπε να διώξει -από μόνο του, όχι μετά από πιέσεις της Τρόικας!- όσους παρανόμησαν, έτσι θα έπρεπε να βρει και τους αθώους. Το πρόβλημα ήταν ότι πάντα τους έβγαζε ΟΛΟΥΣ αθώους (με πρώτο τον εαυτό του).Αλλά ακόμα κι αν απ' τους εν λόγω 7.000 στην πραγματικότητα είναι αποδεδειγμένα αθώοι οι 6.999! Πάλι, αυτός ο υποθετικός ένας και μοναδικός απατεώνας του Δημοσίου, γιατί πληρώνεται ακόμα από εμάς;]
Ίσως έθεσα απλοϊκά την ερώτηση, ζητώ συγγνώμη γι' αυτό. Να το θέσω αλλιώς: Αν και οι 7.000 είχαν καταδικαστεί, πρωτοδίκως, θα είχαν τεθεί σε αργία και θα ελάμβαναν το 1/3 ή το 1/4 των αποδοχών τους. Όχι το σύνολο. Έχει λογική αυτό και νόημα; Θα έλεγα ναι. Γιατί μπορεί το πρωτοβάθμιο δικαστήριο να έκανε λάθος. Κι έτσι ο νομοθέτης επέλεξε αυτή τη λύση. Απομάκρυνση του υπαλλήλου, μείωση των αποδοχών ώσπου να βγει αμετάκλητη απόφαση. Όταν βγει αμετάκλητη απόφαση ο υπάλληλος εκπίπτει αυτοδικαίως. Καπούτ. Φεύγει. Απολύεται. Θα πρέπει να θυμηθούμε και το εξής, υπάρχουν δημόσιες υπηρεσίες όπου τραβάνε τους μηνυσάκηδες τρελούς σαν μαγνήτης. Σ' αυτές οι υπάλληλοι έχουν από καμιά δεκαριά μηνύσεις στην καμπούρα τους ο καθένας. Και ξαναρωτάω, από αυτούς τους 7.000 που μας ζητάει η τρόϊκα να φύγουν πόσοι έχουν καταδικαστεί αμετάκλητα; Αν είναι όλοι, τότε έχει δίκιο η τρόϊκα σύμφωνα και με τον ελληνικό νόμο. Έπρεπε να έχουν πάει σπίτια τους, χτες. Αλλά αν δεν; Κι αν είναι αθώοι; Δεν θέλω να υπερασπιστώ ανθρώπους που έχουν φάει τα λεφτά τα δικά μου και τα δικά σας και όλων μας. Με ενδιαφέρουν οι άλλοι. Αυτοί τους οποίους προστατεύουν οι διαδικαστικές εγγυήσεις που υπάρχουν σε ΟΛΕΣ τις δυτικές χώρες. Για να προστατεύσουν τους αθώους. Οπότε τι γίνεται με αυτούς;
Άρη, καλό θα ήταν για την όποια σοβαρότητα της συζήτησης να καταλήξουμε πρώτα σε έναν ορισμό της λέξης επίορκος και της λέξης νόμος. Ακούω συχνά να λένε διάφοροι (όχι απαραίτητα αριστεροί): <<με ένα απίστευτο νόμο από την εποχή του Μεταξά>>. Θα υπακούμε σε αυτόν τον νόμο ναί ή όχι? Ποιός θεωρείται επίορκος? Αυτός που έχει ακταδικασθεί ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ ως τέτοιος. Αλλοιώς να ξεκινήσουμε να αποκαλούμε ΚΑΚΟΥΡΓΟΥΣ όσους είναι προφυλακισμένοι και περιμένουν δίκη. Εν προκειμένω, δεν γνωρίζω πόσοι από αυτούς τους 7.000 είναι α)Σε διαθεσιμότητα μέχρι να παραπεμφθούν, β)Παραπεμφθέντες και καταδικασμένοι πρωτοδίκως, γ)Οριστικώς καταδικασμένοι, δ)Απλώς κατηγορούμενοι χωρίς παραπομπή. Σε αυτές τις κατηγορίες θα προσθέσουμε σε λίγο και όσους κατηγορούνται από ανώνυμες καταγγελίες. Δεν διαφωνώ να ξαναδούμε τους ορισμούς, απλώς είμαι καχύποπτος για τις επιπτώσεις. Αν ας πούμε γίνεται δεκτό να μπαίνει σε διαθεσιμότητα ένας δημόσιος υπάλληλος μόνο και μόνο επειδή κατηγορήθηκε από κάποιον (και μάλιστα ΑΝΩΝΥΜΑ) γιατί να μην μπορούν και οι συγγενείς του να κατακλύσουν τις σχετικές υπηρεσίες με μια σωρεία ανώνυμων καταγγελιών? Και τι θα γίνει σε περίπτωση που κάποιος αθωωθεί? Θα τα πάρει πίσω (θέση και μισθούς) μαζεμένα και ο συκοφάντης θα καθίσει με τη σειρά του στο σκαμνί?[Απάντηση του Άρη: Ημίθεε συμφωνώ. Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία, επειδή ποτέ το κράτος δεν νοιάστηκε να τα αποκτήσει. Ποτέ δεν νοιάστηκε να διατάξει ΕΔΕ που θα απέδιδαν Δικαιοσύνη - παρά μόνο τις διέτασε για τα μάτια του κόσμου. Εικάζω ότι για να λένε πως περίπου 7.000 είναι αυτοί που αν διωχθούν δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις (κι απ' τους ίδιους τους διωχθέντες προφανώς) αυτοί θα είναι οι πέραν κάθε αμφιβολίας παράνομοι. Για τους υπόλοιπους που συκοφαντήθηκαν δίκαια ή άδικα, υποθέτω, δε θα μάθουμε ποτέ...]
Πολύ σωστά Άρη. Νομίζω πως το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός πως *όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα* δεν θεωρούν πως οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι είναι τόσο επίορκοι όσο είναι υποψήφιοι μελλοντικοί ψηφοφόροι τους. Ενδιαφέρουσα και η διαρκής στήριξη που προσφέρει στους επίορκους η ηγεσία των συνδικαλιστικών οργανώσεων των ΔΥ! Η ιδιότητα του ΔΥ μέσα στα πλαίσια της κακώς εννοούμενης συναδελφικής αλληλεγγύης (ή της απλής συνδικαλιστικής ψηφοθηρίας) αποτελεί για αυτούς ισχυρότερο λόγο στήριξης από ότι εκείνη του επίορκου αποτελεί λόγο μη-στήριξης... Με τις υγείες μας!
Είμαι σίγουρη ότι καμία κυβέρνηση δε θα κάνει κάτι από μόνη της για την ανακούφιση του ελληνικού λαού παρ΄όλα τα τραγικά περιστατικά που γίνονται καθημερινά.Έτσι βολεύεται...Μένει σε μας να κάνουμε κάτι!