ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριζομαστε εδω και λιγο καιρο μεσω κοινης παρεας. Ειναι σαφες οτι με γουσταρει και γω το ιδιο, ομως μεταξυ μας δεν εχουμε παραδεχτει στα ισα το παραμικρο. Γενικα βγαινουμε συχνα, κυριως με δικη του πρωτοβουλια. Η αληθεια ειναι οτι εγω γενικα σαν ανθρωπος δεν ανοιγομαι ευκολα. Και ακομα και με αυτον, παρολο που για αλλα θεματα μπορει να συζηταω ανετα, οταν η συζητηση ερχεται σε προσωπικα μου θεματα, δεν μ' αρεσει να του λεω πολλα. Τον βλεπω μερικες φορες που προσπαθει να με ενθαρρυνει να του πω κατι για μενα, για την οικογενεια μου, για τις φιλες μου, ομως εγω του δινω πληροφοριες με το σταγονομετρο. Ετσι ειμαι γενικα, δεν φταιει αυτος. Ωρες ωρες πραγματικα απορω γιατι κολλησε μαζι μου. Οκ, μπορει να του αρεσε η εμφανιση μου, ομως περα απ αυτο, απορω πως τα βγαζει περα με την εσωστρεφεια μου. Και οχι μονο αυτος δηλαδη, αλλα ολοι. Απλα επειδη αυτος με γνωρισε πιο προσφατα, απορω γιατι ηδη δεν εχει απομακρυνθει. Ωρες ωρες το αντιλαμβανομαι και μονη μου οτι με το να μην του μιλαω πολυ για μενα και τη ζωη μου, τον κανω να νιωθει ασχημα. Φοβαμαι οτι με τη σταση μου τον κανω να σκεφτεται πως για καποιο λογο θελω να τον κραταω σε μια αποσταση, ενω αυτο δεν ισχυει. Και πραγματικα δεν το κανω επιτηδες, απλα ετσι ειμαι, ετσι συνηθιζω να φερομαι μεχρι να γνωρισω καποιον. Απορω παντως που αυτος συνεχιζει να μου ζηταει να βγουμε. Αναρωτιεμαι δηλαδη αν περναει καλα κιολας, οταν ειμαστε μαζι. Μαλλον περναει, για να μου ξαναζηταει να βγουμε. Τι να πω. Συγγνωμη που σου φερομαι ετσι. Ξερω, εσυ ενας τοσο εξωστρεφης ανθρωπος σιγουρα με βλεπεις σαν εξωγηινο εμενα που ειμαι το αλλο ακρο. Αλλα δεν μπορω ετσι απλα να το αλλαξω αυτο..