ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

-Φοβάμαι να γίνω ενήλικας .Όσο κλισέ και αν ακούγεται, ισχύει .Ισχύει γιατί η κοινωνία δεν είναι μια οικογένεια πια για να σε αγκαλιάσει .Δεν είναι μια μάνα ή μια αδελφή να ακούσει τα προβλήματα σου, τις ανησυχίες σου. Δεν είναι ένας πατέρας να σε προστατεύσει σε μίαν ώρα ανάγκης .Ένας μεγάλος αδελφός να σε φιλήσει στο μέτωπο .Έχασε το νόημα της. Πως μπορείς να ισχυριστείς ότι ζεις σε μια κοινωνία δημοκρατίας και πρόνοιας ενώ σου φιμώνουν το στόμα ;Όταν εκείνοι που σε κυβερνούν δεν κατανοούν το ελληνικό πνεύμα, δεν βλέπουν το ελληνικό φως; Η Ένωση είναι μονάχα γραμμένη στα χαρτιά και στις αξίες .Αυτοί που σου παίρνουν τα λεφτά ,σε εξαγοράζουν και σε αναγκάζουν να χάσεις τον ύπνο σου έως ότου τρελαθείς ;Εκμετάλλευση στο μέγιστό με κατακόρυφο άξονα την κούραση και οριζόντιο την χρηματική απολαβή.Η συνάρτηση της εργασίας είναι όλο μεταβολές και τελικό αποτέλεσμα:απουσία ονείρων.Άνοιξε την τηλεόραση Έλληνα να μορφωθείς!Μάθε την μισή αλήθεια! Σαν και πότε σε ένοιαξε;Με τον σταυρό στο χέρι πήγαινε και στην ενορία να είσαι σωστός.Μα μην ξεχνάς πως στην εκκλησία πας επειδή αγαπάς τον Θεό σου. Ενώ ξέρεις καλά πως βλάσφημάς στο όνομα του εκτός του οίκου Του. Έτσι ,γιατί σου αρέσει η μαγκιά και η λεβεντιά του Έλληνα πατριώτη .Και σταμάτα να κατηγορείς πλέον την πολυπολιτισμικότητα της χώρας σου. Άλλους ψήφισες άλλοι σε κυβερνούν.Μόνο που αυτοί είναι "λόρδοι" Ευρωπαίοι και φίλοι σου. Όχι πιστοί του Αλλάχ και παραπετάσματα που θεωρείς τους ξεσπιτωμένους. Στην έκθεση μάθαμε για την καταστρατήγηση της δημοκρατίας από φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας. Φαινόμενα από εν λόγω δημοκράτες . Συγγνώμη δεν το έθεσα σωστά. Κατ' επίφαση δημοκράτες. Η δημοκρατία είναι ένα μείγμα υψηλών ιδανικών και αρετών με δόσεις ελευθερίας, ισότητας, αποδοχής. Ωστόσο είναι γνωστό ότι τα πολλά χρώματα ανακατεμένα μαζί δίνουν το μαύρο.Το σκοτάδι,αυτό το αναπόφευκτο. Εκείνο που φοβάσαι να πλησιάσεις να χαθείς μέσα του. Γιατί όχι μονό η δημοκρατία είναι μείγμα χρωμάτων άλλα και η κοινωνία. Για αυτό φοβάμαι να γίνω ενήλικας.Φοβάμαι να πατήσω στο πλατύσκαλο του κόσμου.Εγώ ναι που αρχίζω να τον μαθαίνω. Μπορεί να το παίζω ανεξαρτητοποιημένο άτομο με μηδενικό ενδιαφέρον για το "πίσω" μα δειλιάζω. Ναι δεν το κρύβω...Άνθρωπος είμαι!Με αυτά που βλέπω και ακούω φοβάμαι πως θα ξεχάσω πως είναι να είσαι άνθρωπος. Θα ζω για να δουλεύω και να πληρώνω τα χρέη που άλλοι μου φορτώσαν .Η πλήρης υποδούλωση.Άτομα ανάξια να λέγονται άνθρωποι. Άτομα που ίσως ήταν στην δική μου θέση,φοβήθηκαν να γίνουν ενήλικες .Και έγιναν οι χειρότεροι από δαύτους. Άνθρωποι που κρύφτηκαν πίσω την μέθη του χρήματος. Άνθρωποι που αγνόησαν την παιδική τους ηλικία. Άνθρωποι που τώρα ενηλικιώνουν τα παιδιά πριν την ώρα τους...Με τα λάθη τους,με τις πράξεις τους. Εκείνοι που φοβίζουν ακόμη περισσότερο τους ήδη ψαρωμένους νέους .Ίσως να περιγράφω κάτι πεσιμιστικό και σκοτεινό,με μια γεύση ρεαλισμού. Πλησιάζουν οι ριμάδες οι εξετάσεις και είμαι με ένα καφέ στο χέρι ,μια βιταμίνη και ένα άυπνο πρόσωπο. Το ξέρω όμως πως η ζωή είναι δικιά μου και αν προσπαθούν να με τρομάξουν με τον θεσμό αυτών των εξετάσεων αποτυγχάνουν. Εγώ δεν φοβάμαι 3 ώρες ανελέητου γραψίματος και τόνους χαρτιού. Άλλα την κοινωνία η οποία θα με κάνει να φοβηθώ ακόμη περισσότερο που τώρα πια είμαι ενήλικας.Που τώρα πια λέγομαι 18.Και να σου σημαίνουνε οι δρόμοι .Να ένας ενήλικας... Το κειμενο ειχε γραφει πριν δωθουν οι πανελλαδικες εξετασεις..