ΓΚΑΛΟΠ | Έχουν θέση στις δημόσιες υπηρεσίες οι θρησκευτικές εικόνες;

Άντε πάλι με το "μένος" ειδικά κατά του χριστιανισμού και κατά τα άλλα πολιτική ορθότητα και αποδοχή στον ισλαμισμό και τη μπούρκα που έχουν γίνει "ιν".Και μην αρνείστε τη σύγκριση και το συσχετισμό κύριε Δημοκίδη, γιατί εσείς ο ίδιος προσθεσατε σε παρένθεση τη συγκεκριμένη πίστη στο ερώτημα του γκάλοπ και όχι κάποια άλλη. (Τυχαία ή όχι, δεν το γνωρίζω, αλλά είναι γεγονός).Η απλή ύπαρξη μιας εικόνας ή ενός σταυρού στο χώρο, ή ενός αγαλματιδίου του Βούδα ή της θεάς Κάλι, δεν "επιβάλλει" όπως αναφέρεται εδώ σε κανέναν να τα "λατρέψει" ή να ασπαστεί την πίστη που αντικατοπτρίζουν. Αντιθέτως, αν μιλάμε για επιβολή και εξαναγκασμό, ή θεοκρατικά κράτη και συστήματα, η μπούρκα, το χιτζάμπ, η τακτική προσευχή και η συγκεκριμένη αντιμετώπιση της γυναίκας, όπως και η ανώτερη θέση του άνδρα, διδάσκονται συστηματικά και επιβάλλονται στο μουσουλμανικό κόσμο.Στις χριστιανικές κοινότητες, μπορεί να βγει ο οποισδήποτε αυστηρός, στενόμυαλος ή γελοίος τραγόπαπας, να αραδιάσει συντηρητικές αρλούμπες στο όνομα ενός δικού του εκδικητικού Θεού ή "ηθικής" ή να "αφορίσει" κοινωνικές ομάδες και συμπεριφορές και ο καθείς είναι ελέυθερος να τον κράξει και να τον απορρίψει όπως του πρέπει. Είναι όλοι ελεύθεροι να "διδάσκονται" μεν τα θρησκευτικά και να βλέπουν εικόνες, αλλά να μην πιστεύουν σε αυτό το σύστημα θρησκείας, να επιλέξουν άλλο, ή να γίνουν άθεοι.Όσο για το επιχείρημα της αναγνώστριας Katerina πιο πάνω, είναι παράλογο να λες ότι δεν είναι γραφείο "του". Βεβαίως, ο χώρος ανήκει στο δημόσιο και είναι δημόσιος και σε καμία περίπτωση δε θα είχε δικαίωμα ο υπάλληλος να βάψει τους τοίχους ροζ π.χ, ή να βάλει ταπετσαρία και κουρτινάκια, αλλά 2-3 προσωπικά αντικείμενα σαφώς και δικαιούται να έχει στο χώρο εργασίας "του". Εδώ οι φυλακισμένοι κολλάνε αφίσες στο κελί τους... Μου κάνει δε μεγάλη εντύπωση που δεν ασχολείται κανείς με το αν αληθεύουν οι κατηγορίες για τις ενέργειες που φέρεται να έπραξε η κυρία Γιαννακοπόυλου και με το πόσο εξοργιστικά αδιάκριτες, βίαιες και προσβλητικές ήταν (εφόσον αληθεύουν) προς τους εργαζόμενους σε πρακτικό και ψυχολογικό επίπεδο. Αλλά όχι, πηδήξαμε πέντε δρασκελιές μπροστά, να ρίξουμε το θέμα στην ίδια τη θρησκεία και στο κατά πόσον έχουν το δικαίωμα οι πιστοί να (εκ)δηλώνουν την πίστη τους. Δηλαδή, αν αληθεύουν κιόλας οι κατηγορίες, οι παρόντες υπάλληλοι και η απούσα εργαζόμενη φάγανε και το ψυχολογικό σοκ, φταίνε κι από πάνω. Εμ μας χρωστούσανε, εμ μας πήραν και το βόδι...

Όπως σέ όλα τά γκάλοπ θά έπρεπε να υπάρχει και ή ερώτηση αν είναι χριστιανός ή όχι αυτός πού απαντά... Είναι σημαντικό να εμφανίζεται ή γνώμη τών χριστιανών για τό αν συμφωνούν ή όχι με την ανάρτηση συμβόλων πίστεως.... και κάτι άλλο...αν τό γκάλοπ αυτό τό κάνει τό σάιτ τού πρώτου θέματος τά αποτέλεσματα θά είναι τελείως διαφορετικά.....

Καιρος είναι να φύγουν οι εικόνες και απο τις σχολικές αίθουσες, οχι μονο τις δημόσιες υπηρεσιες. Η δημοκρατια και η ανεξιθρησκία δε συνάδουν με την υπαρξη τους. Αντιθετα, παραπεμπουν σε προσηλυτισμό.

Έχει θέση η μπούρκα στην ελληνική κοινωνία; Α συγγνώμη, ασχολούμαστε μόνο με τον Χριστιανισμό...

Καταρχάς το ερώτημα χρήζει διαφορετικής απάντησης, αναλόγως την φύση του χώρου της υπηρεσίας.Διαφορετικό είναι να αναρτάς οποιαδήποτε σύμβολα, θρησκευτικά, ιδεολογικά, αθλητικά, καλλιτεχνικά κτλ σε χώρο δημόσιας χρήσης, εξυπηρέτησης των πολιτών ας πούμε, και διαφορετικό να τα αναρτάς στο γραφείο σου που στην τελική είναι προσωπικός σου χώρος. Όσο για το σταυρουδάκι ή το κομποσχοίνι, είναι άκρως αυταρχικό να απαιτεί ο οποιοσδήποτε από τον άλλο να μην τα φορά. Είναι σαν να απαγορεύεις στον άλλο να ντυθεί με το τάδε χρώμα, να φορέσει την τάδε μπλούζα ή το τάδε παπούτσι γιατί δεν είναι του γούστου σου!Σήμερα μιλάμε συνέχεια για ανοχή στο διαφορετικό, στις ξένες κουλτούρες, και μάλιστα εκθειάζουμε συνέχεια τον πολυπολιτισμό. Αν θέλουμε να αποδείξουμε ότι το εννοούμε, πρώτα πρέπει να υπερασπιστούμε την δική μας κουλτούρα. Αλλιώς δεν μιλάμε για πολυπολιτισμό αλλά για απαγόρευση του δικού μας πολιτισμού και επιβολή των ξένων.

Γενικά στους τοίχους μιας υπηρεσίας δε μου φαίνεται απαραίτητο,να υπάρχουν εικόνες.Μέχρι να φτάσουμε στην εφορία πχ,σίγουρα έχουμε περάσει από μια-δυο εκκλησίες,για να κάνουμε το σταυρό μας και να αντέξουμε το καρδιακό,το εγκεφαλικό στον γκισέ.Δε με ενοχλούν κιόλας,αλλά σε όμορφη χώρα ζούμε,οπότε υπάρχουν πολλές επιλογές για φωτογραφίες με τοπία.Μια χαρά δείχνουν κι αυτές,ότι βρίσκεσαι στην ελληνική επικράτεια.Άλλωστε καμιά εικόνα δεν έχει εμποδίσει υπαλλήλους,να κοροϊδεύουν,ότι εργάζονται,να κλέβουν,να φέρονται άσχημα.Την ίδια αμελητέα επίδραση έχουν και στο κοινό.Να έχει κάτι προσωπικό ο υπάλληλος στο γραφείο του,δε με πειράζει.Θέλει μια φώτο με την οικογένεια του ή με το σύντροφο του από τις διακοπές;Μια εικόνα;Μια κούπα του Ολυμπιακού;Ας τα έχει.Αρκεί να κάνει και τη δουλειά του.Έχω πάει και σε γραφείο,που ήταν ο προσωπικός βωμός του άλλου και το καθιστικό του.Δεν είχε τόπο να αφήσω ένα έγγραφο ανάμεσα σε καφέδες,τυρόπιτες,κινητά,εφημερίδες,ένα σωρό προσωπικά του σκατά.Εκεί,ναι μου ήρθε να τα πάρω όλα σβάρνα και δε με ένοιαζε,αν είχε και καμιά εικόνα.Για μένα μετράει η ευπρέπεια του χώρου,να διατηρεί τη λειτουργικότητα του και να εξυπηρετηθώ.Μια εικονίτσα σε μια άκρη,ένας βούδας,οτιδήποτε δε με απασχολεί.

Γιατί, είναι οκ να κυκλοφορουν με μαντηλες οι μουσουλμάνες σε δημόσιους χώρους?

Μπορώ να καταλάβω πλήρως εκείνους που θέλουν να έχουν εικόνες στα γραφεία τους. Δεν μπορώ να καταλάβω εκείνους που ενοχλούνται στη θέα τους. Θα με ενδιέφερε να ακούσω μία καλή αιτιολόγηση αυτής της ενόχλησης, χωρίς γενικόλογες αναφορές σε μοντέρνα κοσμικά κράτη (Γαλλίες και Φιλανδίες έναντι «Ιράν και ψωροκώσταινας»): Αυτές μου φαίνονται πιο πολύ για συνθήματα και όχι επιχειρηματολογία υπαρκτών ενοχλήσεων. Άλλωστε κοσμικό κράτος από κοσμικό κράτος διαφέρει.Για να καταλαβαίνουμε τι λέμε: Στην προεπαναστατική (τσαρική) Ρωσία, οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν υποχρέωση να φέρουν κάθε μήνα χαρτί από τον παπά της ενορίας πως εξομολογούνται και κοινωνούν. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ προβληματικό. Η εικόνα στον τοίχο όχι. Ειδικά από την στιγμή που από κάτω της εξυπηρετούνται μία χαρά και κανονικότατα Χριστιανοί, αλλόθρησκοι, άθρησκοι, παγανιστές και ξέρω εγώ τι άλλο δίχως η εικόνα να υπαγορεύει από μόνη της μία προνομιακή ή μη-προνομιακή μεταχείριση.Τέλος, επειδή γίνεται σύγκριση με το ισλάμ, να πούμε πως αυτή είναι εν μέρει άκυρη. Εκεί, δεν εικονίζεται ο Θεός. Ούτε άγιοι υπάρχουν. Άρα ούτε και εικόνες ούτε και σύμβολά «τοίχου».

Να συμπληρώσω επίσης κάποιες σκέψεις:-Κατ' αρχήν στην Ελλάδα δεν υπάρχει επίσημη θρησκεία. Στο άρθρο 3 του Συντάγματος ορίζεται ότι η ορθοδοξία είναι η "επικρατούσα" θρησκεία, που όπως έχει ερμηνευθεί από τη νομική θεωρία και τα δικαστήρια της χώρας, σημαίνει πως είναι η θρησκεία των περισσότερων πολιτών του κράτους. Επομένως δεν πρέπει να αναγνωρίζονται προνόμια σε κάποια θρησκεία επουδενί λόγο.-Για όσους δεν κατάλαβαν: στο 2ο ερώτημα για το ανιανούς, θέλετε να ισχύει το ίδιο και για τους άλλους. Κανείς δεν είπε να απαγορευτεί μόνο στους Χριστιανούς. Το ερώτημα ήταν αν θα έπρεπε να μπορούν οι οπαδοί άλλων θρησκειών που απασχολούνται σε δημόσιες υπηρεσίες να αναρτούν σύμβολα της θρησκείας τους, ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ ΗΔΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΤΑ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ. Γι' αυτο απάντησε θετικά μεγαλύτερο ποσοστό.-(Προσωπικά σαν δικηγόρος έχω επισκεφθεί πολλές δημόσιες υπηρεσίες. Έχω δει από θρησκευτικές εικόνες σε τοίχο, ή κολλημένες σε τραπέζια, μέχρι και ποδοσφαιρικά σύμβολα ή ζωγραφιές/φωτογραφίες των παιδιών τους στο γραφείο και στον τοίχο. Σε σημείο που αυτό το πράγμα είναι προκλητικό γιατί ο δημόσιος υπάλληλος δίνει την εντύπωση πως είναι στο σπίτι του ή στην επιχείρηση του καθώς δε σέβεται το χώρο του λειτουργήματος του. Αν απλώς τα έβαζαν σε ένα συρτάρι και τα έβγαζαν που και που αν ήθελαν να τα δουν, νομίζω δε θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Θα υπήρχε μια ισορροπία απέναντι στο σεβασμό του λειτουργήματοςκαι την ελευθερία του πολίτη)

Η θρησκευτική ελευθερία (άρ. 13 του Συντάγματος) αναγνωρίζεται μόνο για τους πολίτες, όχι όμως για τη Διοίκηση. Η Διόικηση δεν "πιστεύει" σε καμία θρησκεία και δεν πρέπει να πιστεύει σε καμία θρησκεία για λόγους ισότητας και αμεροληψίας. Οι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι είναι όργανα της Διοίκησης δεν επιτρέπεται κατά την άσκηση των καθηκόντων τους να παίρνουν θέση υπέρ της οποιασδήποτε θρησκείας. Αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορούν να φοράνε π.χ. ένα σταυρό ή ένα κομποσκίνι, κάτι το οποίο είναι ήσσονος σημασίας και όχι ιδιαίτερα ευδιάκριτο, καθώς επίσης δεν απαγορεύεται να διατηρούν θρησκευτικές εικόνες ή άλλα σύμβολα σε αφανή σημεία του γραφείου (π.χ. συρτάρια). Απαγορεύεται ωστόσο να τοποθετούν σε εμφανή σημεία του χώρου εργασίας τους που ανήκει στη Διοίκηση και το Ελληνικό Κράτος θρησκευτικά σύμβολα. Δεν απαγορεύεται δηλαδή στον υπάλληλο να πιστεύει κάπου ακόμη κι αν αυτό φαίνεται από κάποιο σημείο της αμφίεσης του, αλλά απαγορεύεται να δίνει έστω την εντύπωση πως η Διοίκηση κατευθύνεται προς τη μία θρησκεία ή την άλλη. Ταυτοχρόνως, αποτελεί έλλειψη σεβασμού προς το λειτούργμα και το χώρο στον οποίο ασκείται το να τίθενται οποιαδήποτε σύμβολα.

Η πλειοψηφία στην Ελλάδα είναι Χριστιανοί ορθόδοξοι , είναι λάθος να μην υπάρχουν τα σύμβολα της χώρας και της θρησκείας σε κάθε δημόσια υπηρεσία...εάν αρχίσουμε να καταργούμε και να απαγορεύουμε ένα προς ένα το επόμενο θα είναι να αφαιρεθεί ο σταυρός από την Σημαία μας... Υ.Γ. Δεν πιστεύω στον Χριστιανισμό και σε καμία από τις θεότητες ... αλλά πιστεύω στην ύπαρξει μιας ανώτερης δύναμης από τον άνθρωπο...όπου ο κάθε ένας μας τον/την ονομάζει όπως θέλει ... αλλά οι παραδόσεις της χώρας μας η Ιστορίας μας βασίζεται στον δωδεκαθεϊσμο και στον χριστιανισμό με επικρατέστερει την τελευταία .. και θα έπρεπε όλοι μας πιστεύουμε ή μη να τις σεβόμαστε και να τις διαδίδουμε στην επόμενη γεννιά ...

Το ερώτημα έχει να κάνει με τη φύση του χώρου της δημόσιας υπηρεσίας. Είναι χώρος ατομικής εργασίας (π.χ. προσωπικό γραφείο) ή χώρος όπου εξυπηρετούνται πολίτες; Στην πρώτη περίπτωση είναι αποδεκτή η διακόσμηση με προσωπικά αντικείμενα, ακόμα και θρησκευτικής φύσης. Στη δεύτερη περίπτωση όμως, σε ένα σοβαρό δημόσιο τομέα θα έπρεπε να αποτρέπεται αυστηρά η οποιαδήποτε προσωπική παρέμβαση από τον υπάλληλο και ο χώρος να αντανακλά αποκλειστικά την εικόνα που η ίδια η δημόσια υπηρεσία έχει αποφασίσει για τον εαυτό της.

● Αν οι Χριστιανοί υπάλληλοι έχουν δικαίωμα να βάζουν εικόνες της πίστης τους, το ίδιο έχουν και οι αλλόθρησκοι που δουλεύουν στο Δημόσιο; (Μουσουλμάνοι κλπ)- Το δικαίωμα αυτό το έχουν και πως το έχουν; Θεωρώντας το ως κάτι αορίστως-ηθικώς αυτονόητο ή τους το επιτρέπει κάποιος συγκεκριμένος εσωτερικός κανονισμός; Ή μήπως επειδή, τουλάχιστον μέχρι προσφάτως, σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες υπήρχε και από μία επιτοίχια εικόνα του Χριστού ή της Παναγίας, θεώρησε λογικό ο εκάστοτε υπάλληλος να προσθέσει δίπλα στο γραφείο του και ένα μανουάλι;;;...Αν όλα αυτά με κάποιο αντικειμενικό και τεκμηριωμένο λόγο επιτρέπονται, τότε ναι ο κάθε αλλόθρησκος έχει το ίδιο δικαίωμα.● Είναι ΟΚ να διακοσμούν οι υπάλληλοι τα γραφεία των Δημόσιων Υπηρεσιών με διακοσμητικά, φωτογραφίες της οικογένειάς τους κλπ;- Άλλο πράγμα είναι μια κάποια διακριτική διακόσμηση, ένα ωραίο λουλουδάκι, μία φωτογραφία κάποιου όμορφου τοπίου, τα οποία βοηθάνε στην καλή εργασιακή διάθεση (όπως και αυτή του πελάτη/επισκέπτη) και άλλο ολόκληρο το οικογενειακό γενεαλογικό δέντρο σε φωτογραφίες επάνω και πέριξ της επιφάνειας, περιμετρικά του γραφείου.Να τονίσω πως υπάρχουν φορές που αυτή την πολύ... ιδιαίτερη διακόσμηση συμπληρώνει η έντονη ακαταστασία.Ειλικρινά, εάν είχα την δυνατότητα αποστολής φωτογραφιών θα σας τις έστελνα να δείτε τι ακριβώς περιγράφω.Υ.Γ.: Αυτή η μίνι-δημοσκόπηση σας και τα αποτελέσματά της, πιστέψτε με, άνετα θα μπορούσαν να βγάλουν επιστημονικά-κοινωνιολογικά συμπεράσματα.

Έχει μεγάλη διαφορά το τι κάνει ο κάθε υπάλληλος ξεχωριστά είτε επάνω του είτε στον χώρο που του αναλογεί, και το τι κάνει η υπηρεσία.Η πρώτη περίπτωση (π.χ. σταυρό στο λαιμό ή εικόνα στο γραφείο) είναι πιο σύνθετη νομίζω, εγώ πάντως είμαι εν γένει θετικός.Η δεύτερη περίπτωση είναι για μένα πολύ πιο ξεκάθαρη: Καμία εικόνα ή σύμβολο οποιασδήποτε θρησκείας δεν θα έπρεπε να υπάρχει σε χώρο που νοείτε ώς δημόσιος (φυσικά συμπεριλαμβανομένων και των σχολείων).

Πώς γίνεται η πλειοψηφία να διαφωνεί με την ανάρτηση χριστιανικών εικόνων στα γραφεία, αλλά ταυτόχρονα να συμφωνεί με την ανάρτηση συμβόλων του ισλάμ ή του βουδισμού κλπ. Πόσο ενοχικό σύνδρομο για το χριστιανισμό πια;

56% όχι σε χριστιανικά σύμβολα81% ναι σε αλλόθρησκα (μουσουλμανικά κλπ)!Το ποιο χρήσιμο συμπέρασμα του γκάλοπ για εμένα είναι η (εξοργιστικά υποκριτική) πολιτική ορθότητα των ημερών που λέει όχι στα χριστιανικά σύμβολα (καθότι είμαστε "wake" και δεν είμαστε πρόβατα να πιστεύουμε σε θεούς και δαίμονες) αλλά είμαστε και Ισλαμόφιλοι (μη μας πουν και ισλαμοφοβικούς, που τολμάμε να κρίνουμε την θρησκεία της αγάπης). Όσο υπάρχει αυτή η τάση, να μην περιμένουμε να πέσουν τα ποσοστά που στηρίζουν την άκρα δεξιά στη Δύση και τα νεοναζίδια στο μικρό μας Banana Republic.

Σε συγχρονες κοσμικες κοινωνιες δεν εχουν καμια θεση.Στις ημιθεοκρατιες παλι, μαλλον εχουν :)

Νομίζω το ερώτημα ειναι διατυπωμένο άσχημα. Τι εννοούμε με το ρήμα αναρτώ; να κολλήσω στην πόρτα του γραφείου αφίσα της Παναγίας; τη συγκεκριμένη κυρία σύμφωνα με την καταγγελία την ενόχλησαν ακόμα και ο σταυρος που φορούσε η εργαζόμενη. προσωπικη μου άποψη ειναι οτι όπως επιτρέπουμε σε μουσουλμάνα την μπούρκα έτσι πρεπει να επιτρέπουμε και στον κάθε εργαζόμενο να φοράει ο,τι θέλει και να βάζει και στο γραφείο του ο,τι θέλει. Αυτα.

Ειμαι υπερ. Η πλειοψηφια των Ελληνων ειναι Χριστιανοι Ορθοδοξοι και παρα πολλοι πιστευουν στη δυναμη των θρησκευτικων συμβολων - οπως και το συνολο της ανθρωποτητας αλλωστε. Δεν βλεπω λοιπον τον λογο να προσβληθει ενας πολιτης που θα περασει για μια ωρα απο μια υπηρεσια μια δυο φορες το χρονο για το πως νιωθει ανετα καποιος που περναει 8 ωρες την ημερα εκει τη μιση του ζωη. Συνηθως ειναι οι ιδιοι αυτοι που ενοχλουνται με αυτους που υποστηριζουν την πληρη ελευθερια για μαντιλες, κορανι, τζαμια. Ειναι πολυ περιεργο αντι να απαιτεις να αφομοιωθει η μειονοτητα στην πλειονοτητα, να απαιτεις να απωλεσει τις θρησκευτικες της παραδοσεις η πλειοψηφια για να νιωσουν ανετα οι λιγοι.

Με γνώμονα την αρχη της Ανεξηθρησκειας υπάρχουν δύο επιλογες, η ελευθεριακη δηλαδη ο καθεις μπορει να φερει το οποιοδήποτε συμβολο της οποιασδήποτε θρησκείας ή η απαγορευτικη δηλαδη κανεις να μην μπορει να φερει συμβολα (τυπου Κεμαλ δηλαδη), είναι θεμα επιλογης πια καθολικη αποφαση θα ισχυσει.Προσωπικα τασσομαι υπερ του Κεμαλικου προτυπου, κανεις δημοσιος υπάλληλος εν υπηρεσία να μην φερει θρησκευτικα συμβολα, αυτο βεβαια είναι πρακτικα αδυνατο την στιγμη που ακομα και η σημαία περιέχει (για θρησκευτικους για αλλους και ιστορικους για καποιους αλλους τον σταυρο) οποτε πιο εφαρμοσιμο θα είναι το ελευθεριακο μοντελο.