Το πώς οραματίζεται το μέλλον του ο καθένας είναι πολύ σοβαρός λόγος χωρισμού.
20.9.2017 | 18:28
overthinking
Είμαι 25, το αγόρι μου 29 και είμαστε μαζί 7 χρόνια.Είναι αρνητικός στο να συγκατοικήσουμε (και γενικά απέναντι στο γάμο και σε παιδιά). Εγώ θα ήθελα να συγκατοικήσουμε και κάποια στιγμή στο πολύ μέλλον(από τα 30κάτι μου και μετά) θα ήθελα να κάνω παιδιά (ο γάμος δε με ενδιαφέρει).Γενικά περνάμε καλά,απλά δε κάνουμε ποτέ σχέδια για το μέλλον. Απλά φοβάμαι ότι θα φτάσουμε να τα 'χουμε πάνω απο δεκαετία και τότε απλά θα χωρίσουμε.Από την άλλη δε νομίζω ότι ειναι σοβαρός λόγος να χωρίσεις στα 25 σου γιατι στα 35 σου θες να κανεις παιδί και ο άλλος δε θέλει.Γενικά σε μεγάλες αλλαγές (στρατό,σπουδές στο εξωτερικό) εγώ ήμουν αυτή που πίστευε στη σχέση ενώ αυτός έλεγε να χωρίσουμε και εγώ τον μετέπειθα. Δηλαδή μπορεί και να αλλάξει γνώμη.Απλά εγώ κουράστηκα να το κάνω αυτό πλέον (δεν λέω να μου προτείνει αυτός πράματα αλλά έστω να μην είναι τόσο απόλυτος στο ότι είναι αρνητικός), οπότε όταν πρότεινα για συγκατοίκηση και αρνήθηκε δε το ξαναανέφερα..Οπότε απλά αφήνω να κυλάνε τα πράγματα έτσι αφού στην καθημερινότητα είμαστε σχετικά οκ,απλά φοβάμαι ότι στα 30 μου θα ναι πιο δύσκολο να προσαρμοστώ σε μια ζωή μόνη μου μετά απο σχεση τόσων χρόνων ενώ τώρα ίσως να μπορώ να το κάνω καλύτερα..
4