ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν. Στο αγόρι μου αρέσει να βγαίνει βράδυ. Δηλαδή δεν βγαίνει σχεδόν ποτέ άλλη ώρα. Επίσης είναι με όλους της τελευταίας στιγμής και έτσι λειτουργεί γενικά ο περιγυρός του. Εμένα δεν είναι το καλύτερο μου, αλλά εφόσον δέχεται να κάνουμε πράγματα και άλλες που προτιμώ εγώ δεν με ενοχλεί. Με νοιάζει να τον βλέπω ,δεν με κάιει και τόσο η ώρα. Τώρα πάμε στους γονείς μου. Είναι μια χαρά ανθρωποι και τους εκτιμω πάρα πολύ. Σπάνια μου έχουν δημιουργήσει πρόβλημα και ως πρόσφατα με άφηναν να βγαινω μαζί του βράδια ως πολύ αργα. Οταν παρατηρησαν όμως ότι βρισκομαστε μονο βραδυ και της τελευταίας στιγμης ανησυχησαν και αρχισαν οι κουβεντες δεν είναι για σενα κλπ κλπ. Και οκ η αληθεια είναι ότι δεν χτυπάει και τόσο ομορφα στο μάτι και μιας και ειναι ο πρωτος μου ειναι λογικο να ανησυχουν. Μην τα πολυλογω, τωρα μου απαγορευουν να γυρναω αργα και κάθε φορα που κατι ειναι της τελευταιας στιγμης και βραδυ ταυτοχρονα ξινίζουν. Γενικα έχουν αρχισει να παρα ανακατευονται και προσπαθω σιγα σιγα να τους κοψω γιατι νιωθω αβολα ,ασχημα και εκνευριζομαι. Το αγορι μου από την άλλη, είναι κάπως περίεργος ανθρωπος. Όχι με την ασχημη εννοια, αλλά κάνει πράγματα που θα μπορούσε κανείς αν δεν γνωρίζει το ποιος είναι και τις συνηθειες του να τα παρεξηγησει. Του ζήτησα λοιπόν, να μην κανονίζει μαζί μου τοσο καθυστερημενα, γιατι δημιουργειται προβλημα. Είναι χάλια να ετοιμαζομαι να παω βολτα και να με κοιτανε με μισο ματι, να πετανε μπηχτες και γενικα να υπαρχει αυτο το βαρυ κλιμα. Ψυχολογικα με κουράζει και με φθειρει να υπάρχει στον χωρο που ζω ένταση. Δοκιμασα να τους μιλήσω , δεν καταλαβαινουν και η αλήθεια είναι πως έχουν και τα δικια τους, πιο πολλά απο το αγορι μου. Αυτος μου λεει ότι δεν μπορει να κανονιζει απο πριν, γιατι νιωθει κάπως περιεργα όταν το κάνει και ότι δεν είναι στον χαρακτηρα του και άλλες μπουρδες. Ωραια! Σεβαστό, ότι δεν είναι στον χαρακτηρα του, αλλά για ποιον γαμημενο λογο να προτιμα να καταστρεφεται η δικη μου διαθεση και να είμαι στην τσίτα από το να ξεβολευτει τόσο δα? Λατρευω την προσωπικοτητα του και όλες τις ιδιαιτερότητες του , αλλά καμια φορα πρεπει που και που να συμβιβαζομαστε σωστα? Λες και είναι κοπος να μου το πει λίγες ώρες πριν στο κατω κατω. Kάνω τόσες υποχωρήσεις μαζί του, χωρίς καν να το καταλαβαίνω, γιατι απλά αφου τον νοιάζομαι θέλω να είναι χαρούμενος και μου βγαινει φυσικα και ανεμποδιστα. Αυτός γιατι δηλαδη να φερεται τόσο εγωιστικα? Εγω έχω έρθει πολλές φορές σε τριβη με τους δικους μου για να υποστηριξω την επιλογη του να βγαινουμε βραδυ, αυτος γιατι δεν κάνει κάτι να με ελαφρυνει λίγο? Kαι το χειροτερο είναι ότι δεν μπορει να καταλάβει και την θέση μου. H απαντηση του ειναι ''Ολοι οσοι ξερω βραδυ βγαινουν. Ολοι όσοι ξερω τελευταια στιγμη κανονιζουν.''.Οι γονείς του τον αφηνουν εντελώς ελευθερο και του φαινεται περιεργο το να μου απαγορευουν οι δικοι μου κατι. Και τι στο διάστημα? Ξέρω τους γονεις μου καλυτερα ,ξερω ότι αν τσακωθω δεν θα παρω ποτέ αυτο που θέλω, ενω αν χαλαρωσω σίγα σιγα θα με αφηνουν να κανω ότι μου αρέσει. Και ναι, καταλαβαινω την ανησυχια τους. Δεν ειναι μονο θέμα να με αφηνουν να κανω οτι θέλω, ειναι σημαντικο για μενα να νιωθουν επισης ανετα. Ηδη έχουν τις αμφιβολιες τους, γιατι να μην μπορω λοιπόν να κάνω κάτι ανθρωπινο και με μια μικρη κινηση (να τους λεω απο πριν αν θα βγω) να τους ηρεμω? Το αγόρι μου θεωρει τους γονεις μου υπερβολικους και τρελούς και μου λεει ότι αυτοι πρεπει να διορθωθουν όχι η συμπεριφορα του. Με στεναχωρει πραγματικα που δεν ενδιαφερεται να μπει στο κόπο να βοηθησει λιγο την κατασταση. Αυτούς τους ανθρωπους που επειδη έχουν ''δικιο'' δεν δέχονται να αλλάξουν τίποτα κοινως τους ξεροκεφαλους δεν τους αντεχω. Σημασία δεν έχει να έχεις ''δικιο'' το δικιο ειναι διαφορετικο για τον καθεναν, σημασια εχει να κανεις αυτο που θα ωφελησει όχι μονο την παρτη σου αλλα και τον ανθρωπο που έχεις διπλα σου. Αγανακτω με όλους! Λεω να αρχισω και εγω να δειχνω ποσο ''δικιο'' εχω να γινουμε μαλλια κουβαρια όλοι! Σας βαρεθηκα όλους γαμωτο!