ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω χαμένη,απογοητευμένη,αρχίζω και χάνω την όρεξη μου για ζωή..Και ακόμα δεν έχω κλείσει τα 27..Η ζωή μου το τελευταίο 6μηνο είναι σπίτι-δουλειά,δουλειά-σπίτι,ύπνος,φαγητό..δεν βρίσκω τίποτα ουσιαστικό ώστε να κάνω προσπάθεια να βγω από αυτή τη ρουτίνα..έχω χάσει το ενδιαφέρον μου για το οτιδήποτε..Απ'την άλλη,τα όνειρα μου αρχίζουν ένα-ένα και σβήνουν..το άγχος,οι ευθύνες αρχίζουν κ παίρνουν τη θέση της ανεμελιάς,της όρεξης για ζωή που είχα..και εγώ καταλήγω ένα άτομο χαμένο,δυστυχισμένο,που δεν ξέρει από πού να πιαστεί.."Διάβαζε για να περάσεις στο πανεπιστήμιο"μου έλεγαν.."Θα γίνεις σπουδαία εσύ..θα διαπρέψεις.."μου έλεγαν..και πέρασα στο πανεπιστήμιο,και το τελείωσα και βρήκα δουλειά..και το μόνο που κάνω είναι να κάνω μία δουλειά που δε μου αρέσει αλλά πρέπει κάπως να βγάλω λεφτά,πρέπει κάπως να ζήσω..Και ο καιρός περνάει,και τα όνειρα μου σβήνουν,και μαζί τους και εγώ..να μην ξέρω τί να κάνω για να αλλάξω τη ζωή μου και να ζήσω όπως η ψυχή μου θέλει...