Επειδη κι εγω παλεψα για 10 χρονια με τη βουλιμια και την ανορεξια, εχω να σου πω τα εξης:1. Και μονο που αναφερεις το νουμερο των ρουχων, σημαινει οτι πρεπει να πας τρεχοντας στον ψυχολογο σου. ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ2. Χωρις να ειμαι 100 */* βεβαιη, ο φιλος σου λεει ο,τι λει, γιατι νομιζει οτι βοηθαει κι οχι επειδη δε σε αγαπαει. ανθρωπος που δεν εχει ο ιδιος διατροφικη διαταραχη ΔΕΝ μπορει να σε καταλαβει.3. Προσωπικα συνηλθα με βοηθεια ψυχιατρου και εχοντας ως κινητρο το φοβο μηπως βλαψω το εμβρυακι (ειχα βουλιμια με μεγαλες φασεις ανορεξιας). 4. Κι επειδη ξερω τι θα περασει απο το μυαλο σου οταν διαβασεις την απαντηση: οχι δεν πηρα βαρος, ναι τρωω κανονικα.
30.9.2017 | 14:52
Καφρίλα ή οχι;
Έχω πρόβλημα με τη διατροφή μου πάνω από δέκα χρόνια, βουλιμια που εμφανίζεται κατα διαστήματα, και επηρεάζει πάρα πολυ τη ζωή μου, ντρέπομαι να βγαίνω νιώθω αναξια, δε μπορώ να βλέπω το σώμα μου και πέφτω σε κατάθλιψη κάποιες φορές. Όλα αυτά τα χρόνια έχω κάνει ψυχοθεραπεία, έχω διαβάσει πάνω στο θέμα και προσπαθώ να ξεφορτωθω αυτό το βασανο. Πιστεύω είμαι καλύτερα από ότι στα δέκα οκτώ. Ο φίλος μου σε μια συζήτηση που εγώ είχα πέσει ψυχολογικά μετά από υπερφαγια μου είπε σαν κίνητρο "δε σκέφτεσαι εμάς; αν γίνεις διακόσια κιλά δε θα μου αρέσεις, άντρας είμαι" Από εκείνη τη στιγμή νιώθω πολυ παγωμένη μαζί του. Αυτό που είπε ισχύει, αλλα το θεωρώ τελείως βλαβερο για τη συζήτηση και άτοπο για τη σχέση καθώς είμαι όπως με γνώρισε, φοράω medium, οπότε δε διακυβευεται το πώς με βλέπει. Ελπίζω να μου απαντήσετε, έστω και για παρέα. Ευχαριστώ πολυ!
3
