Θα συμφωνήσω με τους προηγούμενους. Δεν έπρεπε να αφήσεις τη δουλειά σου επειδή το είπαν οι δικοί σου. Είσαι ενήλικη, μπορείς να αποφασίζεις μόνη σου για τη ζωή σου. Με αυτή σου την κίνηση τους έδωσες χώρο να επιβεβαιώσουν ότι περνάει η γνώμη τους επάνω σου. Είναι πολύ βαθιά τα αίτια που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση και θα πρέπει να τα ανακαλύψεις μόνη σου ή και με τη βοήθεια ενός ειδικού αν θες. Μην αφήσεις να διαιωνιστεί αυτή η κατάσταση. Είναι κρίμα να μην μπορείς να εκφράσεις τις πραγματικά δικές σου επιθυμίες χωρίς παρεμβολές τρίτων. Αν εσύ είσαι ευτυχισμένη μέσα από τις επιλογές σου, τότε θα γίνουν και οι δικοί σου. Θα δυσκολευτούν λίγο στην αρχή να συνηθίσουν ότι το "κοριτσάκι" τους πατάει πόδι και θέτει τα δικά της όρια, όμως θα πρέπει να καταλάβουν ότι μεγάλωσες και έχεις ανάγκη να χαράξεις τη δική σου πορεία παρά τις δυσκολίες της ζωής.Σου μιλάω ως παθούσα.Καλή τύχη.
15.10.2017 | 02:09
χθες
παραιτηθηκα απο τη δουλεια μου γιατι οι γονεις μου με επρηξαν να την παρατησω γιατι και καλα ειμαι ακομα φοιτητρια και πρεπει να διαβασω για τα τελευταια μου μαθηματα για πτυχιο...εγω ειχα την αναγκη να δουλεψω για να βγαινω πιο πολυ απο το σπιτι και τωρα θα παθω καταθλιψη που θα μενω σπιτι...ομως εκεινοι δεν σεβονται αυτη την αναγκη μου...παντα κανω αυτο που θελουν στο τελος...απορω γιατι τους αφηνω να με επηρεαζουν...και παντα στο τελος θα μου πουν ε και εσυ τι κανεις? δουλευεις? καθεσαι...ειδικα η μητερα μου παντα θα βρει τροπους να με υποβιβασει πχ ακομα και για την εμφανιση μου, με αναγκασε περισυ να γραφτω γυμναστηριο και εχασα πολλα κιλα με αποτελεσμα να ειμαι σαν ανορεξικο ενω δεν ημουν ''χοντρη'',ή με την οδηγηση απο οταν πηρα το διπλωμα μου εχασα την αυτοπεποιθηση που ειχα γιατι με κανουν να νιωθω οτι δεν μπορω να οδηγησω...δεν ξερω τι να κανω μαζι τους με επηρεαζουν ψυχολογικα και με κατευθυνουν...τωρα νιωθω οτι με εκβιασαν ψυχολογικα και γιαυτο παραιτηθηκα...αρχιζω και πιστευω οτι ειναι πολυ τοξικοι...εσεις τι πιστευετε? τι μπορω να κανω...η αυτοπεποιθηση μου ειναι παλι στα ταρταρα...
2
