ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.10.2017 | 01:20

Τι σου συμβαινει πια;;;

Εδω και 2 βδομαδες περιπου το αγορι μου ειναι καπως. Δηλαδη δεν εχει διαθεση, δεν μιλαει πολυ, προτιμαει να καθεται μονος του οταν ειμαστε σπιτι, εχει νευρα και κυριως βγαινει μονος του και γυρναει αργα. Αυτο το αργα με ανησυχουσε στην αρχη γιατι νομιζα πως βρηκε αλλη. Μπηκα στον λογαριασμο του στο facebook ειδα τα μηνυματα του αλλα τιποτα σπουδαιο. Οκ ηταν χοντρο που σκεφτηκα οτι μπορει να πηγε με αλλη αλλα δεν θα ησυχαζα αν δεν μαθαινα. Τον αγαπαω. Δεν ξερω βρε παιδια αλλα δεν μου λεει λεξη. Ειναι λεει κουρασμενος. 1,5 χρονο τα εχουμε τι εγινε ξαφνικα;;; Λετε να περναει λουκι στην σχολη του;;; Ειναι και τελευταιο ετος φετος δουλευει κιολας τα πρωινα σε μια εταιρεια. Μηπως βαρεθηκε και ψαχνει τροπους να φυγει;; Παντα περναγαμε τελεια και συνεχεια νοιαζομουν και νοιαζομαι. Ειναι και η μανα του και κεινη καθε μερα ερχεται στο σπιτι και τον λεει να παρατησει την δουλεια να αφοσιωθει στις σπουδες και τετοια μιλαμε τον εχει πρηξει καθε μερα η ιδια συζητηση. Τι να πω μωρε.... φαση ειναι θα του περασει.
4
 
 
 
 
σχόλια
Ζευγάρι δεν είστε??? Κάντε μια συζήτηση, δείξτου ότι είσαι δίπλα του κι ότι μπορεί να υπολογίζει σε εσένα χωρίς να γίνεις καταπιεστική( βομβαρδίζοντας τον με ένα σωρό ερωτήσεις και πολύ μπλα-μπλα) και να τον απομακρύνεις κι άλλο από κοντά σου. Δώστου χώρο κ χρόνο κι αν ακόμη δεν είναι έτοιμος κ πρόθυμος να μιλήσει θα πρέπει να το σεβαστείς.
Είστε σε σχέση, έτσι; ΠΙάστον λοιπόν, μια στιγμή που είναι καλά και εξήγησέ του ότι είσαι εδώ γι' αυτόν, ότι μπορεί να σου μιλήσει και να σε εμπιστεύεται, με τις δυσκολίες τα προβλήματά του και ότι θα ήθελες να σου ανοίγεται περισσότερο. Πρόσεξε, όχι γκρίνια, αλλά συμπαράσταση. Αν όλο αυτό το δεχτεί καλά, τότε ανοιξε κουβέντα για το τι παρατήρησες τις 2 βδομαδες.Αν δε το δεχτεί καλά, υποχώρησε και προσπάθησε ξανα μετα από μερικές μέρες. Αν συνεχίσει να μη το δέχεται καλά, ταρακούνησέ τον. ¨ηδη έχεις δέιγματα ότι δεν πάει καλά.
Άγχος ίσως; Και κούραση; Δε μπορώ να είμαι και σίγουρος βέβαια, οπότε ίσως πρέπει να του μιλήσεις. Μην τον πολυπιέσεις όμως. Γιατί αν όντως είναι άγχος και κούραση μπορεί η πίεση να σου γυρίσει μπούμερανγκ. Ελπίζω να βγάλεις άκρη.

ΚΙΝΗΣΗ

Scroll to top icon