ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό «Α μπα»: η επιστροφή

Στο σημερινό «Α μπα»: η επιστροφή Facebook Twitter
79

Πριν ξεκινήσουμε ξανά, θα ήθελα και πάλι να ευχαριστήσω όλους για τις πολλές και γλυκές ευχές για το νέο μέλος της οικογένειας. Το μικρό αμπάκι είναι καλά και στέλνει σε όλους σας πολλά φιλιά!

__________________
1.

Α,μπα; μου,
Αυτό που όταν περπατάω μόνη μου σαν άνθρωπος, και μέρα και βράδυ αλλά περισσότερο όταν δεν έχει ήλιο να φωτίσει, και πρέπει διαρκώς να έχω το νου μου μη μου κάνει κάποιος κακό και κυρίως μη με βιάσει κάποιος άντρας, περνάει με τα χρόνια ή είναι ένας φόβος διαρκής; Ειδικά όταν διαβάζω για γιαγιάδες που τις βίασαν λέω "Άι στο *μπιπ* πια! Δε μπορείς ποτέ να ηρεμήσεις!". Υπάρχει κάποια ηλικία που θα συμβιβαστώ με τους κινδύνους στις κατά τ´άλλα πολιτισμένες κοινωνίες και θα προσέχω αλλά γενικώς θα το παίρνω πιο ζαμανφού το θέμα; Ή αυτοί οι φόβοι θα χειροτερεύουν με την ηλικία;! Ή μήπως θα μείνουν πάντα ίδιοι ως βασικό ένστικτο επιβίωσης;
- "Κυρίως να με κακοποιήσουν σεξουαλικά και σκοτώσουν δε θέλω, τα μπιζού και πορτοφόλι ας τα κρατήσουν"

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

O βιασμός δεν έχει σχέση με την σεξουαλική επιθυμία αλλά με την επιβολή εξουσίας, όπως και το catcalling, άλλωστε, γι' αυτό δεν έχουν σημασία τα «τι φόραγε» και πόσο ωραίο ή νεαρό ήταν το θύμα. Η επιβολή εξουσίας από τον δυνατό προς τον αδύναμο είναι κάτι που γίνεται με την ανοχή της κοινωνίας ως κάτι «φυσικό» ή «στη φύση του ανθρώπου» και συγκεκριμένα του άντρα, και γι'αυτό δυστυχώς για αυτούς τους λόγους ο φόβος σου θα είναι διαρκής – εκτός αν γίνει φεμινιστική επανάσταση και έρθει η ισότητα των φύλων και η έμφυλη βία και η κουλτούρα του βιασμού εξαφανιστούν. Με μια ελπίδα ζει κανείς. (Αλλά μέχρι τότε, όλοι ας βάλουμε το λιθαράκι μας για να τελειώσει μια ώρα αργότερα το απολίτιστο κομμάτι της πολιτισμένης μας κοινωνίας, ας πούμε, έτσι).

__________________
2.

Αμπά, όλο και περισσότεροι διαλογίζονται κάθε πρωϊ, κόβουν το κρέας από τη διατροφή τους, εντρυφούν στα ενεργειακά-συμπαντικά, κάνουν γιόγκα και μαθαίνουν σανσκριτικά, ακούνε γκουρού που μιλούν για διαχείριση του νου κλπ. Ο κόσμος ψάχνει ένα ζεν και έναν τρόπο που θα τους εξασφαλίσει υγεία και ευημερία. Εκτός από τη γιόγκα που τη δέχομαι ως εξαιρετική για τη φυσική κατάσταση και είμαι μέσα, τα υπόλοιπα μου φαίνονται λίγο άπατα νερά σε μια δεδομένη και σφιχτά ορισμένη εκ των πραγμάτων καθημερινότητα. Εσύ τι λες για όλα αυτά;
- Λολλα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είναι μόνο θέμα υγείας και ευημερίας. Η αναζήτηση του νοήματος και η προσπάθεια ελέγχου του αχανούς σύμπαντος (με τη μορφή της αποδοχής) δεν είναι κάτι καινούριο, ούτε γίνεται όλο και περισσότερο σήμερα. Οι θρησκείες προσφέρουν αυτή την υπηρεσία ακούραστα στους ανθρώπους εδώ και χιλιετίες. Για όσους νιώθουν κάπως beyond για να δεχτούν την παραδοσιακή θρησκεία της κοινωνίας τους, υπάρχουν πάντα οι άλλες θρησκείες και όλα τα παραθρησκευτικά – ασκητικά παρακλάδια που υπόσχονται ξεκούραση της ψυχούλας μας. Δεν είμαι σίγουρη τι εννοείς με το «άπατα νερά». Όλα αυτά που περιγράφεις δεν έχουν διαφορά από το να ανάβεις κεράκι και να κάνεις τάματα στον αγαπημένο σου Άγιο.

__________________
3.


Α μπα μου καλησπέρα. εχω αρχισει να σε διαβαζω τον τελευταιο καιρο τυχαια καθως απο πληξη στο γραφειο και χαζευοντας ανακαλυψα την στηλη σου και εχω εθιστει. . . ταυτιζομαι με τις περισσοτερες απαντησεις σου και μακαρι να μπορουσα να απαναταω και εγω με τετοια ευθυτητα και ευστοχια. . .τεσπα δεν ειμαι απο αυτους που γραφουν και ζητουν τις γνωμες αλλων τα επεξεργαζομαι ολα εσωτερικα αλλα εσυ με ενεπνευσες. . .εχω και εγω λοιπον ενα θεμα . . .ειμαι 24 ετων και εχω μια αδερφη μικροτερη που τα λεμε ολα και εχουμε μια παρα πολυ καλη σχεση με τα πανω και τα κατω της. . .οταν βρισκομουν στο 2ο ετος μου εξομολογηθηκε (κατι που μαλλον ειχα δει αλλα δεν ηθελα να το παρω αποφαση) οτι της αρεσουν τα ατομα του ιδιου φυλου . . .δεν με πειραξε προφανως και για εμενα απο τοτε δεν εχει αλλαξει τπτ . . .συνεχιζει να με εμπιστευεται και να μου τα λεει σχεδον ολα οπως παντα οπως κ εγω. . .το γνωριζουν κ οι υπολοιποι της οικογενειας αλλα στον στενο κυκλο. δεν εχουμε επεκταθει σε θειαδες κ κλπ. . .ζω σε επαρχια και οπως καταλαβαινεις ολοι γνωστοι ειμαστε. . .τοσο εγω οσο και η αδερφη μου βγαινουμε συχνα εξω , εχουμε πολλους κοινους γνωστους. . .πιανω συχνα λοιπον γνωστες μου κ φιλες μου να σχολιαζουν το πιο underground και χυμα-αγοριστικο λουκ της (για κανενα λογο δεν φοραει φορεματα,φουστες, γοβες ακομα και μπλουζες με V) του στυλ η αδερφη σου θα επρεπε να ειναι αγορι κ.α. σε χιουμοριστικοτονο παντα ομως εγω νιωθω οτι προσπαθουν να με ψαρεψουν και να τους εξομολογηθω κατι που δεν ειναι δικο μου. . .ετσι μεχρι τρ μονο η κολλητη μου γνωριζει και αυτο μετα απο εξομολογηση της ιδιας μου της αδερφης καθως ειν πολυ κουλ και της το ειπε απο μονης της. . .δεν θεωρω οτι σε μια τοση δα πολη υπαρχει λογος να το λεω με ντουντουκα επισης νιωθω οτι ειναι δικο της θεμα σε οποιον θα το λεει και οχι . . .μεχρι στιγμης το ξερουν οι φιλες της και οποιος εκεινη κρινει οτι θελει να το μαθει. . .ωστοσο νιωθω οτι κρυβω απο φιλες μου κατι π βλεπουν κ δεν τους το λεω αλλα και παλι δν μου βγαινει να μιλαω για κατι που αφορα την ιδια. . .ειναι σαν να κρυβω μυστικο?καπως ετσι νιωθω. . .ειμαι και ενοχικος τυπος . . .επισης δεν το εχω πει ουτε στη σχεση μου που ειμαστε μαζι 3 χρονια γιατι δεν μου βγαινει και γιατι δεν ειναι ο πιο open mind τυπος. . .αν η ιδια μου πει οτι θελει να το πει εγω εννοειται οτι θα την προτρεψω να το κανει και θα εχει και την απολητη υπερασπιση μου αν χρειαζτει (που δεν νομιζω). . .απλα φοβαμαι οτι αν μαθευτει αργοτερα θα γυρισουν ολοι και θα μου πουν καλα γιατι δεν μας το ελεγες?. . .πιστευεις οτι εστω στη σχεση μου πρεπει να το πω?και να νιωθω και εγω ανετα ή οταν η ιδια παρει την αποφαση να το ανακοινωσει οπου θελει να πω οτι δεν ειμαι υποχρεωμενη να μιλαω για κατι που δεν αφορα αμεσα εμενα την ιδια?μεχρι στιγμης νιωθω οτι απλα το κρυβω κατω απο το χαλι και οταν σκασει και το μαθουν θα χασουν καπως την εμπιστοσυνη τους σε εμενα. . .απλα εχω και την σκεψη οτι σε μια τοσο κουτσομπολιστικη πολη οσο αυτη που ζω οσο το λιγοτερο ξερουν τοσο πιο ηρεμη θα ειμαι και δεν θα με ρωταει κανενας τιποτα. .οπως ερωτησεις του στυλ εσυ απο ποτε το ξερεις και γιατι δεν μας ειπες τπτ. . .ηταν λιγο μεγαλο αλλα θα ηθελα πολυ να μου πεις κατι πανω στο θεμα. . .με τρωει αληθεια και θελω να ακουσω την διακια σου γνωμη. . .ευχαριστω πολυ. καλη δυναμη με οτι διαβαζεις :P
-h stranger


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δε νομίζω ότι έχων προσθέσω κάτι σε αυτά που λες. Κατά τη γνώμη μου το χειρίζεσαι ορθά. Ναι, δεν είναι δικό σου θέμα να το συζητάς, ναι, να μην το λες σε ανθρώπους που νιώθεις ότι θα το κρίνουν με προκαταλήψεις (και ας είναι η σχέση σου), ναι, μην υποκύπτεις στο ψάρεμα. Αν στο μέλλον σου πουν «γιατί δεν μας είπες τίποτα» θα τους πεις αυτά που λες εδώ σε εμάς, ότι δεν ήταν δικό σου θέμα για να το συζητήσεις. Κάποιοι θα καταλάβουν, κάποιοι όχι, με τις αντιδράσεις τους όμως θα καταλάβεις κι εσύ. Αν χάσουν την εμπιστοσύνη τους σε σένα θα είναι επειδή δεν τους αρέσει που βάζεις την αδερφή σου πάνω από αυτούς, και αν δεν είναι αυτονόητο, είναι ώρα να το μάθουν.


__________________
4.

Γιατι τοσο μισος προς το μικρο στηθος; Ολο αυτο μου εχει δημιουργησει τεραστιο κομπλεξ, το οποιο επιδεινωνεται βλεποντας στο facebook ποστς τα οποια κραζουν τα μικρα στηθη και τις γυναικες που τα φερουν. Και ερωτω, γιατι συμβαινει αυτο;
-"πετιτ"


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν έχω δει ποτέ στο facebook ποστς που κράζουν τα μικρά στήθη και τις γυναίκες που τα φέρουν. Ξέρεις γιατί; Γιατί προσέχω ποιον κάνω φίλο, προσέχω πού κάνω λάικ, και προσέχω τις συναναστροφές μου ονλάιν ακριβώς όπως τις προσέχω και εκτός ίντερνετ. Το «μίσος» που νομίζεις ότι είναι παντού, βρίσκεται μόνο στον μικρόκοσμο που έχεις επιλέξει. Αν δεν σου αρέσει αυτό το μίσος, τότε έχεις επιλέξει μικρόκοσμο που δεν σου ταιριάζει.


Σβήσε από το τάιμλαϊν όλους αυτούς και για κάθε έναν που σβήνεις, βάλε στη θέση του μια καλή εφημερίδα, ένα καλό περιοδικό, ή ανθρώπους που δεν ξέρεις αλλά γράφουν για πράγματα που έχουν σημασία. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Το δεύτερο βήμα ελπίζω να έρθει μόνο του, αν ολοκληρώσεις το πρώτο με επιτυχία: να καταλάβεις για ποιο λόγο η αξία της γυναίκας ταυτίζεται με την εμφάνιση της – συγκεκριμένα, με το πόσο ελκυστική είναι για έναν άντρα.


__________________
5.

Αγαπητή α,μπα και αναγνώστες,
Τα τελευταία δύο χρόνια, την ώρα που μιλάω, το στόμα μου κάνει μια συσπάση και είναι σα να χάνω τα λόγια μου για 2-3 δευτερόλεπτα, όπως και τον ειρμό μου. Σα να σβήνουν όλα για πολύ πολύ λίγο και μετά να επανέρχομαι. Πήγα στον ορθοδοντικο μου, μου εξήγησε ότι θα μπορούσε να είναι εξάρθρωση γναθου λόγω των πολλών χρόνων με σιδεράκια, αλλά ότι αυτό δεν εξηγεί την αίσθηση του "σβησιματος" που έχω. Με παρέπεμψε σε γναθοχειρουργο η οποία είπε τα ίδια, είχε όμως την άποψη ότι δεν χρειάζεται να παρέμβω με κάποιον τρόπο αφού έκρινε ότι δεν είναι κάτι σοβαρό.
Πήγα και σε νευρολογο, που δεν μου βρήκε κάτι όμως ρε α, μπα. Δεν ξέρω τι να κάνω. Με ενοχλεί αφάνταστα αυτό το πράγμα, από έναν καθημερινο διάλογο μέχρι μια παρουσίαση στη σχολή. Η επόμενη επίσκεψη θα είναι μάλλον σε ψυχολόγο αφού δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο άλλο παθολογικο αίτιο. Αν κάποιος αναγνωρίζει τα συμπτώματα ή έχει κάποια ιδέα, ας βοηθήσει, είναι σήμαντικο. Να σημειωθεί ότι είμαι 22 και ότι ανά εξάμηνο περίπου βαράω από μια λιποθυμία την οποία κάνεις επίσης δεν μπορεί να μου εξηγήσει. Μπορεί να είναι άσχετα τα δύο μεταξύ τους αλλά είπα να το αναφέρω. Συγγνώμη για το σεντόνι και ευχαριστώ εξ των προτέρων.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγαπητή φίλη, αν μας διαβάζεις ακόμα, στείλε μου ένα μέιλ.


__________________
6.


Έλεος λίγο με τις νύφες του φεισμπουκ. Παντρεύονται και δεν φτάνει που κατακλύζουν το φμπ με βίντεο και άπειρες φωτογραφίες.....συνεχίζουν ακάθεκτες και 3 και 4 χρόνια μετά να ποστάρουν φωτος. Δηλαδή η πιο σηματική στιγμή στην ζωή τους είναι αυτή; Ακόμα και τόσα χρόνια αργότερα δεν βρίσκουν κάτι σημαντικότερο να ασχοληθούν;
Εντάξει το ξέρω ότι δεν είναι και first world problem αλλά αυτήν την υπερέκθεση δεν την καταλαβαίνω. Δεν λέω να είναι σαν εμένα που προτιμώ τους γάμους και τις ανάλογες σημαντικές μου στιγμές να τις κρατάω για τον εαυτό μου παρόλο που χρησιμοποιώ πολυ το φμπ αλλά....
Επίσης, όλο αυτό αισθάνομαι ότι έχει κοινωνικές προεκτάσεις. Γιατί στο μυαλό μιας γυναικάς οι φωτογραφίες του γάμου της είναι λόγος για να κάνει επίδειξη στο φεισμπουκ; Γιατί περί επίδειξης μιλάμε ας μην γελιόμαστε. Φωνάζουν σε όλο τον κόσμο ότι κατάφεραν να παντρευτούν; Οτι ηταν πανεμορφες; Τι στο καλό πια τους συμβαίνει και βλέπω για 582η φορά το νυφικό με μπουστο ολο κεντημένο με στρασακια και παγετα;;;
-"η νύφη μας έσκασε"


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Εδώ θα χρειαστεί να ξαναπώ ότι εσύ είσαι υπεύθυνη για το τι εμφανίζεται στο δικό σου facebook. Το facebook δεν είναι τηλεόραση που εμφανίζει το πρόγραμμα ανεξάρτητα από σένα. Ουσιαστικά, και δεν θέλω να σε στενοχωρήσω, σου δείχνει αυτό που έχεις μέσα στο μυαλό σου. Αν σου παρουσιάζει νύφες, είναι επειδή σε ενδιαφέρουν οι νύφες, και αν οι νύφες σε εκνευρίζουν όσο σε ενδιαφέρουν, τότε πρέπει να σκεφτείς γιατί σου συμβαίνει αυτό. Κάποιες θεωρούν την μέρα του γάμου τους τρομερά σημαντική υπόθεση. Κάποιες πάλι, όχι. Μάντεψε ποιες έχεις για φίλες στο δικό σου facebook. Ποιος τις έβαλε εκεί; Μόνες τους μπήκαν;

 

Είναι άλλη η ερώτηση "γιατί είναι τόσο σημαντικός ο γάμος για μερικές", άλλη "γιατί βλέπω στο facebook συνέχεια γυναίκες που θεωρούν πάρα πολύ σημαντική τη μέρα του γάμου τους", και εντελώς άλλη το "γιατί πιστεύω ότι ό,τι βλέπω στο δικό μου facebook, είναι και η πλειοψηφία του κόσμου, είναι η πραγματικότητα". Για το τελευταίο ειδικά, κατά κάποιο τρόπο  η διοίκηση του Facebook παραδέχτηκε επιτέλους ότι έχει ένα μερίδιο ευθύνης, αλλά όπως σε όλα, όλοι μας πρέπει να αναλογιστούμε ποια ευθύνη αντιστοιχεί σε εμάς τους ίδιους.


_________________
7.


Γιατί το κοινό θεωρεί γενικώς τους παπαράτσι (περίεργο το διαβάζω στα ελληνικά, κάπου αλλού κάνω συνειρμό, καλύτερα paparazzi) ότι κάνουν μισητό επάγγελμα; Οκ, μερικές φορές το παρατραβάνε (ειδικά εκείνη τη Britney και την Amy Winehouse, τις είχα λυπηθεί παλιότερα, δεν τις αφήναν ποτέ σε ησυχία και ξέρανε και τα σπίτια τους και τη στήναν απ´ έξω κι αυτές δεν ήταν σε θέση να διαχειριστούν ή αποφύγουν τέτοιες καταστάσεις).
Εγώ χάρη σ´αυτούς πάντως έχω απολαύσει σκηνές άφθονου γέλωτος, κυρίως με τον Justin Bieber και τον Kanye West. Γιατί λοιπόν τόση υποκρισία από το κοινό; Από τη μία λένε "Όχι, αφήστε ήσυχη τη Suri Cruise, μικρό κορίτσι είναι!" , από την άλλη κλικάρουν στις φωτογραφίες να δουν πόσο μεγάλωσε κι αν όντως μοιάζει στον πατέρα της....
- "Όλα τα επαγγέλματα έχουν καλά κι άσχημα, δεν είναι άδικο τόσο μίσος;!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Νομίζω ότι η ουσία της ερώτησης είναι «γιατί υπάρχει υποκρισία», και ενώ θεωρώ δεδομένο ότι υπάρχει, δεν είχα αναρωτηθεί για την πηγή της. Ψάχνοντας διάβασα διάφορα, και παραθέτω αυτά που μου άρεσαν. Το πρώτο είναι απόσπασμα από το βιβλίο «Φιλοσοφία για την καθημερινή ζωή» του Τrevor Curnow.


«Προκειμένου να εξετάσουμε το ζήτημα της υποκρισίας σε μεγαλύτερο βάθος, δεν πρέπει να ρωτήσουμε «τι θα γινόταν αν το κάναν όλοι αυτό», αλλά «τι θα γινόταν αν μου το κάνανε εμένα αυτό;». Μια ακόμα παρατήρηση του Καντ ήταν πως αν κάνω κάτι, αυτό σημαίνει πως το θεωρώ αποδεκτή συμπεριφορά. Και αν το θεωρώ αποδεκτή συμπεριφορά, τότε δεν μπορώ να διαμαρτύρομαι αν είμαι εγώ ο αποδέκτης αυτής της συμπεριφοράς. Για ποιον λόγο να περιμένω από τους άλλους να φέρονται καλύτερα από εμένα; Όταν μιλάμε για καθημερινή ζωή, αυτό που μας καλεί να κάνουμε ο Καντ είναι να εξασκηθούμε στην τέχνη της ενσυναίσθησης. Η ενσυναίσθηση απαιτεί από εμάς να μπούμε στην θέση του άλλου και να δούμε τα πράγματα από τη δική του σκοπιά.


Η ενορατική αυτή παρατήρηση του Καντ δεν μας βοηθάει μόνο να επιτύχουμε ένα υψηλότερο επίπεδο αυτογνωσίας: λειτουργεί, επίσης, και ως ένας χρήσιμος ανιχνευτής υποκρισίας στην καθημερινή μας ζωή. Η ανάγκη να είμαστε συνεπείς αποτελεί ταυτόχρονα και την απαίτηση να είμαστε τίμιοι και ακέραιοι. Στην πιο ωμή της μορφή, η υποκρισία είναι η πεποίθηση πως όλοι πρέπει να έχουν ως γνώμονα τις δικές μου αρχές εκτός από μένα. Μπορεί η υποκρισία να σχετίζεται στην συνείδηση του κόσμου με συγκεκριμένα επαγγέλματα, ίσως όμως κι εμείς οι ίδιοι να μην είμαστε εντελώς απαλλαγμένοι από την υποκρισία.»


Και πρόχειρη μετάφραση από εδώ

"Όλοι οι άνθρωποι είναι διανοητικά ανίκανοι να ακολουθούν με συνέπεια τις ηθικές τους πεποιθήσεις. Μια ηθική θεωρία που τιμωρεί ανελέητα την υποκρισία είναι άχρηστη, απλώς θα ενθαρρύνει τους ανθρώπους να σταματούν να διακηρύσσουν ηθικές πεποιθήσεις. ... Νομίζω ότι αυτή είναι μια πτυχή της θρησκευτικής ηθικής που αξίζει να εισαχθεί στη κοσμική ηθική φιλοσοφία.»

 

79

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#5 Να πας σε παθολόγο καταρχάς γιατί υπάρχουν διάφοροι λόγοι που οδηγούν σε μείωση οξυγόνωσης του εγκεφάλου, από αρρυθμία, μέχρι προβλήματα σε καρωτίδα, αναιμία και ορθοστατική υπόταση. Αυτός θα σε καθοδηγήσει για όλα τα τεστ και γιατρούς που πρέπει να επισκεφτείς (τουλάχιστον καρδιολόγο). Διάβασε τους λόγους που μπορεί κάποιος να λιποθυμά. Π.χ. https://www.nhs.uk/Conditions/Fainting/Pages/Treatment.aspx αν και δεν είναι ενδελεχής μιας και δεν μπορεί να αναφέρει όλες τις αιτίες αλλά είναι μία καλή αρχή
Aμπα μας Καλωσήρθες πάλι κοντά μας. Να χαίρεσαι το μικρασιατικό σου. Εγώ να ξέρεις θα πλήρωνα να διάβαζα ένα κείμενα σου για το πώς βιώνεις τη νέα κατάσταση και τα πρακτικά της εγκυμοσύνης και μητρότητας. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον με τη δική σου πένα και στάση απέναντι στα πράγματα!
#4θαυμασμό για το μεγάλο στήθος έχω δεί πολύν.και όχι για αισθητικούς λόγους, αλλά για ερωτικούς.μίσος για το μικρό, δεν έχω δεί ,όμως.μήπως κι εσύ αυτόν τον θαυμασμό βλέπεις και τον μεταφράζεις σαν μίσος για το αντίθετό του?αν είναι έτσι, τότε αυτοπροσδιορίζεσαι απο τις ερωτικές επιθυμίες ξένων για σένα ανδρών, κι αυτό είναι δικό σου πρόβλημα.υπάρχουν πολλοί και αξιολογότατοι και ωραιότατοι άνδρες που δεν ενδιαφέρονται για μεγάλο στήθος.
#3".απλα φοβαμαι οτι αν μαθευτει αργοτερα θα γυρισουν ολοι και θα μου πουν καλα γιατι δεν μας το ελεγες?. . .πιστευεις οτι εστω στη σχεση μου πρεπει να το πω?και να νιωθω και εγω ανετα ή οταν η ιδια παρει την αποφαση να το ανακοινωσει οπου θελει να πω οτι δεν ειμαι υποχρεωμενη να μιλαω για κατι που δεν αφορα αμεσα εμενα την ιδια?μεχρι στιγμης νιωθω οτι απλα το κρυβω κατω απο το χαλι και οταν σκασει και το μαθουν θα χασουν καπως την εμπιστοσυνη τους σε εμενα. . . "Ωραία η εισαγωγή σου, αλλά με αυτά τα παραπάνω, με κούφανες απο το ένα αυτί...Δεν είναι οτι δεν είσαι υποχρεωμένη να μιλάς για κάτι που δεν αφορά εσένα προσωπικά, το σωστό και ηθικό είναι οτι εισαι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ ΝΑ ΜΗΝ μιλάς για προσωπικά τρίτου που στα έχει εμπιστευθεί και δεν θέλει να μαθευτούν.Τι σε μπερδεύει;Άν σου πει ένας φίλος ότι απορεί και χάνει την εμπιστοσύνη του που δεν το έλεγες, να τον ρωτήσεις πως θα του φαινόταν αν πήγαινες να λες τα δικά του μυστικά που ξέρεις, σε άλλους καλούς φίλους που έχεις, για να μην τους κακοκαρδίσεις.Δηλαδή θεωρείς ότι η αξιοπιστία σου κρίνεται απο το πόσο ανίκανη είσαι να κρατήσεις ένα προσωπικό μυστικό? Περίεργους φίλους έχεις.Δεν είναι μόνο ότι είναι δικό της θέμα και όχι δικό σου. το πιό σημαντικό είναι οτι δεν αφορά αυτούς που ρωτάνε. Από περιέργεια ρωτάνε. Δεν είναι δουλειά σου να τους ικανοποιήσεις την περιέργεια. Δεν είναι οτι ο σύντροφος της φίλης σου είναι ομοφυλόφιλος, το μαθαίνεις επιβεβαιωμένα και την αφήνεις να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Δεν τους αφορά καθόλου το θέμα. απλό δεν είναι?Αυτά, για το ερώτημα.Όσο για την πληροφορία την ίδια, εφόσον το ξέρουν κάποιοι, είναι βέβαιο οτι το έχουν μάθει πολλοί περισσότεροι απο όσους φαντάζεσαι σε μιά μικρή κουτσομπολίστικη πόλη (όλες οι μικρές πόλεις, κουτσομπολίστικες είναι).Πολύ πιθανόν να το ξέρουν κι αυτοί που σε ρωτάνε, αλλά σκάνε που δεν το ξέρουν "επισήμως" κι έτσι δεν έχουν το δικαίωμα να το συζητάνε μαζί σου και να ικανοποιείται ο σουσουδισμός τους.Άστους να βράζουν στο ζουμί τους.Τα καλά νέα είναι ότι το ξέρουν και το αποδέχονται οι κοντινοί της και κυρίως οι γονείς, εσύ, οι καλοί φίλοι, οπότε ότι κι αν προκύψει στο μέλλον με αποκαλύψεις, θα μπορέσει μια χαρά να το διαχειριστεί με την βοήθειά σας.Αυτός είναι ο ρόλος σου. Της στήριξης.Όχι του πληροφοριοδότη.
Kαλώς "σαρανταρίσατε" και καλώς σε ξαναβρήκαμε Λένα :)Σε φαντάζομαι τώρα πόσο θα σου ζαλίσουν τον έρωτα με την μητρότητα και τι καλές πληρωμένες απαντήσεις θα δίνεις!! *τρίβω τις παλάμες με δαιμονικό χαμόγελο*#1Μόνο μεγαλώνοντας αγόρια που σέβονται την συναίνεση πλάθουμε έναν καλύτερο κόσμο ως προς αυτό (κι άλλα). Αγορομάνες έχετε χρέος. #2Και στη δεκαετία του '60 ήταν "μόδα" όλα αυτά τα εναλλακτικά. Δεν είναι "άπατα ύδατα". Είναι βαθιές ανάγκες που ξεπηδούν ξανά και ξανά. Ενίοτε με γελοία ένδυση αλλά κάποτε και με ενδιαφέροντα αποχρώντα λόγο.#3Έννοια σου και της έχουν ήδη κρεμάσει κουδούνια της αδερφής σου λόγω της μη "κανονιστικής" της υπακοής στην "θηλυκότητα" οπότε αμφιβάλλω αν θα εκπλαγούν. Η έκπληξη θα ήταν αν επρόκειτο για κάποια femme ομοφυλόφιλη. Αυτό θα προκαλούσε κλυδωνισμούς και δράματα. Το στερεότυπο όμως τις θέλει Ανδρούτσους και τον πολύ κόσμο το στερεότυπο τον καθησυχάζει...#4Παρακολουθείς άτομα που έχουν διαποτιστεί από την Αμερικανική κουλτούρα "το μέγεθος μετράει". Παίζει κι αντίστροφα βέβαια αυτό (κατάλαβες τι λέω) κι αυτό είναι το καλύτερο τάπωμα για οποιονδήποτε άντρα είναι αρκετά ουγκ ώστε να εκφράζεται απρεπώς δημοσίως. (Και τα λέω αυτά ούσα στηθόδεσμου μεγέθους C).#5Υπάρχει περίπτωση να πρόκειται για μερική επιληψία (petit mal) που δεν κάνει εκείνες τις γνωστές κρίσεις στα πατώματα (grand mal) όπως η ολική αλλά έχει ακριβώς τα συμπτώματα αυτά. Ο νευρολόγος δεν συνέστησε κρανιοεγκεφαλογράφημα;;; Μόνο έτσι μπορεί να αποκλειστεί. Επίσης χωρίς να θέλω να πανικοβάλλω ας εξεταστεί η περίπτωση κάποιου αιμογλοιώματος ή αντίστοιχων καταστάσεων. Πρόκειται για σοβαρές αλλά χειρουργικώς αντιμετωπίσιμες καταστάσεις. Οπωσδήποτε μια επίσκεψη σε μεγάλο νοσοκομείο με παραπομπή νευρολόγου/νευροχειρουργού για εξετάσεις. #6Δεν είδα αν κάποιος το σχολίασε αλλά νύφες και Facebook είναι απολύτως αναμενόμενη εξίσωση δεδομένου ότι το FB είναι το κατ'εξοχήν μέσο δημοκρατικής celebritoποίησης και πότε άλλοτε μια μέση average γυναίκα έχει την ευκαιρία να νιώσει "star"? Mόνο στον γάμο της. Iδού λοιπόν η απάντησή σου. #7Καντιανή ηθική στο Α Μπα; Αχ με τι λουκουμάκια επανήλθες Λένα μου!!! Βέβαια το ερώτημα απαντάται πάρα πολύ ωραιότερα με την Νιτσεϊκή ηθική και εγείρει ακόμα περισσότερα ερωτήματα που αναδεικνύουν πόσο δύσκολο είναι να ξεπεράσεις κάποιος το πεπερασμένο της ανθρώπινης ύπαρξης και συνείδησης. Αλλά αυτό είναι Πέρα από το Καλό και το Κακό... :)
#7: Αμα τους τραβουσαν κατι μηνυσαρες οι εκαστοτε φωτογραφιζομενοι και τα προστιμα ήταν τσουχτερα να δεις για ποτε θα σταματουσαν τα φλας. Καποια ειναι στημενα, βεβαια, για λογους δημοσιοτητας κτλ.Οντως σε περιπτωσεις τυπου Βritney, Amy ειναι πολυ στεναχωρο το ολο θεαμα, δεν σεβονται τιποτα (τα περιοδικα, οι εφημεριδες και παει λεγοντας που τους στελνουν) αλλα και οι ιδιοι οι paparazzi, πιστευω, σε ανθρωπινο επιπεδο για τετοιες περιπτωσεις θα μπορουσαν να αρνουνται να κανουν τα καραγκιοζιλικια που κανουν.
#1 Δυστυχώς είναι κάτι που κι εμένα με θυμώνει και θεωρώ άδικο όμως για να αλλάξει αυτό πρέπει να αλλάξει η κοινωνία και η ανατροφή των παιδιών μας. Τα αγόρια πρέπει να μάθουν από μικρή ηλικία να σέβονται τις γυναίκες και να τις θεωρούν ίσες κι αυτό ξεκινά απ το σπίτι. Απ το πως συμπεριφέρονται οι γονείς, απ το αν ο αδερφός και η αδερφή κάνουν ακριβώς τις ίδες δουλειές στο σπίτι, απ το αν έχουν διαφορετικά προνόμια λόγω φύλου (πχ το αγόρι βγαίνει μέχρι αργά) κλπ.Ο βιασμός, όπως πολύ σωστά λέει η Λένα, είναι μια μορφή υποβολής δύναμης ή τιμωρία (πχ στις αντρικές φυλακές βιάζονται άντρες από άλλους φυλακισμένους που δεν είναι ομοφυλόφυλοι, οπότε δεν υπάρχει σεξουαλική επιθυμία). Το κάνουν γιατί μπορούν κι έτσι η ηλικία, τα ρούχα και η εμφάνιση δεν παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο. Είναι η τιμωρία των παραβατών που πρέπει να αλλάξει και να γίνει πιο αυστηρή και φυσικά η διαπαιδαγώγηση που θεωρώ είναι το σημαντικότερο.(Το catcalling δεν είναι τόσο σοβαρό όσον αφορά την ασφαλειά μας όμως είναι μια μορφή υποτίμησης της γυναίκας γι αυτό και το θεωρώ προσβολή και είναι τουλάχιστον ντροπή λέγονται υστερικές οι γυναίκες που αντιδρούν.)
#4: Νομιζω μπορεις και μονη σου να κρινεις τι ειναι βλακεια απ αυτα που γραφονται στο fb και τι οχι.Μην αφηνεις ανοησιες να σου ριχνουν την ψυχολογια.
#3 : Nα μην νιωθεις καθολου ενοχες που δεν το λες στις φιλες σου και στη σχεση σου. Ειναι ενα πολυ ευαισθητο προσωπικο δεδομενο της αδερφης, που για να μην το εχει μοιραστει ακομα με αυτα τα ατομα εχει τους λογους τους.Σκεψου ποσο ασχημα θα ενιωθε η αδερφη σου αν μαθαινε εκ των υστερων οτι τους το ειπες, χωρις καν να την ρωτησεις.
#2 : Eγω τους ζηλευω (με την καλη την εννοια) οσους συνεχως ψαχνουν τροπους εσωτερικης και εξωτερικης αυτοβελτιωσης, ειναι θεμα επιλογων όπως ειπε και η Αμπα, πως ο καθενας προσπαθει να εξηγησει πχ υπαρξιακα ζητηματα, συμπαντικα ζητηματα κτλ, και να διατηρει ενεργο το πνευμα του.
#3 Προσωπικά δεν έχω δει επιθέσεις μίσους σε γυναίκες με μικρό στήθος, ίσα ίσα όσες έχουν μεγάλο στήθος κρίνονται χειρότερα. Οπως λέει και η Λένα αν δε σου αρέσουν αυτά τα ποστ απλά σταμάτα να ακολουθείς αυτά τα άτομα. Στο facebook σου μπορείς να ελέγξεις αυτά που θες να δεις.
Ούτε εγώ έχω δει ποστ, αλλά από οικογενειακό περιβάλλον έχω δει κριτική για το μικρό στήθος: τύπου ανεπάρκειας αλλά από γυναίκες. :) Γενικά την πιο αδυσώπητη κριτική την έχω δει σε γυναίκες από γυναίκες ειδικά στην εφηβεία. Βέβαια, όπως ειπώθηκε είναι ζήτημα μικρόκοσμου η παρατήρησή μου οπότε δεν το λέω σαν γενική παραδοχή.
Οι γυναίκες πολλές φορές γινόμαστε κακιές και κριτικάρουμε η μια την άλλη ενώ δε θα έπρεπε, ειδικά για θέμτα σωματότυπου. Εγώ ανήκω στην κατηγορία του κανονικού προς μεγάλο στήθους και αν και δεν εχω δεχτεί κριτική έχω νοιώσει άβολα ψωνίζοντας. Πχ σε γνωστή ιταλική αλυσίδα εσωρούχων (στα καταστήματα που πηγαίνω εγώ τουλάχιστον) δεν έχουν το μέγεθός μου. 'Η πολλά σουτιεν ή μαγιώ που μου αρέσουν έχουν ενίσχυση με αποτέλεσμα να κάνουν το στήθος μου να φαίνετα πολύ μεγάλο και να μην μπορώ να τα αγοράσω. Επομενως, ανάλογα με την "κατηγορία" που ανήκεις υπάρχουν είτε άμεσες είτε έμμεσες κριτικές για το μεγεθος του στήθους. Δε θέλω να γενικεύσω γιατι είναι δική μου εμπειρία απλα ήθελα να παραθέσω και την "άλλη πλευρά" :)
#3 Να συνεχίσεις να κάνεις αυτό που κάνεις, δηλαδή να μην λες τίποτα. Η σεξουαλική ταυτότητα της αδερφής σου δεν είναι κάτι που μπορείς να αποκαλύψεις απο μόνη σου ή να το συζητήσεις. Είναι κάτι προσωπικό κι ευαίσθητο, ιδιαίτερα αν είστε σε μια μικρή κοινωνία που εύκολα καταδικάζει το καθε τι διαφορετικό.Κι αν σου κάνουν ερωτήσεις του στυλ γιατί δε μας το είπες πολύ απλά πες τους οτι δεν ήταν δικό σου "μυστικό" για να το πεις. Η αδερφή σου δεν το έχει πει στα άτομα που ίσως θα την κουτσομπολέψουν ή θα την κρίνουν γι αυτό μην αισθάνεσαι άσχημα που δεν το αποκαλύπτεις.