ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.10.2017 | 13:01

Δουλειά στο γραφείο

Περίπου 10 με 11 ώρες από τη ζωή μου(με μετακινήσεις μέσα), 5 μέρες την εβδομάδα. Περιβάλλον αδιάφορο και ενίοτε επιθετικό. Σεξισμός (μοντέρνος), έλλειψη ομαδικότητας, κλίκες, ανταγωνισμός και τα συναφή. Κενά βλέμματα (γυάλινα μάτια) για κάποιους, έντονα και αγχωτικά για άλλους. Μπορεί να φταίει ο χώρος (διαφήμιση) μπορεί να φταίω κι εγώ που αδυνατώ να προσαρμοστώ και νιώθω ότι μέρα με τη μέρα βουλιάζω όλο και περισσότερο σε μια μαύρη τρύπα όπου τα χέρια των ψυχών-συναδέλφων με τραβάνε όλο και πιο κοντά στον πάτο.Τα καλά νέα είναι ότι έχει δωρεάν φίλτρου (νερωμένη βενζίνη) και κάποια/λίγα γλυκά άτομα.Την παλεύετε στο γραφείο;
7
 
 
 
 
σχόλια
Μία πολύ στενή φίλη ήταν διευθύντρια τμήματος μάρκετινγκ σε πολύ γνωστό όμιλο. 'Εφυγε από εκεί γιατί μου περιέγραψε αυτό ακριβώς το κλίμα. Πήγε σε ίδια θέση σε άλλη μεγάλη εταιρεία, όπου βρήκε ακριβώς τα ίδια και με πιο τρελά ωράρια. Αποφάσισε να φύγει κι από κει και να πάει σε μία θέση άσχετη με το αντικείμενό της με το βασικό μισθό, χωρίς απαιτήσεις για προσόντα. 'Εμεινε χρόνια με αυτό το καθεστώς αρχικά ευχαριστημένη από το 8ωράκι, αλλά στη συνέχεια της έδωσαν προαγωγή, γιατί πραγματικά ήταν πολύ ικανή κι όσο χαμηλό προφίλ κι αν διατηρούσε, αυτό φαινόταν. Το αποτέλεσμα: μία από τα ίδια κι επιπλέον έχει και μωρό τώρα.Αυτός ο τομέας είναι πολύ ανταγωνιστικός και δημιουργικός, έχει το θετικό οτι οι κόποι σου ανταμείβονται, αναγνωρίζεσαι πιο εύκολα από άλλες ειδικότητες, ΟΜΩΣ έχει σκληρό περιβάλλον και εξοντωτικά ωράρια. Απλά το κάνεις για όσο σε γεμίζει, δεν είναι ανάγκη να σκλαβωθείς.
''Συγγνώμη'' τώρα αλλά αντί να χαίρεσαι που δουλεύεις σε μια καθαρή δουλειά, ούτε οργώνεις, ούτε τουαλέτες καθαρίζεις, εσύ κάθεσαι και μουρμουράς; Κάποιοι άλλοι ταλαιπωρούνται στο να βρουν εργασία και μάλιστα κάνουν δουλειές που δεν τους τιμούν ας πούμε για να τα βγάλουν πέρα και εσύ φέρεσαι αχάριστα. Συμφωνώ ότι θα κουράζεσαι εκεί γιατί όλες οι δουλειές έχουν τη κούρασή τους και σύμφωνα η μετακίνηση με λεωφορεία κτλ τη κάνουν πιο κουραστική, αλλά θα προτιμούσες να ήσουν άνεργος/η δηλαδή και να μην έχεις δικά σου χρήματα; Θεωρώ άκρως προκλητικές τέτοιες εξομολογήσεις όταν υπάρχουν δεκάδες άλλες που μιλούν για τον εφιάλτη της ανεργίας, τα αμέτρητα αναπάντητα βιογραφικά και τις οικονομικές δυσκολίες. Επειδή εργαζόμουν παλιά σε γραφείο γνωρίζω ότι είναι υπεύθυνη και απαιτητική εργασία καθώς και ψυχοφθόρα κάποιες φορές με πολύ άγχος και ένταση, αλλά θα προτιμούσα να γυρίσω πίσω με τα 350€ που έπαιρνα παρά την ανεργία που έχω τώρα.
Δεν νομίζω ότι η πρόθεση στην εξομολόγηση ήταν να παραπονεθεί για την δουλειά αυτή καθεαυτή, ούτε πιστεύω ότι εκφράζει αχαριστία. Σε αυτά που λέει εστιάζει στους ανθρώπους και το άσχημο κλίμα που δημιουργούν χωρίς λόγο και όχι στη δουλειά. Περνά τόσες ώρες στη δουλειά και αντί να υπάρχει συνεργασία για το καλύτερο, υπάρχουν κόντρες κλπ.Ένα άσχημο περιβάλλον στη δουλειά είναι καταλυτικός παράγοντας στην ψυχολογία του ανθρώπου, ειδικά όταν δουλεύει πολλές ώρες. Και άσχημο περιβάλλον δεν είναι μόνο το βρώμικο περιβάλλον. Ακριβώς όπως καταλυτικός παράγοντας στην ψυχολογία είναι και η μη εύρεση εργασίας (όταν θες να βρεις εργασία εννοω και δεν βρίσκεις).ΥΓ: Ειδικά ο τομέας της διαφήμισης είναι εκτός πραγματικότητας στο άσχημο κλίμα εντός γραφείου. Διαφήμιση και ναυτιλιακά είναι τα χειρότερα που έχω δει.
Για κάποιον που είναι άνεργος καιρό και δεν βρίσκει τίποτα ενώ ψάχνει, πιστεύω ότι θα έχει κάπως την ίδια άποψη που έχω εγώ και έγραψα το παραπάνω σχόλιο. Το θέμα που πρέπει να δώσει βάρος είναι ότι εργάζεται και πληρώνεται για αυτό που κάνει και όχι να εστιάζει τη προσοχή του στους γύρω συναδέρφους που μπορεί να είναι εριστικοί και ανταγωνιστικοί. Σίγουρα μπορεί να μην είναι ευχάριστο το κλίμα με δυσάρεστες συμπεριφορές, αλλά σκέψου πως η ίδια κατάσταση επικρατεί σε όλες τις δουλειές που απαιτούν συλλογική δουλειά. Αν κάθεται κανείς και ενοχλείται συνεχώς με τη γκριμάτσα του καθενός και τα παίρνει όλα τις μετρητοίς πως τον κοίταξε, τι σχολίασε, γιατί γέλασε και τα αναπαραγάγει συνέχεια στο μυαλό του εννοείται πως δεν θα αποδίδει σωστά, θα κουράζεται παραπάνω ψυχολογικά, θα αποκτά περισσότερα νεύρα και θα θέλει να φύγει. Το κλειδί είναι να εργάζεται βάζοντας ας το πω ωτοασπίδες στα αυτιά και να φεύγει μετά τη δουλειά. Δεν θα παντρευτεί και κανέναν από εκεί, ούτε παρέα θα κάνει. Εννοείται πως αν κάποιος σε προσβάλλει να αμυνθείς, αλλά αν ξερεις πως ο άλλος είναι σκ@τοχαρακτήρας και επίτηδες έχει εκνευριστική συμπεριφορά τότε να αδιαφορήσεις για να σκάει ο ίδιος.
Συμφωνώ μαζί σου ότι θα πρέπει να εστιάσει στη θετική πλευρά (ότι έχει εργασία και πληρώνεται), όμως στην πραγματικότητα αυτό είναι αδύνατον. Νομίζω ότι δεν γίνεται να μην επηρεάζεσαι από τη στιγμή που καλείσαι να συνεννοηθείς και να συνεργαστείς με τους συναδέλφους σου. Αν το κλίμα δεν είναι καλό, υπάρχει τριβή όσο και να προσπαθήσεις να αποστασιοποιηθείς. Επίσης αυτό το κομμάτι "αν ξερεις πως ο άλλος είναι σκ@τοχαρακτήρας και επίτηδες έχει εκνευριστική συμπεριφορά τότε να αδιαφορήσεις για να σκάει ο ίδιος.", δεν υφίσταται. Η δουλειά δεν είναι η παρέα του πανεπιστημίου "σου πα", "μου πες", "δεν μου μιλάει, "δεν του μιλάω". Στη δουλειά, όσο σκ@ατοχαρακτήρας κι αν είναι ο άλλος, πρέπει να ελιχθείς με επαγγελματισμό για να φέρεις εις πέρας τις αρμοδιότητές σου. Μην ξεχνάς ότι "ο άλλος" μπορεί να είναι και ανώτερός σου.Προσδιορίζω λοιπόν, ότι διαφωνώ στην ουσία που αποκόμισα από το πρώτο σχόλιο, ότι δηλαδή αφού έχει δουλειά και πληρώνεται δεν πρέπει να έχει παράπονο/"μουρμουράει" και ας φθείρεται ψυχικά. Πάντα υπάρχουν και χειρότερα. Υπάρχει και χειρότερο από το να μην έχεις δουλειά. Αυτό τί σημαίνει όμως? Ότι δεν πρέπει να προσβλέπουμε και να κυνηγάμε κάτι καλύτερο? Εκεί είναι η διαφωνία μου.
Scroll to top icon