Το ίδιο ξινή είμαι και εκτός, δε χάνεις τίποτα :Ρ
25.10.2017 | 15:50
ΣΚΕΨΗ
Ένας αγαπημένος μου σύγχρονος Έλληνας συγγραφέας, ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος έχει γράψει ένα διήγημα που περιλαμβάνεται σε μια συλλογή που έβγαλε το 2009.Σε αυτό το διήγημα κάποιοι γείτονες ερωτοτροπούν μεταξύ τους μέσω διαδικτύου(προ τίντερ εποχής) και για το τέλος ο συγγραφέας φυλάει μια πανέξυπνη ανατροπή. Είναι και οι τρεις, άνθρωποι που μένουν στην ίδια πολυκατοικία σε διαφορετικούς ορόφους και στην πραγματικότητα αντιπαθούν βαθιά ο ένας τον άλλο.Ήρωες είναι μια φοιτήτρια, ένας νεαρός κι ένας μεσήλικας άνδρας.Μου ξανάρθε στο νου η συγκεκριμένη ιστορία καθώς σκέφτηκα όλη αυτή την έκθεσή μας στο διαδίκτυο και τι θα γινόταν αν όοοοοολοι εμείς συναντιόμασταν από κοντά. Ή αν έχουμε συναντηθεί από κοντά χωρίς να το ξέρουμε.Σκεφτείτε να εγκλωβιζόμασταν κάπου όλοι μαζί για λίγη ώρα.Δεν μιλάω μόνο για άτομα από τις εξομολογήσεις, σκεφτείτε γενικά τους ανθρώπους με τους οποίους επικοινωνείτε καθημερινά μέσω διαδικτύου. Ειδικά εσείς οι τρέντηδες νέοι με όλες τις εφαρμογές που κατεβάζετε στα κινητά σας.Αν γνωρίζατε όλους αυτούς τους ανθρώπους από κοντά, θα τους συμπαθούσατε ή θα τους αντιπαθούσατε;Εγώ δεν ξέρω, αλλά θα ήθελα όσους κι όσες συμπαθώ από εδώ μέσα, από τις εξομολογήσεις, να τους συμπαθούσα και έξω από εδώ, αν τυχαία τους συναντούσα ποτέ.
3