Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι ο τρόπος "θα σε κατηγορήσω για το λάθος σου μέχρι να ντραπείς και να ζητήσεις την συγγνώμη που ΕΓΩ θέλω κι αυτήν που αξιώνω ως δόκιμη" (δεν μας κάνει ότι κι ότι( είναι ο αμερικάνικος τρόπος. Γι'αυτό κι έπιασε τόσο στα καθ'ημάς!Εμένα όταν μου το κάνουν αυτό και δεν νιώθω πραγματικά γνήσια ενοχή από μόνη μου για κάποιο όντως λάθος μου σκυλιάζω και δεν τους ξαναμιλάω στον αιώνα των αιώνων αμήν. Κοινώς τους διαγράφω. Βγάλε συμπέρασμα.
30.10.2017 | 12:37
Θάλασσα τα έκανα (?)
Τον Αύγουστο πήγα διακοπές με 2 φίλες μου σε ενα νησί. Η μία μου γνώρισε έναν καλό της φίλο που έτυχε να βρίσκεται την ιδια περίοδο με εμας εκεί. Εκείνος έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον από την αρχή για 'μένα και συνέχεια ασχολιόταν μαζι μου,ήταν πολύ ευγενικός, μας πηγε σε όλο το νησί και κάθε βράδυ ήταν μαζί μας μέχρι να φύγουμε. Το τελευταίο βράδυ φιληθήκαμε και είπαμε πως θα βρισκόμασταν στην Αθήνα. Γυρνώντας λοιπόν εξαφανίστηκε τελείως και δεν έστειλε ποτέ μήνυμα όπως ειχε πει πως θα έκανε και γω καθόμουν για μέρες και αναρωτιόμουν τι μπορεί να έκανα λάθος αφού έδειχνε πως του άρεσα τόσο. Εν τέλει όταν γύρισε ειπε στην κοινή μας φίλη πως αυτόν τον καιρό ήταν πολύ πιεσμένος με τη σχολή του και δεν ήθελε σχέσεις και τα σχετικά γιατί του χρόνου θα έφευγε εξωτερικό. Παρ' όλα αυτά την ρωτούσε πολλές φορές να μάθει τα νεα μου και παραδεχόταν πως ήταν λάθος να εξαφανιστεί έτσι. Της είπε μαλιστα πως σκεφτόταν να μου στείλει. Και όντως χτες το βράδυ μου έστειλε να δει τι κάνω, μονο που εγω ήμουν εκνευρισμένη που για 2 μήνες εξαφανίστηκε και του είπα πως δεν ήταν αντρίκιο εκ μέρους του να μην στείλει ποτε ένα μήνυμα ενώ ο ίδιος ειπε πως θα το έκανε, ουτε ήταν ωραίο να δείχνει τέτοιο ενδιαφέρον από τη στιγμή που με θεωρούσε μια ξεπετα και τίποτα παραπάνω. Ζήτησε συγγνώμη και παραδέχτηκε πως ήταν ανώριμο όμως δεν σκέφτηκε πως θα με πείραζε τόσο δεδομένου του ότι γνωριζόμασταν μόνο 7 μέρες. Πράγματι ειχε δίκιο ομως οπως του εξήγησα δεν με πείραξε πως δεν ήθελε να κρατησει επικοινωνία αλλα το γεγονός πως μου είπε πως θα το έκανε μόνο και μόνο να νε ρίξει. Ζήτησε ξανά συγγνώμη και το εννοούσε όμως εγω επέμενα να του λέω τα λάθη του. Και στο τέλος εκνευρίστηκε και μου λέει "σε ευχαριστώ που μου είπες τα λάθη μου γιατί από αυτα μαθαίνουμε όμως είναι η πέμπτη φορά που σου ζητάω συγγνώμη και συ συνεχίζεις. Νομίζω πως αρκεί. " Μου ειπε καλή συνέχεια και το κλείσαμε εκεί. Η φίλη μου λέει πως δεν έπρεπε να είμαι τόσο απότομη γιατί αυτός εκανε μια προσπάθεια όμως εγώ εκείνη την ώρα ήμουν πολύ θυμωμένη για να σκεφτώ λογικά. Δεν θεωρώ πως ειχα άδικο αλλα με τον τρόπο μου έχασα το δίκιο μου. Ζήτησε συγγνώμη και γω δεν έπρεπε να επιμείνω τόσο λες και είμαι καμια παρανοϊκή μέγαιρα. Αυτος τωρα θα σκέφτεται και λογικό "φαντάσου να τα είχαμε τι θα μου ειχε σουρει". Τι να κάνω? Με ενδιαφέρει αυτό το παιδι και μου βγήκαν νεύρα χωρίς λόγο. Να του στείλω?
5