Φταίει ότι εμείς οι Έλληνες αν δεν είμαστε διευθυντές στη δουλειά νιώθουμε παρακατιανοί γι αυτό χρυσωνουμε το χάπι όταν είμαστε απλοι υπάλληλοι.
3.11.2017 | 16:02
Έλεος με την εμμονή με τους τίτλους
Έχω βαρεθεί πια στη δουλειά μου να συναντάω τίτλους για θέσεις που ανάθεμα κι αν ξέρουν οι ίδιοι τί σημαίνουν και συχνά ούτε αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Σε μια μικρή εταιρεία (4 ατόμων συμπεριλαμβανομένου του ιδιοκτήτη) που συνεργαζόμαστε, υπάρχει μία κοπέλα που σηκώνει τα τηλέφωνα, στέλνει email υπενθύμισης για διάφορα θέματα και παραλαμβάνει/στέλνει αλληλογραφία. Κοινώς είναι γραμματέας. Ή γραμματειακή υποστήριξη. Στέλνει mail και υπογράφει "Υπεύθυνη διεκπεραίωσης τηλεφωνικών και ηλεκτρονικών επικοινωνιών". Σοβαρά τώρα?Και καλά αυτό. Πες τουλάχιστον όντως κάνει αυτή τη δουλειά απλά το γράφει πιο περιφραστικά, πιο πλούσια. Οκ πες. Μου στέλνει ένας mail από άλλη εταιρεία και υπογράφει Full-stack Developer. Full. Stack. Developer. Στα 25. Με μηδενική εμπειρία. Που του λέω ότι για να "διαβάσει" views στον sql απομακρυσμένα πρέπει πρώτα να στήσει σταθερή IP στον server και δεν καταλαβαίνει. Είναι ένας τίτλος που λίγοι μπορούν να τον υποστηρίξουν πραγματικά, κι όταν λέω λίγοι δεν εννοώ λίγοι στην Ελλάδα. Λίγοι γενικά. Άσε που είναι ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους τίτλους του χώρου. Τί μανία είναι αυτή με τους τίτλους και τις ταμπέλες? Γιατί πρέπει οι περιγραφές να είναι περίπλοκες, μεγάλες και δήθεν? Κάνε αυτό που είναι να κάνεις σωστά και άσε τις σάλτσες για τα μακαρόνια.
1