__________________
1.
ΑΜπα, έχω μια μπερδεμένη κατάσταση. Μπαίνω στο θέμα κατευθείαν.
Χωρίσαμε πριν 6 χρόνια μετά από σχέση 2 ετών. Εκείνη λίγο μικρότερη ,με σοβαρά προβλήματα υγείας, γυναικολογικής φύσης, τα οποία όμως έφεραν και ψυχολογικά μαζί. Εν ολίγοις, κλειστό άτομο, ελαφρώς κυκλοθυμικό, με φοβίες. Εξαιτίας αυτού βλεπόμασταν ανά περιόδους αρκετά σπάνια, παρότι στην ίδια πόλη - 3 φορές το 8μηνο πχ. Όμως, παραμένει ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου-ως τώρα. Την ερωτεύτηκα επειδή εξαρχής την εκτιμούσα ως άτομο.
Πριν 4 μήνες ξανασυναντηθήκαμε, από τότε, μετά από πρόταση δική μου, απλώς για να τα πούμε (στα χρόνια που μεσολάβησαν, αλληλοστέλναμε ευχές για χρόνια πολλά μόνο, ούτε τηλέφωνα, ούτε τετ α τετ, διότι, με χώρισε κάπως απότομα και μάλιστα διά τηλεφώνου. Τότε μου 'χε πει ότι το είχε αποφασίσει αυτό, αφενός γιατί δεν ένιωθε όπως στην αρχή, αφετέρου γιατί είχε κουραστεί λόγω υγείας και είχε να λύσει σοβαρά οικονομικά θέματα στο σπίτι, ένα σπίτι πολύτεκνων με την ίδια να είναι η μόνη που εργάζεται και τον πατέρα φοβερά κακοπληρωμένο).
Βρεθήκαμε και ενώ συζητήσαμε περί ανέμων και υδάτων, υπήρχε μια ένταση. Φιληθήκαμε, ξεκινήσαμε να μιλάμε στο τηλέφωνο και να ανταλλάσσουμε μηνύματα με χαρακτηρισμούς ζευγαροειδείς, παρόλο που μόνο άλλη μια φορά μπορέσαμε να ξαναβρεθούμε όπου συνέβη τρυφερό 'φάσωμα'. Μέχρι που μετά από μερικές βδομάδες εγώ της προτείνω τηλεφωνικά να τα ξαναβρούμε. Εκείνη μου δηλώνει ότι 'αυτή την περίοδο έχει κάτι με κάποιον άλλον'. Σαστίζω και προσπαθώ να αραιώσω επαφές, παρόλο που συνεχίσαμε να συζητάμε το ενδεχόμενο επαγγελματικής συνεργασίας μας (σαν επαγγελματίας είναι άριστη, αντικειμενικά).
Εντούτοις, λίγες μέρες μετά μόνη της μου προτείνει στο πλαίσιο επαγγελματικού σεμιναρίου, να πάμε μαζί 5ήμερο ταξίδι στο εξωτερικό, ως συνεργάτες, τη στιγμή που α) η επαγγελματική συνεργασία μας ναι μεν είναι δρομολογημένη αλλά τυπικά δεν έχει επικυρωθεί ακόμα, ούτε έχει ξεκινήσει ουσιαστικά, β) θα μπορούσε να πάει με οποιοδήποτε από τα υπόλοιπα 5-6 άτομα που συνεργάζεται στο γραφείο της, που είναι και πολύ πιο σχετικά με το αντικείμενο του σεμιναρίου. Όταν της το επεσήμανα αυτό, παραδέχτηκε ότι όντως δε με επέλεξε τυχαία. ΑΜπα μου, παραδέχτηκε επίσης ότι ακόμα με αγαπάει πολύ. Επιπλέον, της έχω ξεκαθαρίσει ότι στο ταξίδι αυτό αδυνατώ να την αντιμετωπίσω (στον ιδιωτικό μας χρόνο προφανώς) ως συνεργάτιδα εφόσον ακόμα την υπεραγαπώ. Ξέρω ότι εξακολουθεί να έχει πολλά προβλήματα οικογενειακά και υγείας (δικά της και των οικείων, πλέον) και έκτοτε δε ξαναβρεθήκαμε από κοντά, αλλά μου ξαναδήλωσε ότι μ' αγαπάει ως απάντηση στο δικό μου 'σε λατρεύω'. Αλλά, είμαι δύσπιστος και ρωτώ: 1) Αν μ' αγαπάει όπως λέει γιατί δε χωρίζει με τον άλλον; (για τον οποίο δε ξέρω τίποτα, πχ. διάρκεια σχέσης, ηλικία, κ.α. ούτε ζήτησα να μάθω , αν και ξέρω ότι δεν υπάρχει καμία σοβαρότερη δέσμευση, τύπου αρραβώνας) Και αν πάλι δε μ' αγαπάει, γιατί μου λέει το αντίθετο;2) Γιατί μου πρότεινε ταξίδι και επέμενε στην πρόταση αυτή ακόμα κι όταν ξεκαθάρισα ότι την βλέπω ερωτικά; Για το σεξ αποκλείεται, δεν ήταν τέτοιος τύπος στα 21 της, δε θα είναι τώρα στα 27. Μήπως το πρότεινε αυτό για να ζήσει μαζί μου απλώς την εμπειρία -αφού κανένα ταξίδι δεν είχαμε πάει τότε μαζί; 3) Να πάω το ταξίδι; (Εγώ ως τώρα είμαι 50-50% ) 4) Αξίζει τον κόπο ΑΜπα να ασχολούμαι γενικότερα; Προφανώς και νιώθω πολλά, γι' αυτό και έστειλα σε σένα, αλλά μήπως πρέπει να ξεκολλήσω άμεσα;
ΥΓ. Ελπίζω να απαντήσεις.
-Χα(λ)ιλάντερ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αγαπητέ φίλε, αν διάβαζες προσεκτικά τι έγραψες θα έδινες την απάντηση μόνος σου.
Την περιγράφεις ως κλειστό άτομο, κυκλοθυμικό, με φοβίες, και μετά ρωτάς γιατί δεν είναι ξεκάθαρη απέναντί σου; Δε θα ήταν πιο παράξενο με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά να είναι τύπος και υπογραμμός στις σχέσεις της; Επίσης, ακριβώς αυτή τη συμπεριφορά δεν δείχνει εδώ και χρόνια; Για ποιο λόγο να αλλάξει τώρα;
Η απάντηση στην ερώτηση «γιατί ξεκαθαρίζει τη θέση της» είναι πάντα «επειδή μπορεί». Επειδή της το επιτρέπεις. Επειδή κι εσύ συντηρείς μια κατάσταση ντεμί σεζόν με φασώματα και τηλεφωνήματα. Επειδή είναι πολύ ανεβαστικό να σε γουστάρει κάποιος και να βλέπεις τον θαυμασμό στα μάτια του. Και επειδή πρέπει να το πούμε πάρα πολλές φορές ακόμα για να το ακούσει και ο επόμενος που το έχει ξανακούσει, αλλά εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει ότι ισχύει και για τον ίδιο: α) μπορεί και να σε αγαπάει, αλλά δεν θέλει να τα φτιάξει μαζί σου και β) η αγάπη δεν αρκεί για να γίνει (ή να παραμείνει) ένα ζευγάρι.
__________________
2.
Αγαπητή Άμπα,
μένω στην Ολλανδία και μόλις παντρευτούμε με τον Έλληνα σύντροφό μου, δικαιούμαι επίδομα για τα δύο παιδιά που έχει από τον προηγούμενο γάμο. Τα παιδιά του μένουν με την μαμά τους στην Ελλάδα, όμως το έχουμε ψάξει και πραγματικά δικαιούμαι να το εισπράττω ως φορολογούμενη στην Ολλανδία, καθώς μετά τον γάμο μας θα ανήκουν στην ίδια οικογένεια με εμένα. Ο άνδρας μου δεν δικαιούται το επίδομα αυτό και θα πιστώνεται αν είναι, σε δικό μου λογαριασμό. Το ποσό φαντάσου δεν είναι αμελητέο, είναι όσο η διατροφή που δίνει. Πες μου, ποιος πιστεύεις πως δικαιούται να διαχειρίζεται τα χρήματα αυτά; Εγώ, ο μπαμπάς τους ή η μαμά τους; Με τον άνδρα μου μοιραζόμαστε τα έξοδα της καθημερινής μας ζωής αλλά τηρούμε διαφορετικούς αποταμιευτικούς λογαριασμούς.
-Politically correct
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Η Ολλανδία μάλλον βρίσκεται σε άλλο πλανήτη. Για μένα αυτά τα λεφτά ανήκουν στα παιδιά, άρα, στη μητέρα τους που κάνει τα έξοδα για να τα μεγαλώσει, εκτός και αν θα έρχονται και σε εσάς, οπότε ένα μέρος ανήκει στο δικό σας νοικοκυριό (είναι έξοδο της καθημερινής σας ζωής). Μια άλλη λύση είναι να τα κρατήσεις σε έναν ξεχωριστό λογαριασμό και να τους τα δώσεις όταν γίνουν 18, άσχετα με το τι θα γίνει με τον πατέρα τους.
__________________
3.
Γιατι ειναι τρομερα επικινδυνο να μην εισαι ειλικρινης με τον εαυτο σου;
-Γιουλη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γιατί δεν μπορείς να τον ξεγελάσεις. Όσο κάνεις προσπάθειες να τον εξαπατήσεις, ταυτόχρονα περιφρονείς τις προσπάθειες αυτές, και καταλήγεις να παίζεις σκάκι με τον εαυτό σου ενώ ξέρεις τις επόμενες κινήσεις. Αυτό είναι επικίνδυνο για την ισορροπία σου. Είναι σα να αναγκάζεις τον εαυτό σου να χωριστεί στα δύο: ένας εαυτός που πιστεύει στην κοροϊδία, και ένας άλλος που καταδικάζει τα καμώματα αυτά. Δεν μπορούν να συνυπάρξουν για πολύ καιρό. Κάποιος θα καταπιεί τον άλλον αλλά θα λειτουργεί ως παράσιτο, ή θα εκραγούν και οι δυο με απρόβλεπτες συνέπειες.
__________________
4.
α μπα μου,
Περι γονέων περασμένης σχέσης: Αν ήσουν στη θέση μου, σε σχέση για 2 χρόνια περίπου με παιδί από κοντινή χώρα στην Αγγλία όπου μένω, αν τους τελευταίους 6 μήνες είχε γυρίσει πίσω στην πατρίδα λόγω δουλειάς και κάτι η απόσταση κάτι που άλλαξε σαν άνθρωπος, αποφάσισε να χωρίσετε, αν στην αρχή, όταν πηγαίνατε μαζί στην πατρίδα του, έμενες κι εσύ στο σπίτι των γονιών του, με πολύ καλή σχέση, και αν το τελευταίο 6μηνο, όταν τον επισκεπτόσουν και δεν μένατε σε ξενοδοχείο (για τον πρώτο καιρό είχε μετακομίσει με γονείς, παρά σε διαμέρισμα μόνος του), έμενες εκεί με τον γκόμενο και τους γονείς, ΤΟΤΕ, θα έστελνες χριστουγεννιάτικη κάρτα στους γονείς, ή όχι; Φυσικά δεν έχεις καμία επικοινωνία 1-1 με τους γονείς πλέον, φυσικά θες να τους πεις "σας ευχαριστώ που με κάνατε να νιώσω μέλος της οικογενειάς σας, σας εύχομαι σε σας και τους γιους σας υγεία και ευτυχία"-είχες γνωρίσει και τον αδερφό του φυσικά- γιατί νιώθεις μια άλφα υποχρέωση που σε αφήσαν να κάνεις πρωτοχρονιά μαζί τους σπίτι τους, που σου δείξανε τόση αγάπη, που σε βάλανε στο αμάξι της οικογένειας όταν πήγατε στην αποφοίτηση από διδακτορικό του πρωην, και που σου πήρανε ένα ακριβό δώρο πέρυσι τα Χριστούγεννα, αλλά φυσικά αντιλαμβάνεσαι ότι ίσως και να φανεί στον πρώην λίγο περίεργο. Θα έστελνες κάρτα αν ήσουν στη θέση μου, ή δεν έχει νόημα; Θα φανεί και στους γονείς περίεργο, ή θα χαρούν;
Ευχαριστώ
-μπερδεμένος & φρεσκοχωρισμένος
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Νομίζω ότι αν σου βγαίνει μέσα από την καρδιά σου να τους ευχαριστήσεις, μια χριστουγεννιάτικη κάρτα είναι ό,τι πιο διακριτικό και ευγενικό. Στέλνεις τις ευχές χωρίς να ζητάς ανταπόκριση. Νομίζω θα εκπλαγούν και θα χαρούν. Δεν μπορεί να είναι τόσο καλοί άνθρωποι και να πάρουν αυτό στραβά. Μπράβο και σε σένα που το σκέφτηκες.
__________________
5.
Αγαπητή Αμπα,
σου γράφω σε έξαλλη κατάσταση: όποτε θέλω να κλείσω ραντεβού με την γυναικολόγο μου - την οποία εμπιστεύομαι απεριόριστα ως γιατρό, πηγαίνω πολλά χρόνια σ αυτή και δεν σκοπεύω να την αλλάξω- πέφτω πάνω στην παντελώς αδιάκριτη γραμματέα της που μιλώντας φωναχτά με ρωτάει τι ακριβώς πρόβλημα έχω για να κανονίσει τον χρόνο. Έχοντας βρεθεί στην αναμονή του ιατρείου την ακούω να το κάνει σε όλους με ανοικτές τις πόρτες και όσοι/ες περιμένουν ακούνε τουλάχιστον το όνομα και τον ιατρικό λόγο που θέλει την γιατρό. Πριν λίγο τηλεφώνησα στο ιατρείο για ραντεβού, αφού είχα μιλήσει τις προηγούμενες μέρες με την γιατρό στο κινητό και ξέρει γιατί θέλω να πάω, με ρώτησε τρεις διαφορετικές φορές παρότι της είπα όχι έχω ήδη μιλήσει με την γιατρό. Με έφερε στα όρια μου η εικόνα που έφτιαξα στο μυαλό μου να με ρωτάει: "για γονιμότητα θέλεις, για να κανονίσω τον χρόνο του ραντεβού σε ρωτάω" και να είναι με ορθάνοικτες πόρτες κι να ακούνε όσοι περιμένουν στο ιατρείο. Δεν ξέρω τι να κάνω, να το πω στην γιατρό? Θεωρώ πως δεν μπορεί να μην έχει καταλάβει κι αυτή απλά δεν δίνει τόση σημασία. Εγώ όμως ενοχλούμαι αφάνταστα που πρέπει να μοιραστώ το παραμικρό μου θέμα με την γραμματέα της γιατρού μου λες και είναι η γιατρός μου. (ΥΓ: μια άλλη φορά που περίμενα να μπω άκουσα ολόκληρο τηλεφώνημα με μια ασθενή που κάπου πονούσε και της έλεγε: τεστ εγκυμοσύνης κάνατε? ε δεν κάνετε ένα? νεράκι πίνετε? πρέπει να πίνουμε 2 λίτρα τη μέρα. πού ακριβώς πονάτε?)
-noone
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Φυσικά και να το πεις στη γιατρό. Αν δεν δίνει σημασία, να δώσει. Κι εγώ έξω φρενών θα γινόμουν (και μάλλον θα το σκεφτόμουν να την αλλάξω, αν εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει πόσο απαράδεκτο είναι κάτι τέτοιο).
Όντως πρέπει να ξέρει πάνω κάτω περί τίνος πρόκειται για να προγραμματίσει τον χρόνο, αλλά υπάρχουν πολλοί τρόποι να το κάνει χωρίς να το μάθει και ο περιπτεράς από κάτω.
__________________
6.
Πως μπορεις να αλλαξεις τον τροπο που σε αντιμετωπιζουν οι γονεις σου; Τι εννοω; Εννοω οτι παντα ημουν η φιλη της μαμας που ακουγα ολες τις ανησυχιες και τα προβληματα που ειχε με ολους, παντα εγω θα ημουν αυτη που θα ελυνε τις διαφορες ειτε των γονιων μου, ειτε των γονιων μου με τους δικους τους γονεις, ειτε του αδελφου μου με καποιον απο τους παραπανω. Νιωθω σαν τον Κοφι Αναν της οικογενειας(μαλιστα μου το εχει πει η μαμα μου οτι αν φυγω απο το σπιτι δε ξερει τι θα κανει). Να σημειωσω οτι γενικα εχουμε καλες σχεσεις, ειμαστε μια νορμαλ οικογενεια που εχει τα προβληματα της χωρις ομως κατι τοσο τρανταχτο, καταλαβαινεις. Αναλαμβανω τις ευθυνες μου γιατι εγω εβαλα τον εαυτο μου σε αυτη τη θεση, παντα ηξεραν τα παντα για μενα και παντα τα προβληματα τους η του σπιτιου γινονταν αυτοματως και δικα μου,αλλα τωρα τι κανουμε.Ειμαι 25 χρονων ομως και νιωθω ολο αυτο το βαρος να με πλακωνει. Ειμαι στη φαση καποιων δυσκολων εξετασεων που αν τις περασω βεβαια θα εχω επιτελους τη δουλεια που θελω και κυριως τα λεφτα που χρειαζομαι ωστε να ανεξαρτητοποιηθω πληρως και να φυγω απο το σπιτι!(ευτυχως που εχω εναν συντροφο φοβερο και τουλαχιστον σε αυτον το πολυ βασικο τομεα ειμαι ανελπιστα καλα). Με καταβαλλει το αγχος, οτι αν δε τα καταφερω με τις εξετασεις θα μεινω κολλημενη στο σπιτι και δε θα μπορεσω να κανω ολα αυτα που θελω. Μακαρι να μπορουσα να δωσω περισσοτερες πληροφοριες και να τα εξηγησω καλυτερα, αλλα εκανα ο,τι καλυτερο μπορουσα! Φιλια πολλα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο σε αντιμετωπίζουν οι γονείς σου. Μπορείς μόνο να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο τους αντιμετωπίζεις εσύ. Αν δεν περάσεις αυτές τις εξετάσεις, βρες άλλον τρόπο για να φύγεις από το σπίτι, και αν δεν μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο τους αντιμετωπίζεις ακόμα και όταν φύγεις από το σπίτι, τότε πήγαινε σε ψυχολόγο για να μάθεις να το κάνεις.
_________________
7.
Η κόρη φιλικής μας οικογένειας παντρεύεται και πέρασε από τη δουλειά του άντρα μου και άφησε το προσκλητήριο του γάμου της. Όταν εκείνος το έφερε σπίτι διαπίστωσα ότι απευθύνεται μόνο σ´ αυτόν, δηλαδή κος Τάδε, ούτε κος και κα Τάδε, ούτε οικογένεια Τάδε. Δεν ξέρω πως να το χειριστώ. Αν δεν τους γνωρίζαμε κοντά είκοσι χρόνια, θα συμπέραινα πως η πρόσκληση είναι προσωπική και δεν αφορά ούτε εμένα , ούτε ούτε τα παιδιά. Να πω ότι η κοπέλα με τον άντρα μου κινούνται στον ίδιο επαγγελματικό χώρο, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις που μπορεί να μη γνωρίζω καθόλου αυτούς που παντρεύονται , συνήθως τα προσκλητήρια έρχονται με το κος και κα Τάδε. Δεν θέλω να το κουβεντιάσω με τους γονείς της, αλλά αισθάνομαι και άσχημα να πάω στο γάμο απρόσκλητη, γιατί η κοπέλα με γνωρίζει πολύ καλά και ξέρει ότι είμαστε πολλά χρόνια παντρεμένοι και κινούμαστε πολύ παραδοσιακά έως συντηρητικά ως ζευγάρι. Πως το χειρίζομαι?
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν είναι κάτι που θα χειριστείς εσύ με τους γονείς, αλλά αυτός που έλαβε την πρόσκληση με αυτόν που παντρεύεται. Ο άντρας σου θα τη ρωτήσει αν είναι αυστηρά προσωπική ή αν οι καλεσμένοι φέρνουν και τις γυναίκες τους/άντρες τους. Κι έτσι θα καταλάβετε αν είναι πολύ περιορισμένες οι θέσεις ή αν η κοπέλα δεν ξέρει πώς γράφονται οι προσκλήσεις.
σχόλια