Συγγνώμη για την ηλίθια σκέψη, αλλά όποτε ακούω για τρίτο παιδί και βάλε, οτι τα παιδιά φέρνουν την ευτυχία δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ: μόνο το καινούριο παιδί μπορεί να φέρει την ευτυχία; Αυτά που ήδη υπάρχουν δεν την φέρνουν; Μειώνεται όσο περνούν τα χρόνια; Οι γονείς, και ειδικά οι μητέρες, νιώθουν την ανάγκη να έχουν όσο το δυνατό, για περισσότερο χρονικό διάστημα, κοντά τους ένα πλάσμα απόλυτα εξαρτημένο για να το φροντίζουν; Δεν ειρωνεύομαι, αλλά αλήθεια δεν καταλαβαίνω τη φράση αυτή, πολύ περισσότερο όταν υπάρχουν οικονομικές δυσκολίες και έρχεται με πρόγραμμα.Μου φαίνεται οτι ίσως ρίχνει την ποιότητα διαβίωσης ολόκληρης της οικογένειας για να εκπληρωθεί μια ανάγκη. Ποια άραγε;
10.11.2017 | 14:29
Από το κανένα στα 3;
Όταν ήμουν φοιτήτρια, έλεγα εγώ δεν θέλω παιδιά, δεν θέλω δεσμεύσεις, θα ασχοληθώ με την επιστήμη μου... Κούνια που με κούναγε, αλλά είχα το ελαφρυντικό της ηλικίας.Μετά από δύο υπέροχα πλάσματα που λατρεύω με όλο μου το είναι, θα ήθελα να προσθέσω άλλο ένα στην οικογένειά μας. Με παίρνει χρονικά, είμαι μόνο 32.Και πού είναι το πρόβλημα, θα μου πείτε... Το άτιμο το οικονομικό φυσικά. Από επιλογή δεν εργάζομαι για να μεγαλώσουν τα παιδιά όπως θέλαμε εμείς, χωρίς νταντάδες και παππούδες. Είμαστε πλούσιοι; Όχι. Αλλά τα καταφέρνουμε να ζούμε αξιοπρεπώς και τα παιδιά να μη στερούνται. Και ταυτόχρονα να είμαι κοντά τους. Το "όπου 2 και τα 3" δεν έχει εφαρμογή, τα παιδιά έχουν έξοδα που μόνο μεγαλώνουν με το πέρασμα των ετών. Αλλά το θέλω τόσο πολύ, τα παιδιά φέρνουν τόση μα τόση ευτυχία!! Αυτά. Δεν είναι ότι περιμένω συμβουλές, απλά είναι αυτά που σκέφτομαι τελευταία...
8
