ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οκ ξέρω ότι αυτά που έχω δεν είναι πρόβληματα , αλλά είμαι πολύ μπερδεμένη. Καταρχάς αισθάνομαι πίεση από την σχολή που είναι τόσο απαιτητική που τρέχω και δεν φτάνω. Έπειτα είναι μια διάχυτη ανασφάλεια που νιώθω. Έχω σχέση εξ αποστάσεως και βλέπω ότι το αγόρι μου δεν πολύ προσπαθεί να κερδίσει χρόνο μαζί μου. Πχ. τώρα που είναι εδώ δεν επιλέγει να ξυπνήσει λίγο πιο νωρίς, να βγει με τους φίλους λίγο πιο νωρίς η λίγο λιγότερο ,είχαμε πει να πάω εκεί κάποιος μέρες που θα μπορούσαμε να είμαστε μόνοι μας στο σπίτι αφού πουθενά αλλού δεν μπορούμε και μου πρότεινε απλά να ερθει εδώ που θα είναι και οι φίλοι του και άλλα παρόμοια . Εν τω μεταξύ έχουμε σταματήσει να μιλάμε όπως παλιά με τόσο ενθουσιασμό και φαίνεται να μην προσπαθεί γενικά και τόσο. Μετα λέει ότι με θέλει πολύ και τον πιστεύω ότι υπάρχω μονο εγώ αλλά αν είναι έτσι το πολύ του δεν μου φτάνει. Αυτός είναι πολύ χαρούμενος για εμάς αλλά εγώ νιώθω έλλειψη και συναισθηματική και σεξουαλική. Ταυτόχρονα με πλησιάζουν από παντού αλλά αγόρια τα όποια συμπαθώ πολύ και ίσως να σκεφτόμουν ερωτικά αν δεν είχα σχέση. Βγαίνω με διάφορες παρέες περνάω καλά και τον ξεχνάω κάπως αλλά μόλις τον βλέπω με πιάνει κάτι σαν νευρα με απόγνωση και θέλω απλά να βάλω τα κλάματα και να τον σφίγγω σαν να μην υπάρχει αύριο. Συνήθως είμαι χαρούμενη και ευδιάθετη. Του έχω πει ότι μου λείπει και ότι θέλω πιο πολύ χρόνο μαζί του αλλά δεν μοιάζει να με παίρνει στα σοβαρά. Θεωρώ ότι μια σχέση εξ αποστάσεως θέλει θυσίες. Όταν αυτός ενώ μιλάμε στο σκαιπ με γράφει και κοιτάει μονίμως άσχετα πράγματα ή όταν πάει 5ημερο στην κολλητή του ενώ θα μπορούσε να πάει το καλοκαίρι που μένουμε στην ίδια πόλη με ακυρώνει εντελώς. Είναι πολύ γλυκός , πιστός και με ελκύει πολύ αλλά δεν ξέρω αν αρκεί αυτό. Ελπίζω να είναι σαφές πως δεν προσπαθώ να ανταγωνιστω κάποιον αλλά ότι απλά θέλω οι ανάγκες μου να καλυφθούν. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μένω. Ίσως γιατί είναι ο πρώτος μου και με έχει στηρίξει πολύ σε δύσκολες στιγμές? Ίσως έχει να κάνει με αυτήν την διάχυτη ανασφάλεια που ανέφερα? Δεν ξέρω... Μερικές φορές και ας θέλω τόσο να μείνω , σκέφτομαι πως θα ήταν να είμαι σε μια νορμάλ σχέση που να με γέμιζει όπως με γέμιζε και αυτός κάποτε ...Άλλες φορές σκέφτομαι ότι είμαι υπερβολική και ότι όλα είναι στο μυαλό μου και ότι δεν πρέπω να πετάξω αυτό που έχουμε. Πολύ μπερδεμένη και σε κάπως ευάλωτη θέση λοιπόν... Αυτό που σκέφτομαι να κάνω , είναι να κρατήσω κάποια απόσταση και να αφήσω τις επιλογές μου ανοιχτές χωρίς να κάνω κάτι μεμπτο απλα για να νιώσω λιγότερο εγκλωβισμένη. Αφού δεν θέλει να πάρει σοβαρά την δυσαρέσκεια μου όταν την εκδηλωσω έμπρακτα ελπίζω να το καταλάβει.