Αχ αυτή η μάνα!!!!! όσο χρονών και να φτάσει, όσο γιαγιά και αν γίνει πάντα θα είναι η Μάνα... και έρχεται εκείνη η στιγμή που περνά "απέναντι" και το κενό είναι μεγάλο, το κενό είναι τεράστιο που δεν αναπληρώνετε με τίποτα.Με συγκίνησες πολύ!!! έτσι ήταν και με τη δική μου Μάνα, με εξόργιζε κάποιες φορές γιατί απλά δεν μπορούσε, γιατί δεν είχε τις δυνάμεις, γιατί το μυαλό άρχισε να φεύγει, μέχρι εκείνη τη στιγμή που απλά, ήσυχα και γαλήνια έφυγε για το ταξίδι χωρίς γυρισμό... Αχ βρε μάνα πόσο μα πόσο μου λείπεις.
14.11.2017 | 13:02
...
Πλένω τα μάρμαρα που σε περιστοιχίζουν και θυμάμαι που έπλενα τα χεράκια και τα ποδαράκια σου. Σε είχα σαν παιδί μου και σε φρόντιζα, παρόλο που ήμουν το δικό σου. Λυπάμαι τόσο πολύ που οργίστηκα όταν αρρώστησες και δεν μπορούσες πια να φροντίσεις τον εαυτό σου. Αντί να σφίγγω τα δόντια και να κάνω για σένα ό,τι χρειάζεται, αλλά ανέκφραστα τόσο που νόμιζες οτι δεν σ'αγαπούσα, έπρεπε μια φορά τουλάχιστον να δεις την αλήθεια. Πόση πίκρα ένιωθα, πόσο έκλαψα, πόσο σκιζόταν η καρδιά μου όταν πονούσες, πόσο φοβήθηκα την ζωή χωρίς εσένα.Τώρα περιμένω από πάνω σου να καεί το κεράκι και μαζί του καίγεται και η ψυχή μου.Θα ήθελα τόσο πολύ να είσαι πάλι κοντά μου, η έλλειψή σου με μαραίνει. Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο χωρίς εσένα ούτε η χαρά ούτε το γέλιο.Το μόνο πια που μου απέμεινε είναι η ελπίδα οτι αναπαύεσαι. Οτι άφησες πίσω σου όλα αυτά που σε παίδεψαν και υπάρχεις κάπου καλύτερα.Μακάρι κάποια στιγμή να ανταμώσουμε, μου λείπεις πολύ.
4
