ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας.. ειμαι κοπελα 17 χρονων.. Περσι γνωρισα ενα κοριτσι, στην ηλικια μου, που ηταν καινουργια στο σχολειο.. Πολυ κοινωνική, γνωριστηκε με την κολλητη μου κ ετσι σιγα σιγα κανΑμε κ οι 3 μια παρεα.. Η κοπελα αυτη εχει πολυ σοβαρα οικογενειακα προβληματα.. Αφου δεθηκαμε αρκετα κ υπηρξε μια οικειοτητα μεταξυ μας μου τα εκμυστηρευθηκε... Μονο σε μενα οχι στην φιλη μου.. Ειχα στενοχωρηθει πολυ κ προσπαθησα με καθε δυνατο τροπο να την βοηθησω..ειναι φοβερη κοπελα, πολυ καλή ψυχή και την συμπαθω απιστευτα.. το καλοκαιρι μιλουσαμε κ Αρχες σεπτεμβρη που συναντηθηκαμε μου ξεφουρνισε πως μετακομιζει λογω οικογενειακων θεματων.. Ευτυχως οχι πολυ μακρια... Εγω με το σχολειο εκεινη με ολες τις υποχρεωσεις που εχει ειχαμε να συναντηθουμε 2 μηνες.. Γαιδουρα εγω ειχα στειλει μονο ενα μηνυμα.. Και την προηγουμενη βδομαδα κανονιζουν τα δυο κοριτσια να βρεθουμε ολες μαζι... Πιεσμενη καθως ηταν κ πολυ στενοχωρημενη μας ειπε στο περιπου τι συμβαινει αυτο το καιρο στην οικογενεια της... Βρεθηκαμε αλλη μια φορα μες τη βδομαδα.. Την σκεφτομαι συνεχεια. Εχω λυπηθει παρα πολυ με ολα αυτα και θελω απλα τοσο πολυ να την παρω μια αγκαλια, να τη φιλησω στο μετωπο κ να της πω πως απο δω κ περα θα ειμαι διπλα της, σε οτι κ να γινει.. Το θεμα ειναι πως η αλλη κοπελα δν ξερει ολα αυτα για τις φορες που εχουμε συναντηθει κ δεν μπορω μπροστα της να αντιδρασω ετσι οπως θελω.. Μου εχει γινει εμμονη ιδεα, συνεχεια απλα την σκεφτομαι.. Θελω τοσο πολυ να την βοηθησω και ουσιαστικα δν μπορω.. ειναι τοσο καλη ψυχη... Δεν θελω να νομιζει οτι της συμπεριφερομαι ετσι απο οικτο αλλα πραγματικα νοιαζομαι για εκεινη παρολο που ημουν γαιδουρα... καθε φορα που βγαινουμε,ανεξαρτητως το τι περναει, προσπαθει να μας κανει να γελασουμε και να περασουμε καλα.. Τοσο υπεροχη ειναι.. Νομιζω πως πια δν τη συμπαθω απλα.. Την αγαπω.. Συγνωμη αν κουραςα απλα ηθελα καπου να τα πω....