'ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ'; Ναι, αλλά ποιους;

Πολύ ενδιαφέρουσα η αντίθετη άποψη. Με κάποια κομμάτια συμφωνώ. Όμως το ότι δεν διαπομπεύεις μια καλλιτέχνη βγάζοντάς την άσχετα γυμνή και αποδίδοντάς της ανοησίες δεν νομίζω ότι είναι ένδειξη πολιτικής ορθότητας, απλώς δεοντολογία. Θέλω να πιστεύω πως δεν επιθυμούν όλοι οι καλλιτέχνες την βρώμικη συκοφάντησή τους επειδή έτσι θα γίνουν διάσημοι - μου φαίνονται εξαιρετικά απόλυτες οι εικασίες σου για το τι θα ήθελε η Κιτσοπούλου και απορώ με τη σιγουριά σου.

Ίσως εσείς να έχετε δίκιο να εξετάζετε πρωτίστως και να επικεντρώνεστε στην δεοντολογική διάσταση του θέματος γιατί υποθέτω ότι ως δημοσιογράφος αυτό αποτελεί κεφαλαιώδες αντικείμενο της επαγγελματικής σας ιδιότητας. Είναι φαντάζομαι ένα κάποιο "βίτσιο" και χρησιμοποιώ τη λέξη αποκλειστικά και μόνο με θετικό πρόσημο.Αυτό που εννοούσα με το πρώτο σχόλιο μου είναι ακριβώς αυτό όμως. Είμαι σχεδόν σίγουρος, για να μην είμαι και απόλυτος μιας και σας πείραξε η σιγουριά μου, ότι η Κιτσοπούλου περιμένει και αντιδεοντολογικές επιθέσεις και χτυπήματα κάτω απο τη μέση ακόμα ακόμα και διαπόμπευση. Πιστεύω ότι γνωρίζει το κοινωνικό πλαίσιο εντός του οποίου ζει, αναπνέει και δραστηριοποιείται άρα περιμένει και τις πιο ακραίες και προσβλητικές αντιδράσεις. Αυτό λοιπόν που εννοούσα είναι ότι δεν νομίζω ότι έχει ανάγκη απο φωνές υποστήριξης του έργου της ή να το πω αλλιώς απο επικριτές των πολέμιων της.Με κατηγορείτε ότι οι εικασίες μου είναι απόλυτες. Δεν είναι λίγο οξύμωρο σχήμα αυτό? Εξάλλου εικάζω με την ίδια σιγουριά που εικάζετε και σεις για τις προθέσεις του Θέματος.Να πω έπίσης για να αποφευχθούν τυχόν παρεξηγήσεις, ότι το Θέμα, ο Θέμος και τα περί αυτών μου είναι εξαιρετικά απεχθείς όπως όμως μου είναι και καλλιτεχνική έκφραση η οποία έχει ως αυτοσκοπό την πρόκληση. Βέβαια αυτό είναι μια προσωπική άποψη και δεν την επιβάλλω σε κανένα ως σωστή ή ορθη.Ως αφορά το σχόλιο με τους μαύρους η εφημερίδα αναφέρει "... μακάρι την κόρη του να την γ... ένας ωραίος μαύρος να βγεί και το εγγονάκι του ωραίο..." . Υποθέτω, πάλι, λοιπόν ότι έναν ωραίο μαύρο τον θεωρεί πιο ωραίο απο ένα ωραίο ασιάτη ή απο έναν ωραίο αλλόθρησκο λευκό ή απο έναν ωραίο ινδιάνο. Αλλίως θα πρέπει να υποθέσω ότι και αυτή η δήλωση δεν είναι παρά ένα πυροτέχνημα χωρίς κανένα άλλο λόγο ύπαρξης παρά αυτόν της πρόκλησης. Ανούσιος λόγος ύπαρξης για μένα. Νομίζω ότι νόημα έχει να λες κάτι το οποίο πιστεύεις και όχι κάτι για να προκαλέσεις. Το βρίσκω φτηνό, ανούσιο και ανάγκη για προσοχή αν έχει μόνο σκοπό την πρόκληση.Σε σχέση με το αν επινοήθηκε η συγκεκριμένη φράση, φρονώ ότι αυτή είναι η ουσία της δουλειάς σας κ.Δημοκίδη, ως δημοσιογράφος που είστε. Να κάνετε την έρευνα σας και να ενημερώσετε το κοινό για την αληθινή ή όχι ύπαρξη αυτής της δήλωσης. Εγώ είμαι αναγνώστης,υποψιασμένος και επιφυλακτικός πολύ, ναι, όμως δεν έχω τα μέσα να κάνω έρευνα για κάτι τέτοιο. Θα χαρώ πολύ στο επόμενο άρθρο σας να αποδεικνύετε ότι η δήλωση είναι κατασκευασμένη και έτσι ως δημοσιογράφος να επιτελέσετε το ουσιαστικό έργο σας της ορθής ενημέρωσης του κοινού. Μέχρι τότε είναι ανυπόστατη η κατηγόρια ότι ή δήλωση είναι κατασκευασμένη.Ευχαριστώ για το χρόνο σας να απαντήσετε προσωπικά στο σχόλιο μου

«Το quote της Κιτσοπούλου για τους μαύρους πού ακριβώς είναι;»Είναι απ' το Κοντέινερ 2 της Ελευθεροτυπίας, 2009-12, σ. 8. Ο «ωραίος μαύρος» είναι στην τρίτη παράγραφο απ' το τέλος.ΤΟΠ ΜΟΝΤΕΛ_Λένα ΚιτσοπούλουΗ ελληνική οικογένεια είναι ένα τετράποδο που ζει εκτός ζωολογικούκήπου. Η ελληνική οικογένεια κλείνει πακέτα φτηνών διακοπών. Ο μι-κρός γιος δεν έχει μπει ποτέ σε αεροπλάνο. Αφού τα χωριά καταγω-γής των γονέων, δεν έχουν αεροδρόμια. Το παιδί έχει πήξει στο πλοίοκαι στο Κ.Τ.Ε.Λ., από μικρό με μια χάρτινη σακούλα ξερατού σαν μά-σκα οξυγόνου, από μικρό τρέχει να πιάσει τον καλό καναπέ στο πλοίο,πιάσε τού λένε και τις πολυθρόνες, βάλε τα μπουφάν να μην κάτσεικανένας άλλος. Πιάσε και τις οχτώ θέσεις, κι ας είμαστε τέσσερις. Ημάνα του τον κρατάει από τον καρπό και τον σέρνει στους διαδρό-μους του αεροδρομίου, αυτός κοιτάει γύρω γύρω σαν χάνος, η μά-να τον σέρνει, μη σκοντάψει το παιδί πουθενά, η μάνα τον αναγκάζεινα είναι χάνος, αφού το τράβηγμά της προηγείται της οποιασδήποτεπρωτοβουλίας του μικρού πλάσματος. Μαλάκας είναι να κάτσει να δειαν έχει μπροστά του σκαλοπάτι; Αφού η Ελληνίδα μαμά του θα το δειπριν από αυτόν και θα του ξεκολλήσει το χέρι από τη μασχάλη προ-κειμένου να τον ανασηκώσει για να πηδήξει το εμπόδιο. Όχι, βέβαια.Δεν είναι μαλάκας. Ακόμα.Στα DUTY FREE η μαμά τού αγοράζει Τομπλερόν, σε οικογενειακό μέ-γεθος. Να χοντρύνεις αγόρι μου. Το πάχος είναι υγεία.Η κόρη της οικογένειας, αρκετά μεγαλύτερη, έχει μπει στην εφηβεία,έχει σκουλαρίκι στον αφαλό και στη γλώσσα, θέλει να μοιάσει στο ξέ-νο πρότυπο, αλλά η γαμψή μύτη του σογιού και η κρητική τριχοφυΐαστο σβέρκο, δεν το επιτρέπει, προδίδει την ελληνικότητα και παρό-λο που η μικρή είναι έτοιμη πια για το Lower και ξέρει όλα τα στιχάκιατων ξένων τραγουδιών απ’ έξω, θα την κατατρέχει πάντα το λάδι τουχωριού, το μπιτόνι στα κάτω ντουλάπια της κουζίνας.Ο πατέρας λέει φιλελεύθερες κουβέντες, του τύπου, «να παντρευ-τείς κορίτσι μου, όποιον αγαπήσεις, ν’ ακολουθείς πάντα την καρδιάσου, να κάνεις όποιο επάγγελμα θέλεις, αρκεί να το αγαπάς», μέσατου όμως κάνει τον μικρό σταυρό του, που του έμαθε η μάνα του, κου-βαλάει ακόμα τα φτυσίδια της καλόκαρδης μάνας του, που τον σώ-ζανε από τις βασκανίες και τα κακά μάτια, κι ας έχει μάθει πια και τοlaptop, δεν σώζεται ο άνθρωπος.Η ελληνική οικογένεια επιστρέφει ύστερα από ένα ωραιότατο τριήμε-ρο με ημιδιατροφή και τα όλα του, ξεμπουκάρει από τη θύρα των αφί-ξεων και το θαύμα της κλωνοποίησης αποκαλύπτεται σπρώχνοντας τοκαροτσάκι. Γιος ίδιος με πατέρα. Μάνα ίδια με κόρη. Ή το αντίθετο.Στρίβουν οικογενειακώς προς τα αριστερά και το προφίλ τους είναιολόιδιο. Η γιαγιά ίδια με όλους, σε μπόι, σε χρώματα, σε ύφος, σε ιδέ-ες και φυσικά σε προφίλ, τους περιμένει με την αγκαλιά της ανοιχτή.Η ελληνική συγκίνηση σφιχταγκαλιάζεται, το ελληνικό κλάμα ενώνε-ται, ακόμα κι αν ήταν τριήμερη η απουσία, στο ελληνικό μυαλό εί-ναι πάντα ξενιτεμός. (Ευτυχώς που έχει σταματήσει το χειροκρότημαστην προσγείωση, αλλιώς θα έπρεπε να χειροκροτάμε και τους ταξι-τζήδες όταν μας πηγαίνουν στο σπίτι μας). Το ελληνικό κλάμα στα αε-ροδρόμια, που πηγάζει από το αίσθημα «επιστρέψαμε σώοι και αβλα-βείς», δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Περιέχει ευχαριστίες στον μεγα-λοδύναμο, περιέχει καταπιεστική λατρεία προς τα παιδιά που μέσα σετρεις μέρες ψηλώσανε, ωρίμασαν, γίναν πιο έξυπνα (πώς γίνεται αυ-τό, δεν ξέρω, αφού το ελληνικό παιδί είναι έτσι κι αλλιώς το πιο έξυ-πνο απ’ όλα), πάνω απ’ όλα όμως η ελληνική συγκίνηση περιέχει εξω-στρέφεια, όπως αρμόζει σε έναν υπανάπτυκτο, ο οποίος θέλει να επι-δείξει τον πόνο του ή τη χαρά του. Ο υπανάπτυκτος μιλάει δυνατά στοτηλέφωνο, γιατί η τεχνολογία δεν έχει ακόμα καταγραφεί στο DNAτου. Και έχει δίκιο. Αν δεν φωνάξει πώς θα τον ακούσει ο άλλος στηΛαμία; Έχει δίκιο. Επίσης κλαίει δυνατά στις κηδείες, ο θρήνος του εί-ναι θεατρική παράσταση, γιατί πουθενά αλλού πέραν των κηδειών,δεν αισθάνεται σημαντικός.Οι Έλληνες μοιάζουν μεταξύ τους, επειδή ακόμα δεν μάθανε να ανα-κατεύονται με άλλες φυλές. Είναι ακόμα ρατσιστές και θέλουν να δι-αιωνιστεί η δική τους φάτσα, ο δικός τους κώλος, κι ας είναι δύο επίδύο, δεν έχει σκεφτεί ποτέ ο Έλληνας πατέρας «μακάρι την κόρημου να τη γαμούσε ένας ωραίος μαύρος, να βγει και το εγγονάκι μουωραίο.» Όοοχι. Προτιμάει να διαιωνίσει τη φάτσα του, προτιμάει τοεγγονάκι του να γίνει 1.50 μ. στο ύψος, αλλά να του μοιάζει. Στ’ αρ-χίδια του αν το εγγονάκι δεν θα παίξει ποτέ στην ομάδα μπάσκετ τουσχολείου, αρκεί να του μοιάζει. Να πάρει και το όνομά του. Δεν πα νατον λένε και Παπάρα. Δεν έχει σημασία. Και το εγγόνι θα λέγεται Πα-πάρας. Οι Παπάρηδες πρέπει να διαιωνίζονται.Η αγάπη πού βρίσκεται μέσα σ’ όλα αυτά; Πού; Γιατί, ρε γονιέ, κρατάςτην τσάντα του παιδιού σου όταν κατεβαίνει από το σχολικό; Γιατί, ρε μα-λάκα, μεγαλώνεις το παιδί σου με το «δεν μπορείς εσύ, δεν ξέρεις εσύ;»Βράδυ στα μπουζούκια. Ο μικρός κλώνος χορεύει το πρώτο του ζεϊ-μπέκικο. Η οικογένεια χτυπάει παλαμάκια. Ο πατέρας περήφανος,ανοίγει τα χέρια στο πλάι, σαν αετός, και καμαρώνει τον γιο του. Τοζεϊμπέκικο του γιου είναι ολόιδιο με του πατέρα. Ο πατέρας μέσω τουγιου, καμαρώνει τον εαυτό του. Ο πατέρας ευτυχισμένος, δεν το ξέ-ρει αυτό. Όπα. Όπα. Άλα.Μπράβο αγόρι μου, έτσι σε θέλω. Σε θέλω μάγκα, σε θέλω ωραίο, σεθέλω μερακλή, μόνο αδερφή δεν σε θέλω. Σε θέλω όπως θέλω εγώ,μαλακισμένο. Όπα. Όπα. Άλα.

http://www.scribd.com/doc/52709913/konteiner-2

@ein steppenwolfΣ' ευχαριστώ. Ενδιαφέρον κείμενο - υπερβολικά σκληρό με τους Έλληνες. Όπως φανταζόμουν το quote δεν είχε και μεγάλη σχέση με το "ΔΗΛΩΝΕΙ: Κάθε κόρη Έλληνα καλό είναι να πάει με μαύρο"αλλά όταν ο σκανδαλοθηρικός τύπος θέλει να σε κάνει να έχεις δηλώσει ότι κάθε ελληνίδα πρέπει να πάει με μαύρο, έχει τους τρόπους του ;)@wishes breed notΈχεις δίκιο στο ότι δεν έπρεπε να σε πω απόλυτο στις εικασίες σου γιατί κι εγώ έκανα απόλυτες εικασίες για την εφημερίδα. (Βασισμένες βέβαια σε ισχυρές ενδείξεις -την προβολή γυμνού άλλοτε για ευχαρίστηση κι άλλοτε για κατακραυγή, και πρότερη εμπειρία. Απ' την άλλη μπορεί να έχεις εμπειρία με την Κιτσοπούλου και όντως να είχε χαρεί για προηγούμενη διαπόμπευσή της για διαφημιστικούς λόγους. Μέχρι να έχουμε κάποια ένδειξη εγώ δεν θα πρόσθετα κι άλλα υποθετικά αμαρτήματα σε μία ήδη διαπομπευμένη με τρόπο στρεψόδικο γυναίκα.):)

Το ότι εσύ μάλλον δεν γνώριζες την Κιτσοπούλου πριν από το εν λόγω καφρικιαστικό εξώφυλλο δεν σημαίνει ότι εκείνη είχε ανάγκη από τέτοιου είδους δημοσιότητα για να γίνει 'γνωστή'. Είναι ήδη πασίγνωστη και καταξιωμένη ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας. Προφανώς αυτό που προσπαθεί να πει (με άκομψο τρόπο, καθώς ζούμε σε άκομψες εποχές) είναι ότι η σαπίλα της σημερινής Ελληνικής κοινωνίας θα μπορούσε να μετατρέψει ακόμα κι έναν κοτζάμ Αθανάσιο Διάκο σε ρατσιστή, σουβλατζή, κερατά και δολοφόνο. Σηκώνει δηλαδή τον καθρέφτη απέναντι στο αποκρουστικό είδωλό μας... αυτό που μανία αποφεύγουμε να κοιτάξουμε χρόνια τώρα!

@ sara mara kako synapanthmaΩραία, το κατάλαβα διαφωνείς μαζί μου. Μπράβο σου. Προς τι η επίθεση? Πως έτσι αυθαίρετα συμπεραίνεις ότι δε γνωρίζω την Κιτσοπούλου και το έργο της? Ακριβώς επειδή την έχω διαβάσει και δεί έχω και άποψη. Προφανώς δε γνωρίζω τα άπαντα καθώς δεν είναι και προτεραιότητά μου, αλλά αρκετά για να έχω άποψη. Απλά δεν μου αρέσει ούτε η αισθητική της ούτε η προσέγγισή της στα θέματα. Δεν έχω το δικαίωμα? Κ δε κατάλαβα προς τι η αλάζονεία? Όποιος δηλαδή διαφωνεί ή δε του αρέσει η αισθητική, το νόημα κλπ αυτής της προχώ, avant garde, εναλλακτικής έκφρασης είναι λίγος? Δεν έχει το ανάλογο υψηλό επίπεδο μήπως? Διαφωνώ ή δε μ'αρέσει κάτι δε σημαίνει δε το καταλαβαίνω, σημαίνει απλά δε μ'αρέσει!Η αφ'υψηλού απαξίωση οποιουδήποτε διαφωνεί είναι ανούσια και ξεπερασμένη προ πολλού. Όσο για την δημοσιότητα, οι ρομαντισμοί πέθαναν.Όλοι οι καλλιτέχνες έχουν ανάγκη την δημοσιότητα, γιατί όλοι είναι ματαιόδοξοι κατά βάθος. Αν δεν τους ενδιέφερε η δημοσιότητα ξαναλέω θα έπαιζαν στο σαλόνι του σπιτιού τους μπροστά στους φίλους τους.Την ενδιαφέρει την κάθε Κιτσοπούλου να γίνεται ντόρος γύρω απο το όνομα της και το έργο της. Στην τελική είναι και τα μπικικίνια ένα κάποιο κίνητρο, μη τρελαθούμε τελείως! Όσο για την εφημερίδα, το ξέραμε ότι είναι φυλλάδα της κακιάς ώρας δε περιμέναμε το άρθρο για την Κιτσοπούλου για να το καταλάβουμε.

πολύ σωστός!