Το πένθος περνάει όπως νιώθει καλύτερα ο καθένας που το κουβαλάει να περάσει. Κυρίως με χρόνο. Επίσης σε 2 βδομάδες δεν πέφτει κάποιος σε κατάθλιψη. Είναι πιο χρόνια η διαδικασία. Μην καταχρώμεθα των λέξεων. Πένθος έχει ο άνθρωπος κι είναι απόλυτα φυσιολογικό. Υπομονή. Δώσε ένα περιθώριο. Και καλή δύναμη σε κείνον.
24.11.2017 | 17:38
Το αγόρι μου έπεσε σε κατάθλιψη
Πριν 2 βδομάδες πέθανε ένας παιδικός του φίλος. Για να καταλάβετε μεγάλωσαν στην ίδια γειτονιά, πήγαν δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο και πανεπιστήμιο μαζί. Στην ίδια σχολή περάσανε. Δεν χωρίσανε ποτέ. Ήταν κάτι παραπάνω από απλοί φίλοι. Εδώ και δυο βδομάδες δεν μου έχει πει κουβέντα. Έχουμε καταντήσει δυο ξένοι. Και χθες το κερασάκι στην τούρτα μου ζήτησε να χωρίσουμε για κάποιο διάστημα θέλει λέει να μείνει μόνος του. Πως μπορεί και το λέει αυτό; Εγώ που πάντα ήμουν δίπλα του και στα εύκολα και ειδικά στα δύσκολα γιατί εκεί φαίνονται οι άνθρωποι. Εγώ ξέρω ότι το πένθος περνάει με συμπόνοια και αγκαλιά και όχι με μοναξιά και στεναχώρια. Εντάξει καταλαβαίνω ότι στεναχωριέται γιατί έφυγε ο φίλος του αλλά η ζωή συνεχίζεται. Ούτε ο φίλος του δεν θα ήθελε να τον βλέπει έτσι. By the way εγώ είμαι 25 και εκείνος 31. Τι να κάνω βρε παιδιά; Λέτε να γίνει μόνιμη αυτή η κατάσταση. Είναι ο ανθρωπός μου. Να φανταστείτε το καλοκαίρι σχεδιάζαμε να παντρευτούμε. Δεν πρόκειται να τον πιέσω. Αν θέλει να είμαστε μαζί και να κάνουμε όλα αυτά που έχουμε πει ας έρθει να με βρει εκείνος.
3
