ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

κοιτάω τα φώτα του χριστουγεννιάτικου δέντρου και κλαίω με λυγμούς. Δεν μπορώ να το ελέγξω.Κλαίω για τον πόλεμο,την καταστρφή,την πείνα,την αρρώστια.Πόσο αδύναμοι είμαστε.Δεν είναι όλα στο χέρι μας, συμφωνώ!Όμως αποχαυνοθήκαμε, αποπροσανατολιστήκαμε! Καταλήξαμε να δεχόμαστε την απονομή βραβείων για το πλήθος των ακολούθων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Καταλήξαμε να δεχόμαστε και να θαυμάζουμε ανθρώπους που κάνουν τα πάντα για να πίνουν καφέ σε χρυσά φλιτζάνια.Καταλήξαμε να παραβλέπουμε να επαναπαυόμαστε.Καταλήξαμε να παραδεχόμαστε και πειθόμαστε πως τα όρια μας μεχρι εδώ φθάνουν. Ας βολευτούμε κι όλα τα άλλα δε βαριέσαι.Πέσαμε στην παγίδα και σκοτωνόμαστε μεταξύ μας Μα ποιος την πληρώνει; Και πόσα ακόμα θα παραβλέψουμε;Πόσα πιο χαμηλά θα καταλήξουμε;