ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν τελείωσα το λύκειο τα έφτιαξα με τον καθηγητή που μου έκανε ιδιαίτερα, τον οποίο λάτρευα και θαύμαζα.Του έδειξα πώς ένιωθα,ανταποκρίθηκε,μου έδειξε κι αυτός ότι είχε αισθήματα για μένα και μετά από ένα χρόνο με χώρισε γιατί "ήμασταν σε άλλη φάση" επειδή δεν συμπεριφερόμουν/βαφόμουν/ντυνόμουν "σαν γυναίκα".Απογοήτευση.Στην προσπάθεια να μαζέψω τα κομμάτια μου,ξαναβρίσκω παλιό μου φλερτ από το σχολείο,καλό παιδί,έντιμο παιδί,μικροί σχετικά και οι δύο,στα 20 μας,ξεκινάμε σχέση η οποία κρατάει 5 χρόνια.Τρέφω βαθιά και ειλικρινή αισθήματα γι'αυτόν,ώσπου η κουβέντα φτάνει στο πού θα πάει αυτή η σχέση όπου και ακούω τα κορυφαία "αν σε λίγο καιρό μου ζητήσεις γάμους και παντρειές θα είσαι τροχοπέδη στη ζωή μου και στα σχέδια μου για μεταπτυχιακά/διδακτορικά/εξωτερικό/καριέρα" και "αν ονειρεύεσαι νυφικά και ιστορίες εγώ δεν είμαι ο άνθρωπός σου".Μετά από λίγο χωρίζουμε με δική μου πρωτοβουλία γιατί με πικραίνει το ότι δε βλέπει μέλλον μαζί μου (έστω και μακρινό) και επειδή εισπράττω μεγάλη αδιαφορία.Απογοήτευση.Πέντε χρόνια δεν είναι λίγα.Η επόμενη σχέση είναι η πιο θυελλώδης από όλες τις προηγούμενες.Ξεκινά με τρελό έρωτα και πάθος με έναν άνθρωπο ο οποίος στην πορεία αποδεικνύεται τεμπέλης,με ψυχολογικά,προβληματική οικογένεια,νοσηρά βιώματα και που προσδοκά βοήθεια και στήριξη σε όλους τους τομείς.Στο καπάκι σηκώνει και χέρι.Σκέτη απογοήτευση.Στα 26 μου νιώθω ότι δεν έχω να δώσω άλλα σε σχέσεις.Διαλύθηκα.