ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα και καλή χρονιά.Έχουμε αποφοιτήσει οι περισσότεροι, εγώ τώρα τελειώνω το μεταπτυχιακό, μια φίλη μου έκανε ήδη και οι υπόλοιποι όχι. Το θέμα είναι ότι όλοι από τότε που τελείωσαν με τις σπουδές τους είναι κάθε μέρα έξω, βόλτες, καφέδες, πάρτι κλπ, δεν ψάχνουν για δουλειά και δεν τους ενδιαφέρει να βρουν, μου λένε για γκόμενους, αναλύουν το κάθε μήνυμα όπως κάναμε θυμάμαι όταν ήμασταν μικρά, μεθάνε άσχημα, ξυπνάνε μεσημέρι και πραγματικά αυτά είναι πλέον τα θέματα συζήτησης. Με ρωτάνε πότε μπορώ να παρτάρω μαζί τους ή να κανονίσουμε κανένα ταξίδι (με τα χρήματα των γονιών μας;) και πραγματικά νομίζω πως περνάνε είτε εφηβεία είτε κρίσης ηλικίας και αυτό συμβαίνει 1 χρόνο (είμαστε 24). πχ η φίλη που έκανε μεταπτυχιακό ήταν ένα χρόνο Σκωτία, πήρε τόσα δάνεια και τώρα μου στέλνει για να μου πει πόσο πολύ μέθυσε και τι ήπιε και μέθυσε και τι πλάκα που έχει να παρτάρεις και να μην είμαι φυτό και εγώ δε ξέρω τι να απαντήσω.. Μήπως τους βγαίνει τώρα όλη η πίεση; Δεν ξέρω πια πως να το ερμηνεύσω.Εγώ απ' την άλλη είμαι σε τόσο άλλη φάση, δε μου λείπουν τίποτα από όλα αυτά που μου προτείνουν. Επίσης, πότε να συζητήσουμε κανονικά όταν κοιμούνται την ώρα που εγώ σηκώνομαι; Τελειώνω όπως είπα τώρα το μεταπτυχιακό (κάνω διπλωματική), δουλεύω και μετά έχω κανονίσει να πάω εξωτερικό (τέλος πάντων, μεγάλη ιστορία και δεν έχει σημασία). Απλώς σκέφτομαι κάπου κάπου αν εγώ προτρέχω, αλλά βρε παιδιά εγώ πάντοτε ήμουν το άτομο που συνδύαζε τα πάντα και έκανα το κομμάτι μου πιο μικρή, πήγα ταξίδια, έκανα εθελοντισμό, βγήκα ραντεβού, έκανα τατουάζ, εράσμους, μεθύσι και διάβασμα παράλληλα. Τώρα όμως δεν θέλω να τα συνδυάσω όλα αυτά, καλά και δε μπορώ για λόγους χρόνου, αλλά το κυριότερο είναι ότι δεν θέλω, αλλά όλοι οι άλλοι θέλουν και δεν ξέρω τι συμβαίνει... Δηλαδή εγώ τώρα έχω γεράσει και δεν το ξέρω; Απλώς είμαι μόνη μου και ούτε εγώ τους καταλαβαίνω αλλά ούτε κι αυτοί με καταλαβαίνουν πια...