ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δουλειά γραφείου, Η ΠΙΟ ΨΥΧΟΦΘΟΡΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ μπαίνεις πρωί βγαίνεις βράδυ, φως δεν βλέπεις, παρά μόνο του υπολογιστή, δέκα ώρες της ημέρας σου χάνονται τελείως άδικα εδώ και δυο χρόνια. Βαράνε τηλέφωνα, έρχονται μειλ, πελάτες, παράπονα, ότι του καυλώσει του καθένα να σου πει, α ο ένας έχει όρεξη για κουβέντα, ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΜΩΣ. Όλη μέρα στην καρέκλα, βγαίνω για λίγο να πάω στον φούρνο και ζηλεύω τους περαστικούς που περπατάνε έξω στον δρόμο. Που ξέρεις όμως τι προβλήματα έχουν αυτοί και που πηγαίνουν. Εγώ πάντως πηγαίνω πίσω στην καρέκλα μου.Και γυρνάς σπίτι, αύριο ξανά τα ίδια. Πάμε πάλι.Μακάρι να έβρισκα μια μαύρη σακούλα με λεφτά στον δρόμο, ή να κέρδιζα το τζόκερ για να ξεκινήσω αυτό που πραγματικά θέλω. Αλλά επειδή είναι πιο πιθανό να πέσει μετεωρίτης στην Αθήνα παρά να συμβούν τα παραπάνω, η αργή και δύσκολη αποταμίευση, συνεχίζεται κανονικά. Και τι να πεις, υπομονή και κωλοδάχτυλα παντού. Η μοναδική σκέψη που με ανακουφίζει είναι ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρω. Ή αυτό θα γίνει, ή θα πάω να μείνω σε κανά βουνό με τον σκύλο μου. Δουλειά γραφείου δεν θα κάνω πάντως.