ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάνω κάτι για το οποίο δεν νιώθω και πολύ καλά και ήθελα να το γράψω εδώ. Λοιπόν είμαι 18 και σε σχέση εδώ και δύο χρόνια με το πρώτο μου αγόρι. Είμαι ερωτευμένη μαζί του και όταν ειμάστε μαζί με πιάνει ακόμα δέος. Είμαι αποφασισμένη να μείνω μαζί του για όσο μπορέσουμε. Θέλω να πω ότι δεν θα ήθελα κάποιον άλλον. Το θέμα είναι ότι τα τελευταία χρόνια που μεγάλωσα και αναπτύχθηκε η σεξουαλικότητα μου, ασυνείδητα έχω γίνει αυτό που λέμε natural flirt. Φλερτάρω με ότι κινείται και το διασκεδάζω. Όταν λέω ότι φλερτάρω , δεν εννοώ ότι ανταλλάζω τηλ με αγνωστους, ότι βγαινω με άλλους ή ότι ανταλλάσω μυνήματα με άλλα αγορια κλπ. Απλά μου αρέσει να αρέσω και κάνω εντελώς ασυνείδητα μικρές κινήσεις που δημιουργούν χημεία και τραβάνε τον άλλον προς τα εμένα. Κανείς δεν θα έλεγε ότι την πέφτω στον άλλον ,αλλα εγω καταλάβαίνω τι κάνω και βλέπω τα αποτελεσματα. Είναι κάτι καινούριο , αναπτύσσω τις δεξιοτήτες μου, μαθαίνω πως λειτουργει το άλλο φύλο και το βλέπω καθαρά σαν παιχνίδι. Δεν είναι κάτι που ειναι ευκολο να σταματήσω γιατι ουσιαστικά θα αλλάζε όλος μου ο χαρακτήρας. Είμαι πολύ εξωστρεφης και μου αρεσει πολύ να γνωρίζω κόσμο. Πάνω κάτω ιδια συμπεριφορα έχω και με τις κοπέλες και με ηλικιωμενους ή παιδία, απλά στα αγόρια της ηλικίας μου συνήθως βγάζει κάτι άλλο. Υποσυνείδητα νιώθω ότι προστατευω την σχεση μου ετσι και ας ακουγεται ηλίθιο. Όταν αισθανομαι θελκτικη γενικότερα, είμαι πολύ πιο δυναμική και ευχαρίστη και ο ερωτισμός αναμεσα σε εμενα και το αγορι μου αυξανεται. Επειτα κάθε φορα συγκρινω το αγόρι μου με τους υπόλοιπους και καταλήγω στο ότι είναι ακριβώς αυτό που θέλω και τον εκτιμω πιο πολύ. Βέβαια νιωθω πολλές τυψεις διοτι αν το εκανε αυτο το αγορι μου θα ενιωθα απαίσια. Δεν ξερω κατα πόσο αυτό ειναι υγιες και κατα πόσο είναι σωστό... Θέλω να πω είναι όντως τόσο ασχημο όσο νομιζω ότι είναι?