Μην ανησυχείς. Όλα θα πάνε καλά. Η οικογένεια και τα παιδιά δεν είναι απαραίτητα ο σκοπός της ύπαρξης μας. Θα μπορούσες κάλλιστα να είχες οικογένεια και να «ζήλευες» όσα έχεις τώρα. Το αν είσαι/ήσουν καλή σύντροφος δεν είναι κριτήριο σύναψης οικογένειας. Αν ήταν, δεν θα υπήρχαν τόσοι τοξικοί γονείς. Όταν θα βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος, θα δεις πως όλα θα έρθουν από μόνα τους. Σίγουρα θα έχεις πολλά περισσότερα να προσφέρεις σαν σύντροφος, αν η επιλογή σου είναι συνειδητή και σαν μητέρα αν έχεις ζήσεις μια ζωή γεμάτη εμπειρίες, σε σύγκριση με όσους βιάζονται, στερούνται και μετά κατηγορούν τα παιδιά τους ή το συπντροφο τους, για την χαμένη ζωή που δεν έζησαν.
25.1.2018 | 17:44
Πορεύομαι όπως ακριβώς επέλεξα αλλά...
Εργάζομαι μανιωδώς σε μια δουλειά που μου αρέσει, ζω στο εξωτερικό σε δικό μου σπίτι με πολλές ανέσεις, έχω γυρίσει σχεδόν όλο τον κόσμο, έχω πολλούς γνωστούς και λίγους φίλους, δεν έχω σύντροφο, δεν κάνω σεξ διότι δεν με γεμίζει το one night stand (πιο πολύ με αδιαζει για την ακρίβεια) , δεν έχω παιδιά. Και ενώ σε γενικές γραμμές έχω μια φαινομενικά καλή ζωή νιώθω τελείως κενή! Βλέπω πως εξελίσσονται οι ζωές των ανθρώπων που άφησα πίσω στην Ελλάδα και αν και χαίρομαι, υπάρχουν στιγμές που βλέπω πόσο ευτυχισμένοι είναι με τις οικογένειες τους και με πιάνουν τα κλάματα. Δεν ξέρω αν στάθηκα άτυχη ή αν δεν ήμουν- είμαι καλή σύντροφος. Όλη μου τη ζωή είμαι μόνη, αλλά κάπως τα χρόνια περνάνε και ώρες ώρες νιώθω να πνίγομαι
4
