__________________
1.
Αγαπητή Αμπα,
είμαι 47 χρονών, παντρεμένος εδώ και 15 χρόνια. Έχω μια καλή δουλειά σε μια μεγάλη εταιρεία, που μου επιτρέπει να ζω μια άνετη ζωή. Με τη γυναίκα μου είμαστε μαζί από τα 25 μας, ποτέ δεν σκέφτηκα κάποια άλλη, ποτέ δεν ψαχνόμουν, έχουμε μια καλή σχέση, δεν έχουμε παιδιά από επιλογή μας, ταξιδεύουμε συχνά και γενικώς περνάμε όμορφα.
Όλα αυτά τραντάχτηκαν πριν από 5 χρόνια όταν η εταιρεία που δουλεύω ξεκίνησε μια συνεργασία με μια άλλη εταιρεία και εκεί είχα την τύχη και την ατυχία να γνωρίσω έναν συγκλονιστικό άνθρωπο. Η υπεύθυνη του τμήματος που συνεργαζόταν μαζί μας, ήταν μια νέα κοπέλα 26 χρονών, πολύ ταλαντούχα κατά γενική ομολογία, η οποία ήταν ήδη τρία χρόνια στην εταιρεία της και είχε φέρει τα πάνω κάτω, εκτοξεύοντας τα κέρδη και αλλάζοντας όλο το κλίμα που υπήρχε στην εταιρεία. Όταν τη γνώρισα έπαθα πλάκα, όπως και όλοι οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσές μου. Δεν είναι μόνο η εμφάνισή της, είναι αυτή η αύρα που εκπέμπει, είναι ο τρόπος που μιλάει, η ζωντάνια της, οι γνώσεις της, η εξυπνάδα της. Δεν ξέρω τι συμβαίνει με αυτό το άτομο, όλοι μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για αυτή, ειδικά όσοι δουλεύουν μαζί της στην εταιρεία της, έχουν να λένε για το πως ήταν η ζωή τους στη δουλειά πριν και μετά αφού προσλήφθηκε. Οργάνωσε τα πάντα, έφτιαξε από το μηδέν τη μηχανοργάνωση της εταιρείας, διευκόλυνε τις ζωές τους και δημιούργησε πνεύμα ομάδας. Το διαπίστωσα με τα ίδια μου τα μάτια στα πλαίσια της συνεργασίας των δύο εταιρειών.
Κάθε φορά που έρχεται στην εταιρεία μας είναι σαν να φωτίζεται ο τόπος, βλέπω τους συναδέλφους μου να την κοιτάνε σαν λιγούρια και νομίζω ότι και εγώ έτσι την κοιτάω. Η κοπέλα δεν μας έχει δώσει ποτέ κανένα δικαίωμα. Παντρεύτηκε πριν 3 χρόνια, μας κάλεσε όλους στο γάμο της (έκλαψαν και οι πέτρες) και γενικά είναι φιλική και προσιτή και ως εκεί.
Τη σκέφτομαι συνέχεια, έχω πάθει μεγάλη ζημιά. Πιστεύω ότι μια κίνηση αν έκανε θα άφηνα τα πάντα για να είμαι μαζί της. Αλλά δεν θα κάνει και το ξέρω, γιατί αν έκανε δεν θα ήταν αυτή που είναι. Θα ήθελα κάποια στιγμή να της το πω κάπως, αλλά δεν θέλω να χάσω έστω αυτή την επαφή που έχουμε. Θα μου πεις, ποια είναι η ερώτηση; Ξέρω ότι δεν θα κάνω ποτέ τίποτα. Είμαι πολύ δειλός και πραγματικά δεν βλέπω κάποιο ενδιαφέρον άλλου είδους από την πλευρά της. Γι'αυτό, αυτό που θέλω να σε ρωτήσω είναι, πώς θα περάσω όλη μου την υπόλοιπη ζωή ξέροντας ότι δεν θα είμαι ποτέ μαζί της; Ότι δεν θα έχω καν την ευκαιρία να κάνω μία κίνηση; Έχουν περάσει 5 χρόνια και είμαι ακόμα κολλημένος και με έχουν φάει και οι τύψεις... Φιληθήκαμε σταυρωτά στη γιορτή της για να της ευχηθώ και θα πάθαινα εγκεφαλικό ο άνθρωπος! Πες κάτι, είμαι και σε ηλικία..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ο λόγος που δεν κάνεις κίνηση είναι ότι δεν πιστεύεις ότι θα ανταποκριθεί, και ο λόγος που πιστεύεις ότι δεν θα ανταποκριθεί είναι ότι είναι τέλεια. Δηλαδή οι τέλειοι άνθρωποι δεν κάνουν κουτσουκέλες, δεν έχουν δικαίωμα να ερωτευτούν εκτός γάμου. Άρα, εξασκείς το δικαίωμα να είσαι μη-τέλειος εκ του ασφαλούς, διότι κατά βάθος είσαι τέλειος: θεοποιώντας μια άγνωστη σου γυναίκα, με τον ισχυρισμό ότι δεν φαίνεται Θείο Πλάσμα σε σένα, αλλά σε όλους ανεξαιρέτως, άρα, δεν είχες επιλογή, ήταν υποχρεωτικό να την ερωτευτείς.
Φαντάζομαι ότι σε κάποιο επίπεδο έχεις ακούσει ότι και οι παντρεμένοι άνθρωποι ερωτεύονται άλλους και δεν μένουν στη θεωρία. Πιστεύεις ότι όλοι αυτοί είναι αδύναμοι; Ή ότι όποιος δεν «κάνει κίνηση» είναι επειδή για κάποιο λόγο, όποιος κι αν είναι αυτός, αξιοσέβαστος ή λιγότερο αξιοσέβαστος, δεν θέλει να κάνει;
__________________
2.
Μενω σε διαμερισμα που δεν εχει θερμανση και αρα εχω εφοδιαστει με ποικιλες σομπες και αλλες συσκευες για να τα βγαζω περα τις πολυ κρυες μερες. Μεγαλωμενος σε νησι με υγρασια και κρυο και μετα ζωντας στο βελγιο για 2 χρονια, μπορω να πω οτι το κρυο της Αθηνας μου φαινεται αστειο εκτος απο καποιες ημερες που στο διαμερισμα οντως δε στεκεσαι χωρις να τρεμεις. Επομενως, δεν αναβω τις συσκευες κλπ σε καθημερινη βαση ιδιως για πολλη ωρα αφου θελω να περιορισω και τα εξοδα μου(εχω ενα πολυ βασικο μισθο). Δηλαδη για να καταλαβεις η μονη φορα που τα εχω ολα να καινε χαι λεβελ ειναι οταν μαζευομαστε ως παρεα στο σπιτι. Προσφατα θα ελειπα για δουλεια δεκα ημερων στο Βελγιο και ενας ξαδερφος και καλος φιλος μου ζητησε να μεινει σπιτι μου μια εβδομαδα ενοσω εγω απουσιαζω, οχι επειδη δεν εχει σπιτι αλλα επειδη ηθελε την ησυχια του. Περιττευει να σου πω οτι ειναι ιδιαιτερα κρυουλιαρης και ειναι δεδομενο οτι θα τα εχει ολη μερα ολα αναμμενα και θα κοιμαται και με αυτα. Δεν μπορεσα να αρνηθω αλλα ξενερωσα απιστευτα και δεν ειπα κατι γιατι μου φανηκε φρικτη τσιγκουνια να πω μην καις ολη μερα ρευμα. Αλλα ξενερωσα ρε Λενα που δεν το ειπα. Δηλαδη ειλικρινα δε θα ειχα προβλημα να μεινει μια η δυο ημερες αλλα μια βδομαδα η δεκα ημερες με ολα να καινε με πιανει πονοκεφαλος.Υπαρχει τροπος να πει καποιος τετοια ατακα; οταν ερθει ο εκκαθαριστικος ελπιζω να το αντεξω.
-Καρμιρης εκκαθαριστικος
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ο ξάδερφος θα έπρεπε να έχει στο νου του την κατανάλωση ενέργειας για δέκα μέρες σε ξένο σπίτι όσο και φειδωλός κι αν είσαι εσύ προσωπικά, γιατί όποιος θέλει να «ησυχάσει» πρέπει να ξέρει ότι τα μεταξωτά εσώρουχα θέλουν επιδεξιότητα. Δεν είναι τσιγκουνιά να ανησυχείς για την κατανάλωση όσο λείπεις. Είναι στοιχειώδης ευγένεια όταν σε φιλοξενούν για δέκα μέρες «όλα πληρωμένα» να συνειδητοποιείς ότι δεν είναι όλα πληρωμένα και «ησυχάζεις» στην καμπούρα κάποιου άλλου. Καλώς ξενέρωσες που δεν είπες τίποτα, αλλά έπρεπε να ξενερώσεις με τον εαυτό σου. Αν ο ξάδερφος δεν έχει το μυαλό να σου ανταποδώσει ή να σου κάνει ένα δώρο, ή, έστω, να αναγνωρίσει το ποσό που σου φόρτωσε, την επόμενη φορά μίλα.
__________________
3.
Χρονια πολλα Α μπα και ολοι οι υπολοιποι! Εχω μια ερωτηση γενικης φυσεως. Καθομαι στο αεροδρομιο περμενωντας να παω στην Αθηνα και βλεπω ενα κυριουλη να πλησιαζει να καθισει στην αδεια θεση διπλα μου. Ολα καλα. Μεχρι που καθεται. Εχει βαλει μια τσαντα χιαστη και η τσαντα αυτη στην ουσια εισβαλλει στα συνορα τησ δικης μου καρεκλας και επιπλεον τη νιωθω να με σπρωχνει. Κοιταζω διακριτικα αλλα και με υφος δε πηρε χαμπαρι. Μετα εχει χασμουρηθει μεχρι και 10 φορες κανοντας θορυβο (οχι υπερβολικο αλλα ηχους) ακουω την οδοντοστοιχια/μασελα να κινειται επισης και εν τελει με κανει και αηδιαζω. Πες μου να χαρεις γινομαι μισανθρωπος; ή ο τυπος ετων 70 ειναι οντως καφρος; ή εγω είμαι παράξενη;
Και τι κανεις γυρνας και λες η τσαντουλα ενοχλει παρακαλω;
-διπλανος
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν μπορείς να αλλάξεις θέση, αλλάζεις θέση, αν η θέση είναι πληρωμένη, μιλάς, αν δεν είναι πληρωμένη αλλά δεν υπάρχει άλλη θέση, πάλι μιλάς. Η τσαντούλα ενοχλεί παρακαλώ. Γιατί όχι.
__________________
4.
Ποσο δυσκολο ειναι τελικα να κανεις αληθινους φιλους? Να μην σε θυμουνται μονο οταν θελουν να μιλησουν ΜΟΝΟ για κατι που τους αφορα, να μην σε θυμουνται μονο οταν θελουν να βγουν βολτα, να νοιαζονται λιγο και τα δικα σου προβληματα και να μην κανουν πως ακουνε αλλα τελικα να μην ακουνε?Και τελικα οταν λεω πως αγαπω με ολη την εννοια της λεξης μονο την οικογενεια μου(αφου μονο αυτοι οι ανθρωποι θα στενοχωρηθουν επειδη ειμαι στενοχωρημενη και μονο αυτοι θα με σκεφτουν χωρις να εχουν καποιο κερδος) γιατι ολοι παρεξηγουνται και νομιζουν οτι ειμαι υπερβολικη, στριμμενη και λοιπα?Ειμαι 24 χρονων βλεπω ολες τις σχεσεις με ρομαντισμο(ναι και τις φιλικες), αλλα ποτε δεν τις εχει δει κανεις αλλος ετσι.
-ψυχικα κουρασμενη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν περιμένεις να διαβάσεις ότι στις μέρες μας δεν υπάρχουν αληθινές φιλίες βρίσκεσαι σε λάθος σημείο του ίντερνετ. Ψάξε λίγο όμως και θα βρεις άπειρους χώρους για να συμφωνήσουν μαζί σου. Εδώ όμως, θα σου πω το εξής. Όταν πιστεύεις ότι όλοι οι άλλοι είναι λάθος («ποτέ κανείς άλλος») τότε ή είσαι σε λάθος περιβάλλον, ή κάνεις εσύ κάποιο λάθος, και όχι, το λάθος σου δεν είναι ότι είσαι πολύ ρομαντική. Χαίρομαι που βρίσκεσαι σε υποστηρικτική οικογένεια, αλλά σκέψου ότι είναι το μόνο περιβάλλον που δεν διάλεξες. Σου έτυχε, δεν το δημιούργησες, ούτε το διεκδίκησες. Τους φίλους τους βρίσκουμε, τους συντηρούμε μόνοι μας. Αν δεν τα έχεις καταφέρει σε αυτόν τον τομέα, μπορεί να χρειάζεσαι βοήθεια.
__________________
5.
Γεια σου Λένα! Αν και σε διαβάζω συνέχεια δεν περίμενα ποτέ ότι θα σου στείλω..Τελικά ποτέ δεν πρέπει να λες ποτε.Που λες γνώρισα ένα παιδί πριν κανένα δίμηνο το οποίο με προσέγγισε πολύ όμορφα ήταν ευγενικός αστείος μου έδωσε χώρο και χρόνο και δεν μπήκε κατευθείαν στο ψητό..Με τα πολλά τα φτιαξαμε (25 εγω, 27 αυτός)..Εγω γενικά είμαι πολύ ανασφαλής στα θέματα σχέσης. Δεν μου έχει κάτσει και καμιά, 2 που ήθελα για την ακρίβεια τα τελευταια 2 χρονια στον μήνα πάνω την κοπανησανε αφού πρώτα έλεγαν και δειχνανε πολύ ενθουσιασμένοι και τα λοιπα.. Κι εμενα εγώ μαλακας να αναρωτιέμαι τι στο καλό έκανα και εκεί που ήμουν στα μέλια ξαφνικά είμαι στα πατωματα..Συνεχίζω, ο συγκεκριμένος τώρα είναι πορομενος με την δουλειά του,δουλεύει πολλές ώρες παίρνει λίγα ρεπό και γενικά τρέχει πολυ.Εγω από την άλλη έχω μια απογευματινη δουλειά και πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο στην διάθεση μου..Αυτά τα δεδομένα τα γνώριζα από την πρώτη μέρα τώρα που είναι Χριστούγεννα τα τρώω στην μάπα ακόμα περισσοτερο. Γενικα προσπαθω να είμαι υποστηρικτική και να μην τον πρήζω ειδικά αυτές τις μέρες που γίνεται χαμός..Η επικοινωνία μικρή που και που με ενοχλεί και του πετάω καμια σπόντα του στιλ να με πάρεις και κανένα τηλ, οι στιγμές λίγες αλλά καλές αυτός τρομερά τρυφερός και εκδηλωτικος ( να γνωρίσω τους δικούς του, να πάρω κλειδιά του σπιτιού του και τέτοια). Τις τελευταίες μέρες είναι πιο απόμακρος με αποκορύφωμα την σημερινή που αποφάσισε το ένα ρεπό που πήρε να το περάσει με συγγενείς και σπίτι..Εγώ λοιπόν φρικαρα του το έδειξα κιόλας και τον ρώτησα αν είναι όλα καλά με εμάς (όλα καλά μου είπε).. Πριν λιγο αποφάσισα να του στείλω μια καληνύχτα για να γίνω πιο γλυκιά την οποία την είδε και με αγνόησε πανηγυρικά..Ε και τώρα είμαι βέβαιη ότι θα απομακρυνθεί κι αυτος..Το ερώτημα μου είναι ενα.Γιατι δεν μπορώ να αντιληφθώ τι συμβαίνει με τον άλλον που έχω απέναντι μου πριν να είναι πολυ αργα? Η Ιστορία επαναλαμβάνεται συνεχως με τους άντρες στη ζωή μου και προφανώς δεν είναι τυχαίο όλο αυτο..Κι όχι τίποτα άλλο με αυτόν ταιριάζω πολύ και στεναχωριέμαι που πάει για φουντο..Μακάρι να πέφτω έξω..
-Δεν καταλαβαίνω τι μου γινεται
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Είσαι ανασφαλής στις σχέσεις και η ανασφάλεια σου σε κάνει δυσάρεστη στους άλλους. Όσο περισσότερη επιβεβαίωση χρειάζεσαι για να ηρεμήσεις, τόσο απομακρύνονται οι άλλοι. Δεν απομακρύνονται όμως για τους λόγους που φαντάζεσαι, οι οποίοι συνοψίζονται στο «δεν είμαι αρκετά καλή για να αρέσω». Απομακρύνονται επειδή τους ζητάς να σου πουν ότι αξίζεις. Αλλά και αυτοί αυτό περιμένουν από σένα. Να τους δείξεις εσύ ότι αξίζουν. Κι αυτό δεν γίνεται επειδή τους έστειλες καληνύχτα για μήνυμα. Θα νιώσουν καλά με τον εαυτό τους όταν νιώσουν ότι τους διάλεξε κάποιος που είναι δυνατός, κάποιος που θα μπορούσε και χωρίς αυτούς στις ζωή του, ότι τους διάλεξε κάποιος που δεν τους έχει ανάγκη. Εσύ τους έχεις ανάγκη και αυτό είναι πίεση.
Και τώρα, γκούγκλαρε το «μάντρα του α μπα».
__________________
6.
Αγαπητή Α μπα,
Διαβάζω τη στήλη και τις απαντήσεις σου εδώ και αρκετό καιρό και ενώ έλεγα ότι δεν θα σου γράψω καθώς δεν θεωρούσα πως το χρειάζομαι, να 'μαι κι εγώ τελικά....
Στο θέμα μας... Ζούσα στο εξωτερικό για δουλειά και με τον τότε φίλο μου. Χωρίσαμε γιατί η κατάσταση δεν πήγαινε άλλο και βρέθηκα το καλοκαίρι να κάνω διακοπές Ελλάδα σε νησί όπου και γνώρισα κάποιον. Αυτός δουλεύει σε οικογενειακή επιχείρηση κάθε καλοκαιρινή σεζόν, γενικά πολύ τρέξιμο και η ζωή του είναι μισός χρόνος εκεί μισός στην Αθήνα. Όσο ήμουν στο νησί περάσαμε καταπληκτικά. Μου φέρθηκε όπως κανείς ποτέ μέχρι τώρα κι ενώ όλα ξεκίνησαν σαν ένα καλοκαιρινό φλέρτ καταλήξαμε εγώ εξωτερικό εκείνος στο νησί και να μιλάμε με βίντεο κλήση κάθε μέρα. Δηλώθηκαν και από μεριάς του τα βαρύγδουπα είμαι ερωτευμένος, είσαι μια καταπληκτική γυναίκα, γενικά είμαι δύσκολος άνθρωπος αλλά έχεις τον τρόπο σου και με κάνεις να θέλω να στα δίνω κλπ. Όταν τελειώνει η σεζόν κάνει τις διακοπές του και από το καλοκαίρι ήδη μου είχε πει να ξαναπάω να κάνουμε μαζί διακοπές. Σαν τρελή που είμαι όπως καταλαβαίνεις πήγα και ήταν ακόμα πιο τέλεια.... Γνωριμίες με οικογένεια και φίλους και γενικά όμορφες καταστάσεις.
Στο ενδιάμεσο και άσχετα από ότι έγινε με αυτόν εγώ κοιτούσα να γυρίσω Ελλάδα γιατί δεν άντεχα έξω και μετά από τις διακοπές μας μαζί βρίσκω δουλειά. Χαρά εγώ, χαρά κι αυτός αν και είχε δηλώσει πως ότι κάνω να το κάνω για εμένα. Οι μήνες κύλησαν ωραία με εμάς να μιλάμε καθημερινά να λέμε πόσο λείπει ο ένας στον άλλον και πως περιμένει να με κοιτάει στα μάτια από κοντά και να μου λέει πόσο μ αγαπάει. Και λίγο πριν τα Χριστούγεννα επέστρεψα. Και όλα τα μελιστάλαχτα σαν να εξατμίστηκαν... Δεν βρισκόμαστε πολύ λόγω και της εδώ βραδινής δουλειάς του πέρα από 3 μέρες διακοπές που κάναμε μαζί. Όπου έγινε και μια συζήτηση ξεκινόντας από το πότε θα βλεπόμαστε και κατέληξε στο ότι βγήκε καμμένος από μια προηγούμενη σχέση που έχει λήξει 2 χρόνια όπου πήγαινε για παιδιά και γάμο και έκτοτε δεν θέλει κάτι τέτοιο, ότι το προγραμμά μας είναι ακριβως αντίθετο και εκ των πραγμάτων έχουμε μια μέρα να βρεθούμε και ότι γενικά βαριέται πολύ εύκολα κι ότι δεν θέλει να είναι πιεσμένος και να περνάει καλά. Πολύ ειλικρινής σε αυτά που είπε αλλά νιώθω λες και βρήκα έναν άλλο άνθρωπο από αυτόν που έβλεπα στις κλήσεις. Γενικά δεν τάζει ψεύτικα αλλά πάνω στον ενθουσιασμό είπε και ορισμένα πραγματα παραπάνω όπως το να κοιμόμαστε κάθε μέρα μαζί πράγμα δύσκολο για όταν δουλεύουμε αλλά και που δεν έγινε ούτε όταν μπορούσα. Μου είπε αν δεν με καλύπτει αυτό να προχωρήσω αλλά πως να προχωρήσω όταν σ αυτόν τον άνθρωπο βλέπω όλα όσα ζητάω από αυτόν που θέλω στη ζωή μου; Η κολλητή μου λέει να φύγω τρέχοντας... Εγώ δεν θέλω...
Τι κάνω;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το «είμαι δύσκολος άνθρωπος αλλά έχεις τον τρόπο σου και με κάνεις να θέλω να στα δίνω» είναι τεράστια προειδοποιητική καμπάνα αλλά δυστυχώς το πήρες για κομπλιμέντο. Λίγο πιο έμπειρη αν ήσουν θα άκουγες αυτό που σου λέει στην πραγματικότητα, που είναι «είσαι σε συνεχή επιτήρηση, αν σου φερθώ σκάρτα θα φταις εσύ». Όπως και έγινε. Είσαι ακόμα εντός του προβλήματος και δεν βλέπεις καθαρά. Όταν λήξει η ιστορία όμως και ξεκινήσεις τον απολογισμό, ξεκίνα από τις καμπάνες που ήχησαν και δεν άκουσες, γιατί είναι απολύτως βέβαιο ότι σου είπε κι άλλα προειδοποιητικά που πέρασες για τρυφερότητα. Ελπίζω μόνο να γύρισες όντως στην Ελλάδα για σένα και όχι για τα μάτια του.
_________________
7.
Αγαπημένη μου Α,μπα να χαίρεσαι την καινούργια ζωούλα :) Και από τις χαρές της ζωής περνάω στα δυσάρεστα κάπως απότομα. Πριν λίγο έμαθα ότι ο μπαμπάς μου διαγνώστηκε με καρκίνο. Σοκ. Ακόμα δεν ξέρουμε αν χειρουργείται ή οχι και μάλλον θα το μάθουμε σε 6-7 μέρες. Ουσιαστικά δεν ξέρω αν υπάρχει ερώτηση ή απλά θέλω κάπου να τα πω,μάλλον το δεύτερο. Αυτο ειναι ενα απο τα πρωτα δυνατά χαστουκια της ζωής (μου). Δεν του έχω πει ποτέ ότι τον αγαπάω,δεν τον παίρνω αγκαλιές,δεν ήμουν καθόλου τρυφερή μαζί του. Δεν εχω τιποτα να πω,σου τρώω τζάμπα χώρο απο τη στήλη αν το δημοσιεύσεις αλλα για κάποιο λόγο ήσουν η πρώτη που μου ήρθες στο μυαλό να το πω. Δε θελω να σε φέρω σε δύσκολη θέση να απαντήσεις γιατι ειναι οντως δύσκολο να βρεις λογια κατάλληλα σε τέτοιες περιπτώσεις. Αυτά,καλή συνέχεια
- ήμουν κι εγώ σίγουρη ότι δε θα συμβεί σ'εμένα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν προσπαθώ να βρω κατάλληλα λόγια γιατί δεν υπάρχουν. Δεν είναι απλώς δυνατό χαστούκι· είναι ένα από τα λίγα πραγματικά μεγάλα χτυπήματα της ζωής, αν εξαιρέσουμε τα ιστορικά καταστροφικά γεγονότα που επηρεάζουν γενιές, όπως είναι ο πόλεμος, οι καταστροφικοί σεισμοί, οι λιμοί, η αρρώστια του γονέα μας λυγίζει όλους. Αντικειμενικά. Πανανθρώπινα. Όσο πιο νωρίς στη ζωή μας, τόσο το χειρότερο. Μας τιμάς όλους που σκέφτηκες να το γράψεις εδώ. Δεν υπάρχει τώρα σωστή και λάθος αντίδραση. Ό,τι και αν νιώσεις και αν σκεφτείς, μην προσπαθήσεις να το απωθήσεις, μην προσπαθήσεις να κάνεις ό,τι νομίζεις ότι είναι σωστό ή ό,τι νομίζεις ότι θα κάνει τους άλλους να σε θαυμάσουν. Μίλα στον πατέρα σου τώρα. Δεν φαντάζεσαι πόσοι άνθρωποι θα ήθελαν ένα λεπτό ακόμα με τους ανθρώπους που έχουν χάσει πολύ ξαφνικά, έστω και μόνο ένα λεπτό.
σχόλια