ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.2.2018 | 17:19

Με αφορμή τη διαφήμιση της κουκουρουκου

Λοιπόν, συγγνώμη, μη μου κακιώσετε, αλλά εμείς που γενηθήκαμε εκεί γύρω στο 1980, δηλαδή εμείς που ζήσαμε τα παιδικά μας χρόνια στα θρυλικά πολύχρωμα 80s είμαστε λιγάκι πιο τυχεροί από εσάς τους 20ρηδες και 25ρηδες. Προλάβαμε την εποχή που κοιμόμασταν τη νύχτα όταν είχε καύσωνα στο μπαλκόνι (τί να σου κάνει ο ανεμιστήρας και οι βεντάλιες), πανηγυρίσαμε το eurobasket του '87, είδαμε ρετιρέ και απαράδεκτους σε πρώτη μετάδοση, για να μιλήσουμε με τους συμμαθητές μας τους παίρναμε στο σταθερό αφού τους ζητάγαμε από τη μαμά τους, το καλοκαίρι βέβαια που λείπαν στα χωριά τους ή στα νησιά, χανόμασταν τελείως, οι πιο τυχεροί είχαν και ατάρι και μας φωνάζαν εμάς τα άλλα παιδιά στη γειτονιά να παίξουμε και εμείς και επίσης προλάβαμε να κάνουμε και καμάκι με εικονομυνήματα στο nokia 3210. Αυτά και άλλα πολλά, πάρα πολλά, που γεμίζουν ολόκληρα βιβλία για να τα περιγράψεις. Όμορφες σκέψεις για όμορφα χρόνια. Κρίμα που χαθήκαν και ξεχαστήκαν όλα αυτά.
8
 
 
 
 
σχόλια
Νομίζω δεν είναι θέμα τύχης ή ατυχίας που δε τα έζησε αυτα η μετέπειτα γενιά απλά είναι νοσταλγία των παιδικών χρόνων που κάθε γενιά θα έχει.Κάθε εποχή πάντως έχει τα συν και τα πλην
Και εγώ που ειμαι 24αρα έπαιρνα τις φίλες μου στο σταθερό για να μιλήσουμε. Το καλοκαιρι 3 μήνες την έβγαζα στο χωριό και τους αλλους μηνες έπαιζα στη παιδική χαρα κάτω απο το σπίτι μου μέχρι τις 10 το βράδυ «κεραμιδάκια», κρυφτό και ένα σωρο Αλλα ώσπου η μαμα μου έβγαινε στο μπαλκόνι και μου φώναζεε να πάω σπίτι ! Χμμ τι άλλο ; Πρόλαβα το καμάκι με τις αναπάντητες και έπαιζα φιδάκι στο κινητό. Απλώς για εμάς η τεχνολογία ήρθε λιγο αργότερα ενώ τα παιδιά του σήμερα γεννιουντα μέσα στη τεχνολογια ( κινητό με κάμερα, φεισμπουκ, ταμπλετς). Και εξαρτώνται απο αυτή απο πολυ μικρή ηλικία.
Κάθε γενιά θεωρεί τα δικά της παιδικά χρόνια τα καλύτερα, ακριβώς επειδή δεν υπαρχεί αντικειμενικότητα, μονό νοσταλγία! Εμείς που ζήσαμε τη δεκαετία του 90 είχαμε επίσης πολλά ωραία πράγματα: βόλτες με τα ποδήλατα το απόγευμα και παγωτό καραμπόλα από περίπτερα, σαββατοκύριακο με voltron, sailor moon, thundercats, κτλ. τρώγοντας δημητριακά, μπάλα στις αλάνες μέχρι να ματώνουν τα γόνατα, και δε συμμαζεύεται!
Το ξέρεις ότι τα thundercats παίχτηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην ερτ 2 ως "κινούμενα σχέδια για ενηλίκους" με ώρα μετάδοσης 22.30;Ναι τόσο πίσω ήμασταν...Δε θα δεθώ στο άρμα "τι καλά που ήταν τότε" (αν και αντικειμενικά η εποχή προσφερόταν μόνο για πρόοδο, ενώ σήμερα...), αλλά εμεις που τη ζήσαμε σαν παιδιά έχουμε την αίσθηση της ξενοιασιάς. Σήμερα δεν ξέρω αν τα παιδιά νιώθουν έτσι. Σίγουρα οι γονείς που ήταν τότε παιδιά φοβούνται για τα δικά τους....
Εάν είχες τη δυνατότητα να ζήσεις δύο γενιές ως παιδί και μπορούσες να συγκρίνεις τότε ίσως διάλεγες το 80, αλλά από τη στιγμή που δε γίνεται δε μπορείς να ξέρεις πως βιώνει ένα παιδί του σήμερα τη πρώτη του δεκαετία. Μόνο εκείνο ξέρει! Και κάποια παιδιά του σήμερα σε μια 20ετία μπορεί να λένε αντίστοιχα για το πόσο ανώτερη ήταν η δική τους παιδική ηλικία, και πάει λέγοντας

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon