ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό «Α μπα»: αποσπασμένο από τα συμφραζόμενα

Στο σημερινό «Α μπα»: αποσπασμένο από τα συμφραζόμενα Facebook Twitter
59

__________________

1.

Αγαπητή Λένα γεια σου και να σας ζήσει το νέο μέλος!!! Σε θαυμάζω πολύ και συγκεκριμένα μου αρέσει ο τρόπος που προσεγγίζεις αλλά και εξηγείς τις διάφορες καταστάσεις που περιγράφουν εδω μέσα. Έρχεται λοιπόν και η δική μου ερώτηση. Σήμερα σε μια απάντηση σου διάβασα "Οι γυναίκες ολοκληρώνονται μέσα από τη μητρότητα." Ακούω από νέες μητέρες ότι η ζωή σου αλλάζει μετά το παιδί, ότι βλέπεις τον κόσμο μέσα από το παιδι σου και ότι κάνεις πλέον ακόμα κ αν αυτό αφορά άσχετα πράγματα σχετίζεται με το παιδί (πχ προσέχω περισσότερο το περιβάλλον γιατί ε αυτό θα ζήσει το παιδί μου) και άλλα τέτοια που μου φαίνονται υπερβολικά ίσως. Προφανώς είναι διαφορετική η αντίληψη του κάθε ένα. Εσύ σαν νέα μητέρα πως περιγράφεις αυτή την εμπειρία? Άλλαξε η ζωή σου? (Και δεν εννοώ ωράρια κλπ) είμαι 26 και είμαι με κάποιον που μου έβγαλε για πρώτη φορά την ανάγκη της οικογένειας (ίσως φταίει κ η ηλικία τι να πω) και το σκέφτομαι πολυ.. πως ειναι τελικά όταν κάνεις παιδί?
- Αννίτα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγαπητή φίλη, με στενοχώρησες πάρα πολύ γιατί τώρα κατάλαβα τι εννοούν όταν λένε «δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο, η δήλωση ήταν αποσπασμένη από τα συμφραζόμενα». Ελπίζω να κατάλαβες αυτό γιατί αυτό ήθελες να καταλάβεις, και όχι επειδή όντως διάβασες την απάντηση. Αυτό που έγραψα είναι το εξής:
 

«Ό,τι και να κάνει ένα σετ γονέων, το μήνυμα από το υπόλοιπο σύμπαν είναι σαφές. Οι γυναίκες ολοκληρώνονται μέσα από τη μητρότητα. Ό,τι και να καταφέρουν, σπουδάσουν, ζωγραφίσουν, πουν, γράψουν, αν δεν κάνουν οικογένεια, είναι μισές. Όσα λεφτά και να βγάλει η Τζένιφερ Άνιστον, όποιον και να παντρευτεί, όση δόξα και φήμη και να έχει, τα ταμπλόιντ τη ρωτάνε γιατί δεν έχει παιδί.»


Άρα, δεν είπα ότι οι γυναίκες ολοκληρώνονται από τα παιδιά τους. Ίσα ίσα, είμαι εντελώς αντίθετη σε αυτό το δόγμα. Είναι η βάση της υποτίμησης της γυναίκας, το κεκάκι που της δίνουν για να βρίσκεται σε κατώτερη θέση. Είσαι Άγια, τι άλλο θέλεις; Ισότητα; Δεν σου φτάνει η Αγιοσύνη; Μήπως είσαι τέρας που δεν σου φτάνει η Αγιοσύνη;

 

Ο καθένας ολοκληρώνεται από ό,τι νομίζει και επιλέξει.


Δεν μπορώ να σου πω πώς είναι όταν κάνεις παιδί· η απάντηση ποικίλει όπως ποικίλουν οι άνθρωποι. Άλλος ολοκληρώνεται (δεν λέω ότι αποκλείεται να ολοκληρωθείς έτσι, λέω ότι δεν είναι ο μόνος τρόπος να ολοκληρωθείς) και άλλος, λίγο πολύ, το μετανιώνει, και αυτό είναι ένα ταμπού που ούτε τα παιδιά αυτών των ανθρώπων δεν τολμάνε να συζητήσουν ανοιχτά. Αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι όσο πιο καλά ξέρεις τον εαυτό σου, με τόση περισσότερη ακρίβεια θα προβλέψεις πώς θα είσαι ως γονέας.

__________________
2.

Πρόσφατα εγώ η γιαγιά μου και η ξαδέλφη μου κάναμε γιορτή για το όνομα μας στο σπίτι μου. Καλέσαμε συγγενείς και μερικούς στενούς φίλους. Μια θεία μου με την οποία δεν έχω πολλές σχέσεις άρχισε να λέει ενώ ειμασταν αρκετές γυναίκες στην κουζίνα προετοιμάζοντας φαγητά (φαλλοκρατικη γιορτή, i know) για το ότι με το που πήρε μερικά κιλά ο θείος μου "ευχαριστιεται να χουφτωνει τα βυζια της". Δεν περίμενα τον χαμό μετα! Ίσως επειδή εγώ με τις φίλες μου αυτά τα λένε συνέχεια για πλάκα αλλά πώς γίνεται να χαλάσει μια ωραία ατμόσφαιρα από μια τέτοια λεπτομέρεια; Τελοσπαντων η θεία μου αυτή τώρα έχει μπει σε μπλακ Λιστ από μητέρα κ γιαγιά και είναι κρίμα γιατί μετά από αυτό η μάλλον το θάρρος της να το πει εγώ τη συμπάθησα λίγο παραπάνω.
Δε με πολυκοφτει να τους αλλάξω γνώμη γιατι σπάνια τη βλέπω αλλά δεν είναι κρίμα; Αν τη κακολογησουν στη γειτονιά; Στα χωριά το "τσουλακι" δίνει και παίρνει..
Τι να τους πω για να αλλάξουν γνώμη;
-Αννουλινι

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Καλέ μην είσαι τόσο αφελής. Λες να μην ήξερε η θεία σε ποιον τα έλεγε; Θα διασκέδασε μέχρι δακρύων με το ύφος της μαμάς και της γιαγιάς σου, και έχει να το λέει στους δικούς της τώρα. Της έχετε χαρίσει άπειρες στιγμές γέλιου.

__________________
3.

Είδα μερικά ντοκυμαντέρ σχετικά με τους βαρώνους των ναρκωτικών στις ΗΠΑ(ναι, βαριόμουνα πολύ), κυρίως της δεκαετίας του '70 κι '80 που είχε την τιμητική της η κοκαΐνη και το Μαϊάμι (ήξερες ότι είναι σχεδόν όλο χτισμένο με λεφτά ξεπλυμένα από ναρκωτικά;!). Pablo Escobar, Griselda Blanco και λοιπές γνωστές προσωπικότητες. Κατ´αρχάς να πω πως σχεδόν θαυμάζω πώς έχτισαν τόσο μεγάλες επιχειρήσεις χωρίς καν να έχουν σπουδάσει Οικονομικά ή business administration! Εγώ καλά καλά την οικονομική διαχείριση του σπιτιού δεν καταφέρνω, που λέει ο λόγος. Από ξέπλυμα μόνο ρούχων ξέρω.

Επειδή, όμως, ο ένας μετά τον άλλο (οι περισσότεροι ήταν άνδρες, κι εκεί πατριαρχία φυσικά) σκοτώνονταν μεταξύ τους ή και από την αστυνομία, απορώ γιατί συνέχιζαν αφού είχαν βγάλει τα πρώτα εκατομμύρια. Γιατί δεν έβαζαν ένα οικονομικό ή χρονικό όριο. Γιατί ελάχιστοι αποσύρονταν. Αφού κατά 90% περιμένει πρόωρος και βίαιος θάνατος τους drug lords!
Ήταν/είναι λόγω του ότι έχει τη γλύκα της η εξουσία (δεν είναι απλώς μεγαλέμποροι, είναι μαφία με τους φόνους της, με τα όπλα της, με τα όλα της); Γιατί δε σταματάνε μετά τα πρώτα π.χ. 10 εκατομμύρια; Και μετά ας επενδύσουν για να τα πολλαπλασιάσουν, βρε αδερφέ! Π.χ. το bitcoin διαβάζω έχει μέλλον και μαζί του όσοι έχουν αγοράσει απ´αυτό.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν έχεις δει ένα σωρό ταινίες που το κεντρικό θέμα είναι κάποιος που θέλει να ξεφύγει από την παρανομία και να γίνει νόμιμος; Ποτέ δεν τα καταφέρνει. Όλο κάποια χάρη χρωστάει, όλο του λένε για μια τελευταία φορά, όλο κάποιος κάτι έχει εναντίον του και τον εκβιάζει, όλο τον τραβάει αυτή η ζωή πίσω. Όσοι πετυχαίνουν σε αυτές τις συνθήκες, δεν βρίσκονται εκεί κατά τύχη. Ανθίζουν -αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη λέξη- στην παρανομία. Επίσης δεν είναι τόσο απλό να νομιμοποιήσεις χρήματα και επιχειρήσεις, εξ'ου και το ξέπλυμα. Όσο και να ξεπλύνεις, πάλι με βαλίτσες με λεφτά στο χρηματοκιβώτιο είσαι. Δεν μπορείς να εμφανίσεις δέκα εκατομμύρια στην τράπεζα τόσο εύκολα αν προέρχεσαι από τέτοιο περιβάλλον, ούτε καν ένα. Δεν είναι τα λεφτά το πρόβλημα μόνο. Είναι ότι όλοι όσοι ξέρεις, όλα όσα ξέρεις, είναι εκεί.


Επίσης, όποιος κατάφερε να κάνει τη μετάβαση δεν θα το έκανε και βούκινο.


Μια ιστορία που άπτεται κάπως σε αυτό που ρωτάς, εδώ.

Μεγάλο και συναρπαστικό ανάγνωσμα.


__________________
4.

Το περίμενες εσύ ότι θα χώριζαν η Angelina με το Brad;
-Εγώ όχι


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Για να πω την αλήθεια, όχι, αλλά περισσότερο με είχε ταράξει το διαζύγιο Μαντόνα-Γκάι. Από την άλλη, τις λίγες φορές που πιστεύω ότι ένα ζευγάρι θα χωρίσει, έχω διαψευστεί. Είναι ένα ταλέντο που δεν έχω.

 

__________________
5.

Βρε Α,μπα μου

Κακό τάιμινγκ ή λάθος άνθρωπος;
-Τερψιχόρη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Και τα δύο, ή τίποτα από τα δύο;

__________________
6.

Σε σχέση με την ερώτηση 7, στις 19/12, γιατι λες κριμα που το πουλησε το σπιτι; Σε ρωτάω γιατι και εγω βρισκομαι σε μια παρομοια θεση και σκεφτομουν να το πουλησω (ειναι χωραφι) και να κρατησω ενα μερος απο τα λεφτα στην τραπεζα κλειστα κ με τα υπολοιπα να αγορασω κανα σπιτι..οχι λες; Οποιος εχει καμια ιδεα ας την πει παιδια. ειμαι 22 κ δεν εχω ιδεα απο λογιστικα κ εφορεειες τραπεζες κλπ τωρα προσπαθω να μαθω


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Είναι άλλο να πουλήσεις ένα σπίτι, και άλλο να πουλήσεις ένα χωράφι για να αγοράσεις ένα σπίτι (τι χωράφι είναι αυτό που φτάνει για σπίτι και για λεφτά στην τράπεζα; Στα Σανς Ελιζέ είναι;) Αυτό, αν γίνεται, είναι λογικό γιατί θα αποκτήσεις σπίτι στο οποίο θα μείνεις. Τα σπίτια αυτή την εποχή πωλούνται σε πολύ χαμηλές τιμές άρα αν είναι σε καλή περιοχή είναι πιο συμφέρον να περιμένεις να αλλάξει το κλίμα. Βέβαια έτσι όπως πάει το κλίμα μπορεί να αλλάξει σε 130 χρόνια και το σπίτι να έχει γίνει θρύψαλα, οπότε δεν είμαι για τίποτα σίγουρη.

_________________
7.


Έχεις πει αλλά και είναι φανερό από τις απαντήσεις σου ότι είσαι υπέρ της υποχώρητικότητας μέσα σε έναν γάμο. Δεν θέλω να ρωτήσω το γιατί. Κι αυτό επειδή γιατί η σίγουρη απάντηση είναι πως χωρίς υποχωρήσεις δεν κρατιέται η σχέση. Την στιγμή που υπάρχει σίγουρη απάντηση με την οποία θα συμφωνήσουν όλοι, δεν υπάρχει λόγος να αναζητηθεί το γιατί.
Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι ποια είναι για σένα τα όρια της υποχωρητικότητας σε έναν γάμο. Θα ήθελα όμως μία λεπτομερή απάντηση εννοώντας ότι δεν θέλω να περιοριστείς μόνο στην ενδοοικογενειακή βία, στον μισογυνισμό κλπ που είναι τεράστια θέματα αλλά δεν είναι και τα μόνα. Ο λόγος που κάνω την ερώτηση είναι γιατί προσωπικά πιστεύω ότι σε πολλούς γάμους γίνονται μικρές υποχωρήσεις που θεωρούνται ως αυτονόητες και τελικά μαζεύονται πολλές τέτοιες μικρές και κάνουν ένα μεγάλο σύνολο από μικρές υποχωρήσεις. Αυτό είναι θεμιτό για παράδειγμα για σένα που είσαι υπέρ των υποχωρήσεων; Επίσης αναρωτιέμαι πόσο είναι εύκολο ένας άνθρωπος να μην χάσει την μπάλα στην σχέση με τον ίδιο τον εαυτό του γιατί υποχωρώντας κανείς τον βάζει στην άκρη. Υποθέτω ότι όταν υποχωρείς για χρόνια, έστω και λίγο, τότε μπαίνει το ερώτημα αυτό.
-γάμος και υποχωρήσεις


AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ρε παιδί μου, γιατί με στενοχωρείτε έτσι. Δεν έχω πει ότι είμαι υπέρ της υποχωρητικότητας. Η υποχώρηση είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο. Υποχωρείς, όταν ο άλλος εισβάλει. Για συμβιβασμό έχω γράψει ξανά και ξανά. Έχω πει ότι η ικανότητα για συμβιβασμό είναι απαραίτητο προσόν στη ζωή, άρα και σε έναν γάμο. Ο συμβιβασμός! Ο συμβιβασμός δεν είναι υποχώρηση. Είναι παραχώρηση με ταυτόχρονη διεκδίκηση. Ή, ταυτόχρονη υποχώρηση από δύο πλευρές. Δεν τον κάνεις μόνος σου τον συμβιβασμό, έρχεσαι σε συμβιβασμό με κάποιον άλλον, άρα και ο άλλος «χάνει», ας πούμε κάτι, για να κερδίσει κάτι άλλο, όπως κι εσύ. Υποχώρηση είναι να πηγαίνετε σε κάθε γιορτή στην πεθερά ενώ εσύ δεν θέλεις. Συμβιβασμός είναι να πηγαίνετε το Πάσχα στη μαμά του ένα και Χριστούγεννα στη μαμά του άλλου.


Ακόμα και στον συμβιβασμό όμως μπορεί να χάσεις την μπάλα, και το πόσο εύκολο είναι εξαρτάται από το βάθος της αυτογνωσίας σου και της σταθερότητας του χαρακτήρα σου, ώστε να ξέρεις τα όρια σου, και να μην φοβάσαι να φύγεις όταν παραβιάζονται.


59

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#3. Αν αποσύρονταν μετά τα πρώτα εκατομμύρια και μετά επένδυαν για να τα πολλαπλασιάσουν, δε θα μπορούσαμε να τους ξεχωρίσουμε από τους πρώην υπουργούς.
Διάβαζα την ερώτηση 1 και προς στιγμήν σοκαρίστηκα. Είπα είναι δυνατόν η Α, μπα να είπε κάτι τέτοιο; Εντωμεταξύ η κοπέλα λεει πως είναι και αναγνώστρια..
1.μιλώντας με ακραίες γενικότητες, η γυναίκα -καλύτερα θα πω, το θηλυκό στοιχείο μέσα μας, που και οι άντρες έχουμε σε έναν βαθμό- λένε (τουλάχιστον αυτά που έχω διαβάσει, αυτό λένε) είναι ο φορέας της δημιουργίας. ερχόμενη απο παλιά λοιπόν αυτή η αντίληψη του οτι η γυναίκα ολοκληρώνεται με την μητρότητα, ίσως εννοούν οτι στρέφει τη δημιουργία της στον καλύτερο δυνατό δρόμο. σε κάποιον άνθρωπο που θα αγαπάει no matter what, όπως το παιδί της. αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει οτι η γυναίκα δεν ολοκληρώνεται μέσα απο άλλες οδούς στις οποίες μπορεί να στρέψει την αγάπη της και να δημιουργήσει. κάτι που δυστυχώς δεν συνέβαινε παλιότερα και ευτυχώς συμβαίνει όλο και περισσότερο σήμερα. ίσως δηλαδή, αυτή η διαπίστωση, προήλθε από το γεγονός ότι η γυναίκα δεν είχε την ευκαιρία να αποδείξει οτι μπορεί να ολοκληρωθεί και με άλλο τρόπο, όχι επειδή δεν γίνεται. θα φέρω σαν παράδειγμα την bjork η οποία αγαπάει πολύ αυτό που κάνει, τα δίνει όλα στην τέχνη της και θεωρώ πως είναι από τους πιο δημιουργικούς ανθρώπους.
#3 Σου προτείνω να διαβάσεις το βιβλίο του γιου του Πάμπλο Εσκομπάρ, που έχει τον τίτλο "Πάμπλο Εσκομπάρ: Ο πατέρας μου". Ο Πάμπλο Εσκομπάρ έφτασε μέχρι και βουλευτής να γίνει. Τα καρτέλ ναρκωτικών είναι πανίσχυρα και φτάνουν σε σημείο να ελέγχουν μέχρι και την πολιτική ζωή της χώρας που δρουν. Η εξουσία είναι γλυκιά και για αυτό πολεμούν τα καρτέλ μεταξύ τους. Πολεμούν για το ποιος θα αποκτήσει το μονοπώλιο στην εμπορία και κατ' επέκταση μεγαλύτερο πολιτικό έλεγχο.
Εσύ τώρα, απ'ότι καταλαβαίνω από τα συμφραζόμενα, μάλλον μπέρδεψες την Αντζελίνα με τη Τζένιφερ.Που σημαίνει ότι για τις έχουσες "τζ" στο ελληνικό όνομα τους, αυξάνονται κατακόρυφα οι πιθανότητες να τις παντρευτεί για καμιά δεκαετία ο Μπραντ. Άμα τον θέλουν βέβαια.
#5 ίσως να φανεί λίγο απόλυτη η άποψή μου, αλλά κατά την προσωπική μου εντύπωση και βάσει της δικής μου εμπειρίας, δηλ. βάσει του πώς έχω ακούσει να χρησιμοποιείται η έκφραση "bad timing" στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, πιστεύω ότι συνήθως παίζει το ρόλο δικαιολογίας (και μάλιστα αρκετά κλισέ) που προβάλλει κάποιος για να αποφύγει τον άλλον (ή για να δικαιολογήσει στον εαυτό του, ανάλογα με την περίπτωση, το γιατί μια σχέση δεν προχωράει). Κοινώς, δεν πιστεύω στο bad timing, δεν πιστεύω ότι υπάρχει καν δηλαδή κάτι τέτοιο. Δηλαδή τι είναι αυτό το ανυπέρβλητο που μπορεί να συμβαίνει και είναι κακό το timing? Είσαι ακόμα κολλημένος/η με τον/την πρώην; Εντάξει, αν σ'αρέσει αρκετά ο καινούριος/α, πιθανόν να σε κάνει και να ξεκολλήσεις- σε μερικούς ανθρώπους παίρνει χρόνο να συνδεθούν συναισθηματικά με κάποιον άλλον, δεν είναι και προς θάνατον. Γνωρίζεις τον έρωτα της ζωής σου ενώ την επομένη φεύγεις για εξάμηνο ερευνητικό πρόγραμμα στην Αλάσκα? Πότε πρόλαβες να καταλάβεις ότι είναι ο έρωτας της ζωής σου και σιχτιρίζεις την Αλάσκα που σου τον στερεί? Άσε που υπάρχουν και σχέσεις που έχουν επιβιώσει και σε τέτοιες καταστάσεις. Τέλοσπάντων, αναγνωρίζω φυσικά ότι υπάρχουν και περιπτώσεις που το "timing" είναι "κάπως" λόγω αντικειμενικών συνθηκών πχ κάποιος απ'τους δύο είναι δεσμευμένος (ή και οι δύο), αλλά το πώς θα εξελιχθεί (ή δεν θα εξελιχθεί) τελικά μια τέτοια κατάσταση είναι συνάρτηση πολλών άλλων παραγόντων. Για να μην παρεξηγηθώ, αναφέρομαι εδώ κυρίως σε εκφράσεις του είδους "δεν ήμουν έτοιμος/η", "δεν ήμουν σε φάση" και "δεν ήταν καλό το τάιμινγκ" και διάφορα τέτοια, που χρησιμοποιούνται όταν δεν υπάρχει κάποια προφανής, αντικειμενική, ας πούμε, δυσκολία και οι οποίες για μένα μεταφράζονται απλώς σε "δεν γούσταρα και τόσο ώστε να μπω στη διαδικασία" ή ακόμα και "πού να τρέχεις".Νομίζω ότι όταν γουστάρεις κάποιον που γνωρίζεις/ψιλοξεκινάς μια σχέση, και εννοώ τον γουστάρεις πραγματικά και θέλεις να το συνεχίσεις, τότε το timing "συγχρονίζεται" κατά κάποιον τρόπο, δηλ. όποιες και να είναι οι συνθήκες γύρω από τη σχέση σε εκείνη τη χρονική περίοδο, και ανεξαρτήτως δυσκολίας, θα κάνεις τελικά αυτό που σε τραβάει. Τους ανθρώπους που πραγματικά αξίζει (βλ. θέλεις) να κρατήσεις, θα προσπαθήσεις να τους κρατήσεις ο,τι κι αν συμβαίνει γύρω και ανεξάρτητα από το σε ποια φάση/χρονικό σημείο εμφανίστηκαν.Οπότε ναι, προσωπικά πιστεύω ότι είναι περισσότερο θέμα "σωστού/λάθος" ανθρώπου, με όλη την υποκειμενικότητα που μπορούν να χωρέσουν οι αυτές οι λέξεις και ό,τι μπορεί να εννοεί ο καθένας με αυτές.
#2, αχ Αννουλίνι μου θύμισες τη θεία της κολλητής μου στην 1η γυμνασίου. Εμείς μόλις είχαμε πρωτοακούσει το σεξ (πρωτόγονες εποχές, ίσα ίσα η τηλεόραση είχε μπει στη ζωή μας) και είχαμε μεγάλη περιέργεια. Από που να μάθουμε όμως; Μεγάλο ταμπού. Η θεία λοιπόν, μας άκουσε μια μέρα, και μας μύησε στα μυστικά του σεξ. Τα βασικά, μην φανταστείς. Και με συνωμοτική-παιχνιδιάρικη διάθεση! Μας μίλησε λοιπόν για τη στύση και τη διείσδυση. Για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε μας περιέγραψε το πουλί του θείου (!!!) ότι γίνεται χοντρό, να σαν τον καρπό σας, και όταν γουρλώσαμε τα μάτια γέλασε και είπε: Σιγά καλέ, πως κάνετε έτσι, κοτζάμ μωρό θα βγεί από κει μέσα, αυτό φοβηθήκατε;Χααχαχα! Ακόμα γελάω με το πανικοβλημένο ύφος μας!Εννοείται ότι τότε αποφασίσαμε ότι ούτε σεξ θα κάνουμε ποτέ ούτε παιδιά......!!!!
#2 Aνεξήγητος καθωσπρεπισμός εκ μέρους τους πάντως .Μαλλον η θεια ειναι χειμαρώδης ανθρωπος και και ειπε να κανει λιγο πλακα και να τις τσιγκλισει να πουν και τιποτα δικό τους. Αλλα πού αυτές ? Καλά ομως , η γιαγιά σοκαρίστηκε γιατι το χει ξεχασει το σπορ , ηταν αναγκη να καρφωθούν και οι αλλές ? Μη χασεις επαφη με τη θεία. Ειναι περιβόλι.
#6 τα ακίνητα σε κάποιες trendy περιοχές της Αθήνας (όπως το Κουκάκι ή το Παγκράτι) αυτή την εποχή πωλούνται χρυσάφι, οπότε θα σε συμβούλευα να μπεις σε σελίδες αγοράς ακινήτων και να δεις τι παίζει και τι αντέχει το βαλάντιό σου.
#4 και συμπτωματικά σήμερα βγήκε ανακοίνωση ότι για το διαζύγιο aniston-theroux (και υπάρχουν φήμες ότι τα ξαναβρήκε με τον Πιτ)!Εμένα το διαζύγιο που με είχε σοκάρει πάντως ήταν της Paltrow με τον Chris Martin.
Μήπως και χωρίς το passive;"Όχι,κυρία Λένα μου.Εσύ,που μου λες για υποχωρήσεις,να μου πεις αναλυτικά ποιες και τι.Και μη με ξεπετάξεις μ'αυτά,που ξέρεις,μισογυνισμούς και τέτοια".Και χωρίς να αναφέρει ένα-δυο παραδείγματα,όπως παρατηρεί η Maggie παραπάνω.Δύο περιπτώσεις υπάρχουν.α)Έχει φτάσει στα όρια της να ακούει συνέχεια κάνε και κάνε υπομονή κι έτσι είναι ο γάμος και όλα τα σχετικά φρου-φρου,ενώ ο σύζυγος την έχει να στέκεται στο ένα πόδι.β)Έχει το σύζυγο να στέκεται στο ένα πόδι κι όταν δεν μπορεί πια ο έρμος και πάει να κατεβάσει και το άλλο,λέει,"άντε να το υπομονευτώ κι αυτό.Να δούμε πόσες υποχωρήσεις θα κάνω πια".Μπορεί να μην ισχύει και τίποτα από αυτά φυσικά,αλλά μόνο ένα κείμενο έχουμε διαθέσιμο και τις όποιες εμπειρίες μας,τα ακούσματα μας κτλ.
#2."Κάνε κι εσύ μια υποχώρηση,βρε πουλάκι μου".Αυτή η φράση μπορεί να σημαίνει δυο διαφορετικά πράγματα.Είναι μια προτροπή,ώστε να χαλαρώσει κάποιος την αδιάλλακτη στάση του.Κακό μάλλον δεν το λες.Όταν στήνεις έναν τοίχο απέναντι στο σύντροφό σου και δεν το συζητάς καν,πώς θα βρεθεί μια λύση;Σημαίνει όμως και κάνε του απλά το χατήρι,για να αποφύγεις την γκρίνια και τις προστριβές.Αυτό,ναι,είναι ουσιαστικά υποχώρηση με τα χέρια κάτω.Και ίσως σε μικροπράγματα να είναι μια συμφέρουσα συμφωνία.Κάνεις ένα βήμα πίσω για κάτι,που δεν το θεωρείς πολύ σημαντικό,αλλά κερδίζεις την ησυχία σου.Όμως αν δε βλέπεις την αντίστοιχη καλή θέληση από την άλλη πλευρά,η ζυγαριά αρχίζει να γέρνει σε βάρος σου επικίνδυνα.Για να το πω απλά,σου παίρνει ο άλλος τον αέρα.Θα έλεγα,ότι το επικίνδυνο σημείο,εκεί που πρέπει να βροντάνε οι καμπάνες και να μας συνταράζουν συθέμελα,είναι όταν βλέπουμε,ότι η ηρεμία στη σχέση εξαρτάται από το αν περνάει το δικό του.Αν σε κάθε διαφωνία,που πάντα θα υπάρχει,δεν είμαστε ίδιοι,υπάρχει από την πλευρά του η απειλή του καυγά,του στραβομουτσουνιάσματος,η απόρριψη,ακόμα και το τέλος της σχέσης.Αυτή η εκβιαστική συμπεριφορά φαίνεται από πολύ νωρίς.Αν εκεί δεν τα στηλώσουμε,παγιώνεται μια κατάσταση,όπου για να βρισκόμαστε και οι δύο στην ίδια τραμπάλα,η θέση μας θα είναι πάντα κάτω.Δεν είναι όμως ωραίο έτσι το παιχνίδι.Έχει γούστο,όταν νιώθουμε και τα δικά μας πόδια στον αέρα.
7Δεν μπορώ τις γενικές ερωτήσεις πάνω σε κάτι άλλο που ειπώθηκε, ενώ ο γράφων έχει κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό του αλλά μας το κρύβει μέσα από γενικούρες και αμπελοφιλοσοφίες.