ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι είκοσι χρονών κι έχω μια δίδυμη αδερφή. Οι γονείς μας είναι πολύ μεγάλοι σε ηλικία (78 και 82) και είναι αρκετά οπιστοδρομικοί. Μας ήθελαν και τις δύο να πάμε για πολιτικές επιστήμες. Δεν άρεσε σε καμιά μας. Εγώ ούτως ή άλλως δεν τα πάω καλά με τα λόγια, σπουδάζω χημικός, δεν τους πειράζει και πολύ (λένε >) η αδερφή μου όμως ήταν από μικρή λαλίστατη- και μπορώ να πω και πιο έξυπνη από εμένα- και πληρώνει μια ζωή αυτή τη νύφη. Όταν τους είπε πως θέλει να σπουδάσει έξω την ρώτησαν > τους είπε > και η απάντησή τους ήταν >. Τελικά έφυγε αλλά δεν πήγε να σπουδάσει πολιτικά άλλα προσθετικός-ορθωτικός. Δυο χρόνια όλα καλά, οι γονείς μας δεν ήξερα τίποτα αλλά το έμαθαν πριν λίγες μέρες- από βλακεία δικιά μου, δεν προσπαθώ να δικαιολογηθώ αλλά είχα γίνει στουπί από το ποτό μετά από ένα πάρτυ, δεν ήξερα τι έλεγα- και είναι πυρ και μανία. Έχουν αποφασίσει πως η αδερφή μου δεν πρέπει να συνεχίσει τις σπουδές της σε ένα τόσο > αντικείμενο, χθες ειπώθηκε από την μητέρα μου το φοβερό: >. Τα έχω κάνει σκατά και δεν ξέρω πως να αντιδράσω. Αυτή ξέρει τι συμβαίνει και αν και δεν μου κρατάει κακία έχει χαλαστεί πολύ και με το δίκιο της. Τώρα πώς να τα μπαλώσω;;; Είμαι σε απόγνωση.