ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μεγάλωσα σε μια πολύ υγιή και αγαπημένη οικογένεια, με ελάχιστους καβγάδες και φωνές. Πρότυπο μου ήταν πάντα οι γονείς μου, πολύ εργατικοί, διαφανείς, μορφωμένοι και φιλότιμοι άνθρωποι! Ποτέ δεν κουτσομπόλευσαν, ποτέ δεν έκριναν, ποτέ δεν κακολόγησαν, πάντα κοιτούσαν την οικογένεια τους και το βασικότερο ποτέ δεν μας συνέκριναν με κανένα παιδί ή οικογένεια, ποτέ δεν μας στέρησαν τίποτα και ακόμα και τώρα που μεγαλώσαμε μας στηρίζουν ηθικά και οικονομικά όπως μπορούν. Τους έχουμε πρότυπα εγώ και τα αδέρφια μου, όπως είπα, τόσο στο γονεϊκό, όσο και στο συντροφικό κομμάτι, καθώς ακόμη και μετά από 30 χρόνια είναι ερωτευμένοι.Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, μας δημιούργησε κάποια ιδανικά τόσο στο φιλικό κομμάτι, όσο στο συντροφικό και στο εργασιακό. Δεν είμαστε άνθρωποι που θα συμβιβαστούμε με μια άσχημη σχέση, που θα ανεχτούμε έναν φίλο που δεν μας σέβεται και γενικότερα ξέρουμε τι αξίζουμε και προσπαθούμε με τιμή να αποκτήσουμε όσα θέλουμε. Με βάση τα παραπάνω, είχα μια συζήτηση σήμερα σχετικά με το ότι λόγω των ιδανικών και των προτύπων αυτών, έχουμε πληγωθεί αρκετά στη ζωή μας, καθώς διαπιστώσαμε πως ο κόσμος δεν είναι τόσο ρόδινος εκεί έξω, τουλάχιστον καμιά σχέση με το τι λάβαμε από την οικογένεια μας. Και γύρισαν οι γονείς μου και μου είπαν πως πιστεύουν ότι περισσότερο κακό μας έχουν κάνει, παρά καλό αν κρίνουν από το πόσο έχουμε πληγωθεί! Και έπεσα από τα σύννεφα! Ποιο παιδί δεν θα ήθελε τέτοιους γονείς; Και τι, επειδή πληγωθήκαμε; Έτσι δεν πρέπει να γίνει; Έπρεπε να γίνει το αντίθετο; Θα ήθελα να δηλώσω πως είστε οι καλύτεροι γονείς του κόσμου, πως σας αγαπώ, πως είστε το στήριγμα μου και πως αν δεν είχα εσάς, ξέρω πως δεν θα ήμουν "εγώ"! Το να με θαυμάζετε και να με υποστηρίζετε είναι από τα μεγαλύτερα κατορθώματα μου, γιατί σημαίνει πως σας μοιάζω έστω και λίγο. Και δεν με πειράζει καθόλου που πληγώθηκα και που θα πληγωθώ. Και δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξω, και ας έχω πονέσει, ακριβώς γιατί μπορεί η ζωή να μην είναι ρόδινη και οι άνθρωποι στη πλειοψηφία τους καλοί, αλλά εγώ φοράω τα ροζ γυαλιά μου και χαμογελάω γιατί έχω γερές βάσεις και ό,τι και να γίνει ξέρω πως όλα θα πάνε καλά και πως υπάρχει Αγάπη, γιατί την έχω δεχτεί στην πιο ατόφια και αθώα μορφή της.ΔΕΝ ΚΑΝΑΤΕ ΛΑΘΟΣ! ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!