Το κακό της σύγκρισης. Περιμένουμε να ζήσουμε τα ίδια πράγματα που μας άρεσαν μ'έναν ψυχαναγκασμό που δεν μας επιτρέπει να ζήσουμε το διαφορετικό. Άρνηση λέγεται, έχω την τάση όπως και πολλοί άλλοι να προτιμώ το γνωστό κι ασφαλές ακόμη κι αν είναι ονειροφαντασία κι έχοντας αυτή την γνώση προσπάθώ ν' αλλάξω μια λανθασμένη στάση μου. Καλό είναι να κάνεις το ίδιο. Δεν είναι εύκολο γιατί θέλει πολλή ανάλυση κι ακόμη περισσότερη δράση χωρίς όμως διάθεση σύγκρισης. Αν δεν πείθεσαι πήγαινε και βρες τον πρώτο σου έρωτα. Είτε θα είναι σαν αυτούς που ζηλεύουμε όλοι είτε ( το πιο σύνηθες) θα σκάσει η φούσκα γιατί θα δεις ότι δεν είστε αυτοί που ήσασταν κι ενδεχομένως να 'χες λάθος εκτίμηση για όσα νόμιζες πως είστε.Καλή τύχη.
5.3.2018 | 15:42
1 φορά μοναχα
Είμαι 30 και δεν έχω ξεπεράσει βαθιά μέσα μου ποτε τον πρωτο μου έρωτα, που ξεκίνησε στα 15 και σταμάτησε στα 18. Δεν κάναμε ποτε έρωτα, δεν ημουν έτοιμη κι όμως...μια ζωή θυμάμαι τα όσα ζήσαμε τότε παλια. Το λάτρεψα με ένα πονο στην καρδιά...αυτο που ένιωσα δεν το ξανανιώσει ποτε. Ευτυχώς ζουσαμε και ζουμε σε διαφορετικές πολεις.. . Είναι σαν να ζει σε ένα άπιαστο παραλληλο συμπαν.
5
