ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και περίπου δύο μήνες μου αρέσει ένα παιδί από την σχολή μου στην αρχή απλά τον κοιτούσα και η αλήθεια είναι ότι δεν έδινα και πολύ μεγάλη σημασία. Μετά όμως παρατήρησα ότι κοιτούσε και αυτός η αλήθεια είναι βέβαια ότι δεν πίστευα(και εδώ που τα λέμε ακόμη δεν πιστεύω) ότι θα γίνει κάτι μεταξύ αλλά έβλεπα ότι και εκείνος κοιτούσε τέλος πάντων μετά από λίγες μέρες έγινε το εξής ήμασταν στο λεωφορείο και ήρθαν και κάθισαν δίπλα μας με τους φίλους του και πάλι με κοιτούσε σημειωτέον δεν μιλάμε καθόλου και τον ρωτάω κάτι για να πιάσω κουβέντα τέλος πάντων μου απαντάει και στη συνέχεια απλά με κοιτούσε και πρόσεχε ότι έλεγα και γελούσε με τα αστεία μου λέγαμε με την παρέα μου πέρα από αυτό τις επόμενες μέρες δεν γινόταν τίποτα πέρα από κοιτάγματα στη συνέχεια δίναμε πριν τα χριστούγεννά μάθημα και μόλις είδε που καθίσαμε πήρε τον φίλο του και ήρθα και καθίσαν από μπροστά μας .Μόλις γυρίσαμε από τα χριστούγεννα δίναμε πάλι κάτι μαθήματα για την εξεταστική και ήρθε να μιλήσει με ένα παιδί που μιλούσε με μένα αλλά εγώ δεν τον είδα που ήρθε και έφυγα (βλακεία μου το ξέρω) μετά με κοιτούσε συνέχεια στο μάθημα αλλά δεν κοιτούσε μόνο αυτός και οι φίλοι του και μια μέρα που περνούσα από μπροστά του ο κολλητό τους τον σκούντηξε και γύρισε και με κοιτούσε και στη αίθουσα την άλλη φορά πάλι είχε κολλήσει και μόλις βγήκα εγώ λίγο έξω μετά από λίγα λεπτά βγήκε και αυτός . Το θέμα μου είναι ότι δεν μιλάμε και παρόλο που είμαστε συμφοιτητές δεν έχουμε κοινές παρέες ούτε κάνει τρομερές προσπάθειες να μου μιλήσει για την ακρίβεια δεν κάνει καμιά προσπάθεια η αν κάνει δεν την διακρίνω εγώ και πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω γιατί τον θέλω και μάλιστα πολύ