ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας. Είμαι άνθρωπος που μου αρέσει η παρέα.Χαίρομαι να δίνω,να φροντίζω τους ανθρώπους που αγαπώ.Παλιότερα μαζευόμασταν σ ενα χώρο στο πατρικό του άντρα μου και τρώγαμε,διασκεδαζαμε και περνάγαμε υπέροχα.Αρραβωνιασμενοι ήμασταν.Πήγαινα συμμαζευα τον χώρο,στην αρχή,καθώς δεν το πολυχρησιμοποιουσαν,και φυσικά μετά το γλέντι,επλενα πιάτα,ποτήρια,σκουπιζα και ότι άλλο χρειάζονται.Οι αδερφές του άντρα μου έρχονται κυρίες και κυρίες έφευγαν.Με πείραζε το γεγονός γιατι το σπίτι και τα πράγματα δεν ήταν δικά μου,και εγω θα μπορούσα να έφευγα και να τα άφηνα όλα λερωμένα,αλλά δεν το θεωρούσα σωστό.Πέρα από αυτό,όσους καλουσαμε έρχονται με χαρά πάντα ποτέ όμως δεν μας κάλεσαν σε δικό τους χώρο.Πλέον σταματήσαμε και εμείς τις προσκλήσεις και έχουμε απομακρυνθεί.Αν τους πούμε θα έρθουν θα τρέξουν,αλλά με πνίγει το παράπονο γιατι όλοι να θέλουν να πάρουν και δεν δίνουν;Γιατι εγω να σκέφτομαι να πάρω δωράκια στα ανίψια μου για να δω την.χαρά στα προσωπακια τους και οι θείες δεν έχουν την ίδια ανάγκη για τα δικά μου παιδιά;Γιατι δέχονται το κάθε τι που θα τους προσφέρω αλλά δεν προσφέρουν οι ίδιοι τίποτα;γιατί τόσο παρτακιδες όλοι τους;Και για να σας προλάβω,μου αρέσει να δίνω,το κάνω απ την καρδιά μου αλλά όταν βλέπεις ότι δίνεις 10 εσυ και δεν παίρνεις μια απογοητεύεσαι.Δεν θέλω να πάρω 10!! Έστω μια,μου αρκεί.Αλλά αυτή η μια δεν ήρθε ποτέ!!Πλέον απλά κάθομαι με την οικογένεια μου.Δεν θέλω άνθρωπο,έχω απίστευτο θυμό μέσα μου κάτι που μ ενοχλεί,ξέρω ότι δεν μου κάνει καλό,αλλά δεν μπορώ να τον απομακρυνω.Μπορεί να ακούγεται περίεργο και ανούσιο αλλά δεν είναι,έχω πληθώρα περιστατικών αλλά δεν μπορώ να τα διηγηθώ όλα.Το θέμα μου όμως είναι ο θυμός που νιώθω,θέλω να κάνω καινούργιες γνωριμίες,θέλω να κάνω παρέες που να εκτιμούν τις προθέσεις μου ,μου λείπουν οι όμορφες βραδιές,θέλω να βρω ανθρώπους που να μην με κάνουν να αισθάνομαι κορόιδο.Θέλω να μην έχω πλέον οργή μέσα μου.