ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σημερα βγηκα με την ξαδελφουλα μου (που υπεραγαπω) και κατι φιλες της, η ξαδελφη μου δουλευει και φετος θα κανει 3 ταξιδια, ενα εντος ελλαδας και 2 στο εξωτερικο σε διαστημα 3 μηνων μεταξυ τους, δουλευει βεβαια ειναι και σπουδαγμενη αποφοιτη πανεπιστημιου, ποσο τυχερη, ειχει φιλες παρεες, ειναι ομορφη, εχει εμπειρίες σε σχεσεις, εγω απο την αλλη εχω τελειωσει ενα διεκ και εχω ξεκινησει δευτερη ειδικοτητα, εχω παει ενα ταξίδι στο εξωτερικο πριν 2 χρονια, δουλςυω μεροκαματο για 80€ το μηνα,δεν εχω εμπειριες, εχω φιλες, αλλα δεν δουλεύουν, ουτε ειμαι καμία ομορφη, χαιρομαι πολυ για την ξαδελφη μου και θελω να ειναι ευτυχισμενη αλλα εγω νοωθω μειονεκτικα, νιωθω αποτυχημενη, ζηλευω με την καλη εννοια την ξσδελφη μου, θα θελα και γω να ειχα μια ζωη σαν και αυτη. Δεν μπορω να διωξω αυτο το συναισθημα που νιωθω καθε φορα που ακουω τα σχεδια της. Νιωθω ενα σφιξιμο στην κοιλια, θα θελα τοσο πολυ να της εμοιαζα εστω και λιγο. Παλι τα κλαματα με πιανουν, δεν μπορω αλλο, εχω μια βαρετη ζωη, αναρωτιεμαι ωρες ωρες αν αξιζω και γω, αλλα νιωθω τοσο αποτυχημένη.