ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου άρεσε ένας τύπος από τη σχολή και με τα πολλά, του είπα αν θέλει να κανονίσουμε. Αυτός ενώ απάντησε ευγενικά, δεν μου είπε ποτέ κάτι παραπάνω. Περίμενα λίγο, αλλά το κατάλαβα ότι δεν θέλει... Το κατάλαβα και τον ξεπέρασα. Εντάξει, πόσο θα τον κυνηγούσα κιόλας; Τέλος πάντων, τώρα δεν μου αρέσει σαν άντρας. Υπάρχει φυσικά ακόμα συμπάθεια, άλλωστε δεν μου έχει κάνει κάτι, αλλά μέχρι εκεί.Το θέμα μου όμως είναι η φίλη μου, η οποία με ρωτάει διαρκώς γιατί δεν μου αρέσει και μου υπενθυμίζει πόσο χρόνο έχασα να το αναλύω (ναι το ανέλυσα αρκετά, γιατί ο τύπος δεν είναι καθόλου προσιτός και δεν ήθελα να φάω Χ ενώ έχουμε τα ίδια μαθήματα). Τέλος πάντων, τώρα μου λέει να κάνω άλλη μια φορά κίνηση, γιατί μπορούσα και καλύτερα και για να μην σκέφτομαι στο μέλλον ότι μου άρεσε τόσο κάποιος και δεν έκανα κάτι...Μα δεν μου αρέσει πια! Όταν δεν με γουστάρει κάποιος, το παίρνω απόφαση και προχωράω. Δεν μου αρέσει, γιατί να κάνω κίνηση;; Έκανα ό, τι καλύτερο μπορούσα, γιατί η κίνηση πολλές φορές εξαρτάται και από το άτομο που έχουμε απέναντι μας. Γιατί πρέπει να συζητάμε τι έγινε; Της εξηγώ και δεν καταλαβαίνει. Βαριέμαι να μιλάω για αυτόν και να σκέφτομαι τι έκανα και τι δεν έκανα...Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου...Τώρα μου λέει ότι ίσως να μη μου άρεσε αρκετά. Μπορεί, δεν ξέρω. Δεν έχω την απάντηση. Αλλά δεν τον γούσταρα αρκετά, επειδή δεν τον γουστάρω τώρα; Τι λογική είναι αυτή; Πολλούς γούσταρα αρκετά και τώρα δεν τους γουστάρω...