ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν σου είπε οτι θέλει σπίτι να ηρεμεί επειδή είχε κακή μέρα και δεν πρόσεξε τα λόγια του οκ, αν το είπε και δεν το μετάνιωσε λίγο σα να υποβιβάζει αυτό που νιώθεις..Συζητάτε?

".Εγω θελω ο αλλος να καταλαβει χωρις να ζητησω αλλιως το κανω και μονη μου το οτιδηποτε.."Συγνώμη αλλά αυτό είναι τελείως άδικο όχι μόνο για τον άντρα σου, αλλά για τον οποιοδήποτε το απαιτείς. Νομίζω ότι χάνεις το δίκιο σου λέγοντας κάτι τέτοιο. Τις ανάγκες μας τις συζητάμε και τις εκφράζουμε. Αν εσύ καταλαβαίνεις με ένα βλέμμα τις ανάγκες των άλλων, δε σημαίνει ότι το κάνουν και οι άλλοι. Και είναι και λογικό, κάνεις δεν είναι στο μυαλό κανενός. Συζήτησε λοιπόν με το σύζυγό, ίσως χωρίς να εχεις αυτήν την "μη-ανθρωπινη" απαίτηση. Ελπίζω να βγάλετε μια άκρη :)

Το σίγουρο είναι ότι δε συμβαίνει κατι καλο, για να συμπεριφέρεται έτσι. Ειδικά αν δεν ήταν η κατάσταση έτσι από την αρχή. Άλυτα προβλήματα, μπλεξίματα που δε λέει για να μη στεναχωρηθεις, σε πολλά πάει το μυαλό μου από πρότερη εμπειρία. Όλο αυτό το μπέρδεμα και η πίεση του προκαλεί αυτή τη συμπεριφορά απέναντι σου. Σκέφτηκες ότι για να είναι οκ οπως λες με τους λογαριασμούς, πιέζεται πολυ; Προσπάθησε να δεις αν ο μισθός/ εισόδημα του φτάνει για ολα ή μήπως έχει "εισοδημα" και από αλλου. Τι εννοώ. Ξέρω παρομοιες περιπτώσεις ατόμων μπλεγμενων με τζογο, ή άλλων με δάνεια που ζουσαν σε ενα μόνιμο άγχος για το αν θα τα καταφερουν, δεν συζητουσαν το πρόβλημα τους ουτε καν με τον άνθρωπο τους, λες κι είναι ντροπη να μην μπορείς να τα καταφερνεις οικονομικά, και μιλησαν λιγο πριν την πτωχευση. Αλλα πώς να βοηθήσεις καποιον που δε θελει να μιλησει, καταλαβαίνω. Ψαξε το διακριτικα, μιλα με τον αδερφο του ή κάποιον που μπορεί να σας στηριξει και σας νοιαζεται. Εύχομαι μονο να είμαι υπερβολικη στην εκτιμηση μου, και να ειναι απλως η πίεση απο τη δουλειά γιατί σε αυτη τη δύσκολη εποχη υπάρχουν ασχημες συνθηκες εργασιας ακομη και υπαινιγμοι, αν οχι ξεκαθαρη προειδοποίηση, οτι αρκετοι θα απολυθουν. Καλη δυναμη και μην επαναπαυεσαι, δεν είναι ολα προφανη αλλα εχουν βαθύτερη αιτια.

Ακλαφτη θα πας φίλη μου σε νοιώθω.Αλλαξε ρούχο τώρα.

Νομιζω οτι τέτοιες καταστάσεις συμβαινουν οταν θεωρεί ο ενας τον αλλο ""δεδομενο" και τοποθετημένο σε συγκεκριμένους ρόλους Εκείνος ο αντρας ο σκληρος που στο απιτι ειναι ο μην μου τα σκοτιζετε και εσυ η "γκρινιαρα" που αφου της κουβαλαω τα παντα ποιο ειναι το προβλημα της;Καλο θα ηταν ομως να μιλησετε και να πειτε πως θελετε να παει το πραγμα απο εδω και περα. Μην ζητησεις να αλλαξει 100% μεσα σε μια μερα αλλα ισως να υπαρχει μια προοδος και να εκτιμήσει ξανα ο ενας τον αλλο.Αν το θελετε και οι δυο θα πετυχει!https://youtu.be/bjjc59FgUpg

Δεν ξέρω τί να σε συμβουλέψω γιατί δεν σας ζω, αλλά σίγουρα υπερβολική δεν είσαι καθόλου. Που τη βρίσκεις την υπομονή αναρωτιέμαι βασικά.

Το να θες να σε νοιάζεται δεν είναι καθόλου υπερβολικό. Το να απαιτείς να γίνει μάντης Κάλχας όμως, είναι.