ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω μια φιλη απο την 1η λυκειου, δηλαδη απο τα 16 μου. Ειμαι 23 και αυτη 26. Οκ κανουμε παρεα αλλα νομιζω οτι πλεον βαριεμαι απειρα οταν ειναι να βγουμε για εναν καφε, προτιμω να καθομαι σπιτι. Εχει πολυ παρλα, μπορει να το παρει μονοτερμα μονη της( την εχω χρονομετρησει, μιλουσε μιση ωρα και απλα κουνουσα το κεφαλι.) Προφανως δεν ειναι σωστο αυτο που λεω, αλλα βγαινω μαζι της αφου την ξερω απο το λυκειο, που εκει οκ καναμε παρεα. Πλεον προτιμω να βγω με αλλα ατομα. Η συγκεκριμενη ειναι λιγο περιεργη σε καποια θεματα (οχι γαμος και παιδια, μονο ξενη μουσικη, και ποτε καμια σχεση. Λεει οτι εχει οικονομικο προβλημα και την βγαζουμε με ενα καφε στο χερι για να μην ξοδευτει και την αλλη μερα την βλεπω με μπλουζα των 100 ευρω. ) Ε ολα αυτα με ξενερωσαν, αλλα αυτη δεν νομιζω να το βλεπει ετσι. Εχω εκφρασει την δυσαρεσκεια μου γιατι πολλες φορες , μην πω συνηθως, αργοπορει αλλα δεν καταλαβαινει. Ολα αυτα δεν αναιρουν οτι ειναι πολυ καλος ανθρωπος, αλλα ετσι την κοροιδευω. Πως μπορω να μην την πληγωσω αλλα να αραιωσω την παρεα μαζι της; Φευγω στο εξωτερικο σε 1 εβδομαδα για 1 χρονο και με εχει φαει να βγουμε αλλα δεν ξερω... πιστευω θα παω χαμενη η μερα αλλα αισθανομαι τρομερα ασχημα που το λεω... ειμαι πολυ κακος ανθρωπος μαλλον...