ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τις τελευταίες χίλιες εννιακόσιες περίπου μέρες της ζωής μου τις έχω περάσει στη σιωπή.(ο αριθμός ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα). Δηλαδή λόγω του ότι πλέον δεν έχω φίλους ούτε κάποια σύντροφο και γενικά κανέναν άνθρωπο στο μάταιο τούτο κόσμο παρατήρησα κάτι.Επειδή μπορεί να κάνω αρκετές μέρες να μιλήσω, παρατήρησα κάτι.Μαζεύεται κάτι σαν κόμπος στο λαιμό μου, κυριολεκτικά, δεν το λέω μεταφορικά, κι έτσι όταν πάω να μιλήσω σε κάποιον πρέπει να ξεροβήξω, κάπως να καθαρίσω το λαιμό μου δηλαδή, γιατί αν πάω να μιλήσω χωρίς να το κάνω αυτό, τότε μου βγαίνει μια ψιλή φωνή ή άλλες φορές ένα βράχνιασμα.Το παρατήρησα αυτό και παλιότερα, ενώ τα χρόνια μου περνούν μες στη σιωπή(μιλάω μόνο στη δουλειά αν μου ζητηθεί διότι κάνω χειρωνακτική εργασία και συνήθως η ώρα περνάει δουλεύοντας στη σιωπή, μιλάω στα καταστήματα που πάω για ψώνια ή αν δω κάποιον γνωστό στο δρόμο και χαιρετηθούμε) αλλά το γράφω τώρα εδώ γιατί το έχω και πιο πρόσφατο, επειδή χτες βράδυ είδα έναν παλιό μου συμμαθητή στο δρόμο και χαιρετηθήκαμε και επειδή είχα να μιλήσω τρεις-τέσσερις μέρες σε άνθρωπο, έπρεπε να καθαρίσω αρκετά το λαιμό μου για να μιλήσω μαζί του.