Το 'α μπα' θα επιστρέψει την Τρίτη. Καλό Πάσχα σε όλους!
__________________
1.
Αγαπητή Α μπα,
τώρα που σου γράφω η διπλανή συνάδελφος τρώει (μασουλάει θα το έλεγα καλύτερα) χαζεύοντας την οθόνη του υπολογιστή. Το πρόβλημά μου είναι ότι πάντα τρώει με ανοικτό το στόμα, χτυπώντας χείλη και δόντια και αυτό χειροτερεύει γιατί σχεδόν καθημερινά θα φάει και κάτι τραγανό (φρυγανιά, παξιμάδι, πατατάκια κλπ). Ένα 20λεπτο χριτσι-χριτσι που μου τεντώνει τα νεύρα.
Το ξέρω ότι είναι τραβηγμένο αλλά ο τρόπος της και αυτή η αδιαφορία που εκπέμπει με ενοχλούν. Και δεν είμαι η μόνη. Όλοι τη θεωρούν αφόρητη, ειδικά την ώρα του φαγητού. Τον τελευταίο καιρό έγιναν χωρικές ανακατατάξεις στη μικρή μας εταιρία και βρεθήκαμε στον ίδιο χώρο οι δυο μας. Όλοι οι άλλοι σε άλλο όροφο. Η αναισθησία που τη διακατέχει νομίζω πως θα φανεί από τα δυο γεγονότα που θα σου πω παρακάτω. 1. Όταν της ζήτησα ευγενικά "μπορείς σε παρακαλώ να τρως με κλειστό το στόμα γιατί ο θόρυβος από τα παξιμάδια με αποσυντονίζει;", έλαβα την απάντηση "Ωωω, τι να κάνω; Αφού εγώ έτσι τρώω!". Συζητώντας το με παλαιότερους συναδέλφους μου ανέφεραν ότι σε παρόμοιες παρατηρήσεις έδινε την ίδια απάντηση, αν και ίσως μαζευόταν για λίγο καιρό. 2. Εκτός από το φαγητό, ακούγονται και όλοι μα όλοι οι ήχοι όταν πηγαίνει τουαλέτα! Επειδή ο χώρος έχει ησυχία, ακούω τα πάντα! Δεν είναι βέβαια ότι προσέχει κιόλας. Δηλ. όταν πάμε τουαλέτα εγώ και όλες οι άλλες συνάδελφοι δεν ακούγεται τίποτα γιατί προσέχουμε πχ τα ούρα να μην πέσουν όσο είναι δυνατόν απευθείας στο νερό της λεκάνης (για να μην κάνουν θόρυβο αφού γνωρίζουμε το πρόβλημα ηχομόνωσης) ή προσέχουμε με τα αέρια κλπ. Δυστυχώς στην προκειμένη περίπτωση πάει μέσα και τα αμολάει όλα λες κι είναι σπίτι της. Ή βγαίνει μετά την αφόδευση και αφήνει ανοιχτή την πόρτα ή δε βάζει ανεμιστηράκι γιατί την ενοχλεί ο θόρυβος.
Αυτά για να καταλάβετε ότι αναφέρομαι σε άνθρωπο χωρίς τακτ, για να το θέσω ευγενικά.
Καταλαβαίνω ότι για τους ήχους στην τουαλέτα δε μπορούμε να κάνουμε κάτι αλλά για το μάσημα τι θα μπορούσα να της πω;; Σαν άνθρωπος ενοχλούμαι από το μάσημα με ανοικτό το στόμα - δεν ξέρω αν πάσχω από αυτό που είναι της μόδας τελευταία, η μισοφωνία. Όμως εδώ πιστεύω ότι ο συνδυασμός όλων των συμπεριφορών με αποκορύφωμα αυτό με βγάζει από τα ρούχα μου. Έχετε καμιά συμβουλή για το πώς να αντιμετωπίσω την κατά γενική ομολογία ενοχλητική συνάδελφο; Ίσως να μην της ξαναδώσω σημασία και να ακούω μουσική όσο τρώει..; Ευχαριστώ!
-Bugs bunny
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Της έχεις πει να μην το κάνει. Της έχουν πει κι άλλοι να μην το κάνει. Της έχουν πει και άλλοι που δεν ξέρεις να μην το κάνει. Συνεχίζει να το κάνει. Λες να υπάρχει κάτι άλλο που μπορείς να κάνεις για να μην το κάνει;
Δυο πράγματα μπορείς να κάνεις εσύ. Ένα, να δεις πώς θα γίνει να μην είσαι στον ίδιο χώρο μαζί της. Μπορεί να μην γίνεται τώρα, αλλά πρέπει να το έχεις πάντα στον ορίζοντα και να είσαι σε εγρήγορση. Κάποτε θα γίνει. Δύο, να μην την ακούς. Πάρε ακουστικά, ωτοασπίδες, γύρνα την πλάτη σου, και ταξίδεψε σε μέρη μακρινά μέχρι να τελειώσει το μαρτύριο.
__________________
2.
Βρε Α,μπα μου, τόσο δύσκολο είναι να μου στείλει ένα λουλουδάκι/γλυκάκι/κάρτα/ό,τι άλλο συμβολικό του έρθει, του Αγίου Βαλεντίνου; ή όταν έχουμε τσακωθεί; Ή όταν έχω γενέθλια;
Είμαστε μαζί δυο χρόνια, το χουμε συζητήσει τόσες φορές, έχει πει ότι ποτέ δεν τα γιόρταζε αυτά με την οικογένειά του και δεν καταλαβαίνει το νόημα. Και του έχω πει ότι για μένα είναι σημαντική η χειρονομία και συμφωνούμε ότι θα προσπαθήσει να είναι πιο ρομαντικός αλλά πάλι τα ίδια. Έχω φτάσει στο σημείο να εκνευρίζομαι εκ των προτέρων όταν πλησιάζει ανάλογη περίσταση. Είμαι στο γραφείο (14.02) και έχουν στείλει τα αγόρια τους μπουκέτα σε τόσα κορίτσια και εγώ τίποτα. ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΩ ΕΓΩ?
-Δεν αρκεί να είσαι ερωτευμένος, πρέπει και να το δείχνεις (;)
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το να ζητάς από αυτόν να είναι «πιο ρομαντικός» είναι σα να σου ζητάει αυτός να είσαι εσύ «λιγότερο ρομαντική» για να βολεύεται περισσότερο, γιατί αυτό ξέρει και αυτό περιμένει, και να εκνευρίζεται που δεν το κάνεις. Μπορείς; Γίνεται; Είναι σωστό να σου ζητάει να αλλάξεις τον τρόπο που εκφράζεται για να ταιριάζει με τον δικό του;
Γιατί έχεις εσύ δίκιο που περιμένεις λουλούδια στο γραφείο και δεν έχει αυτός δίκιο που δεν σταματάς να περιμένεις λουλούδια στο γραφείο, εφόσον σου έχει πει και ξαναπεί ότι δεν καταλαβαίνει το νόημα;
Δεν σου δείχνει ότι είναι ερωτευμένος με κάποιον τρόπο; Αν όχι, αυτό είναι το πρόβλημα. Αν σταματήσεις να τον πιέζεις να το δείξει με τον τρόπο που φαντάζεσαι, θα δεις πόσο ρομαντικός μπορεί να γίνει και με ποιον τρόπο. Αν εσένα σου αρέσουν τα λουλούδια, στείλε του εσύ. Μπορεί να του ανοίξει η όρεξη αν καταλάβει πώς είναι να σου στέλνουν λουλούδια.
__________________
3.
Γεια σου Α,μπα!
Μου συμβαίνει κατά καιρούς να γνωρίζω άτομα στο φιλικό είτε επαγγελματικό περιβάλλον, τα οποία κατά τη διάρκεια της γνωριμίας μας βλέπω ότι προσπαθούν να τεστάρουν τα όριά μου. Διαφορετικοί άνθρωποι μου λένε παρόμοιες ατάκες του τύπου ¨Εγώ έτσι είμαι και δεν αλλάζω¨ (άρα ότι είμαι υποχρεωμένη να τους δεχτώ), ¨Δε θα έρχομαι κάθε χρόνο στην Ελλάδα για διακοπές¨(άρα τη φορά που θα έρθει, θα είναι μια μοναδική ευκαιρία (!) για μένα για να προγραμματίσω κι εγώ τις διακοπές μου τότε για να είμαστε μαζί), μου μιλάνε με υποτιμητικό τρόπο, μου κάνουν κακόβουλα σχόλια...Τι φάση; Όταν τους λέω όχι ή τους απομακρύνω, αυτοί πέφτουν από τα σύννεφα. Μα καλά, είναι τόσο κουτοπόνηροι που δεν καταλαβαίνουν ότι η συμπεριφορά τους με διώχνει μακριά; Κι εγώ έχω σκοτεινές πτυχές στο χαρακτήρα μου, μπορεί να σκεφτώ κάτι αρνητικό για κάποιον, αλλά νιώθω ότι δε με συμφέρει καθόλου να το πω. Αντίθετα, αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο θα βγάλουν τον κακό τους εαυτό, αλλά θεωρούν μάλιστα δεδομένο ότι θα τους δεχτώ και εξακολουθούν να προσπαθούν να με προσεγγίσουν κοινωνικά, να κάνουμε πράγματα μαζί κλπ. Δεν είναι παράλογο όλο αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν είναι ιδιαίτερα παράλογο που συναντάς ανθρώπους με τους οποίους δεν ταιριάζεις ή αντιπαθείς για οποιονδήποτε λόγο, ούτε είναι παράλογο που οι άνθρωποι φέρονται όπως φέρονται περιμένοντας ότι οι άλλοι θα συμφωνήσουν μαζί τους, ότι θα τους αποδεχτούν. Είμαστε όπως είμαστε όσο καταφέρνουμε να έχουμε κάποια κοινωνική ζωή. Αλλάζουμε μόνο όταν φτάνουμε σε σημείο να έχουμε μόνιμο πρόβλημα με τους άλλους, με όλους τους άλλους, συνέχεια, σε σημείο που να δυσκολευόμαστε να ζήσουμε. Δεν είναι κουτοπόνηροι όλοι αυτοί. Ο εαυτός τους είναι.
__________________
4.
Αγαπητή Α μπα,
Νομίζω ότι απλά είμαι λίγο κακομαθημένη και τα περιμένω όλα εύκολα και σωστά. Μπορεί απλά να σκέφτομαι υπερβολικά το τι μου συμβαίνει. Γεγονός είναι ότι κάθε μέρα είμαι σε μια κατάσταση άγχους. Μόλις λυθεί το θέμα για το οποίο είμαι αγχωμενη τσουφ εμφανίζεται το επόμενο μέσα σε λίγες ώρες. Μπορεί να αγχωθω για τον τόνο του αφεντικού μου, για το ύφος με το οποίο μου μίλησε ο τάδε συνάδελφος, με την κατάσταση της υγείας μου αν δω κάτι λίγο έξω από τα συνηθισμένα, αγχωνομαι όταν τηλεφωνώ στους δικούς μου και δεν το σήκωνουν- και ο νους μου πάει πάντα στο χειρότερο. Αγχωνομαι για τα οικονομικά των γονιών μου (όχι τόσο για τα δικά μου για την ώρα) και για το εάν είμαι εντάξει με τις υποχρεώσεις μου με το Δήμο και το Κρατος. Εαν θα εχω σπιτι σε λιγο καιρο ή αν αποφασισει ο ιδιοκτητης πως το θελει για εκεινον. Αν συμβεί καμία βλάβη στο σπιτι- πανικός!! Επίσης σκεφτομαι υπερβολικα την εντυπωση που δίνω στους ανθρώπους γύρω μου, κυρίως στη δουλειά-αν θα με αναγνωρίσουν για την αξία μου (εάν όντως έχω αξία γιατί αγχώνομαι και ότι δεν κάνω αρκετά τη δουλειά μου). Φοβαμαι μήπως όλο αυτό το άγχος μου εκνευρίζει το σύντροφό μου. Οι ανησυχίες μου με κάνουν νευρική, συχνά μιλάω και λέω πράγματα που δεν "βγαίνουν" όπως θα ήθελα να βγουν με αποτέλεσμα να νομίζω ότι με παρεξήγησαν ή με πιάνει φλυαρία προσπαθώντας να εξηγήσω όλη μου τη σκέψη και ή δεν βγάζει νόημα ο λόγος μου ή πετάω και πληροφορίες που δεν χρειάζονται. Επίσης έχω παρατηρήσει πως δεν μου αρέσει καθόλου να παιρνω ευθύνες πάνω μου- όσο πιο μεγάλες τόσο χειρότερα. Δεν αντέχω το βάρος της ευθύνης- ακόμα και για κάτι φαινομενικά ασήμαντο και μικρο. Σπάνια παιρνω πρωτοβουλίες. Θέλω πάντα κάποιον να με καθοδηγεί η απλά να με επιτηρεί εάν αυτό που κάνω το κάνω σωστά. Έχω προβλημα; Μου βγαίνει επίσης σωματικα όταν είμαι στα φόρτε μου... Πρέπει να δω ψυχολόγο ή είμαι υπερβολική και για άλλη μια φορά υπεραγχωδης και υπεραναλυτικη;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν είσαι υπερβολική, υπεραγχώδης και υπεραναλυτική δεν χρειάζεται να δεις ψυχολόγο; Θα παραμείνεις έτσι;
Σε γενικές γραμμές ο ψυχολόγος χρειάζεται σε αυτή την περίπτωση.
__________________
5.
Α. Μπα,
Ειμαι 30 ετών και μόλις τον έστειλα στη μαμά του! Και να φανταστείς ΕΓΩ ήμουν η τρελά ερωτευμένη! Η αιτια ήταν 3 χαστούκια (σε διαφορετική φάση το καθένα) και το γεγονός ότι δεν έχανε ευκαιρία να μιλάει με τις περισσότερες πρώην του. Υπεμεινα πολλά και κατάντησα ζηλιάρα και κτητική. Αυτός έκανε τις ατασθαλίες, εγω όμως έβγαινα η υπολογη. Με γέμιζε με τύψεις κι ενοχές, με χειριζόταν... Ήμουν το παιχνίδι του. Όταν στο κινητό του είδα φωτογραφίες και μηνύματα με μια με τα μισά του χρόνια επιβεβαιώθηκα κι απογοητεύτηκα. Τον παράτησα φυσικα(και πολύ άργησα), όμως τώρα, μετά από 6 μήνες επέστρεψε. Μου τηλεφώνησε να ενημερώσει πως με θέλει πίσω και πως ήμουν ότι καλύτερο του είχε συμβεί και αναγνώρισε τα λάθη του. Το ξέρω ότι δεν πρέπει να γυρίσω. Άραγε όμως θα μπορούσε πράγματι να το έχει σκεφτεί και να το έχει μετανιώσει ώστε να μην τα ξανακάνει και τα δυο (χαστούκια, κέρατο); θα άξιζε μια δεύτερη ευκαιρία ή θα ειμαι αξια της τύχης μου; Αλλάζει ο άνθρωπος; Να σημειώσω πως σαφώς κι έκανε πολλά πράγματα για μένα και όταν ήθελε ήταν πολύ καλός. Είχαμε και πολύ ωραίες στιγμές. Όπως καταλαβαίνεις ειμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί του, όσο κι αν προσπαθώ να το καταπνιξω και να το ξεπεράσω. Ειμαι χαζή!! Αλλά το συναίσθημα μου μου θολώνει τη λογική... Μήπως αξίζουμε όλοι μια δεύτερη ευκαιρία;;;
-Μ. Αναποφασιστη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Όχι, δεν αξίζουμε όλοι μια δεύτερη ευκαιρία.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις αν όντως έχει αλλάξει, και δεν είναι ανάγκη να τα φτιάξετε για να το διαπιστώσεις. Δοκίμασε να του προτείνεις να κάνετε πρώτα παρέα για να γνωρίσεις τον καινούριο του εαυτό και θα δεις.
__________________
6.
Γεια σε όλους,
Θέλω να θέσω έναν προβληματισμό που έχω εδώ και πολύ καιρό. Με ενοχλεί παρά πολύ όταν απευθυνόμαι σε κάποιον στον πληθυντικό και μου απαντάει στον ενικό. Δεν το κάνω λόγω διαφοράς ηλικίας, αλλά επειδή το βρίσκω ευγενικό και σωστό. Το βλέπω παντού, στις τράπεζες στις υπηρεσίες, στα καταστηματα...Και άντε, εγώ ίσως λόγω του νεαρού της ηλικίας μου δεν το εμπνεω στον ταμία της τράπεζας, η μαμα μου ομως; Μου ακούγεται πολύ αγενές. Να τους το επισημαίνω ή ειναι μια δική μου παραξενιά και πρέπει να συμβιβαστω?
-- Πίτα γύρο απ'ολα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν είναι δική σου παραξενιά. Μπορεί πράγματι να υπάρχει προσπάθεια πατροναρίσματος από πίσω. Πώς προσπαθεί ο Τραμπ να επιβληθεί τραβώντας τα χέρια του κόσμου στις χειραψίες; Κάτι ανάλογα κομψό είναι. Όταν αντιλαμβάνεσαι κάτι τέτοιο να το επισημαίνεις. Το κάνουν συχνά διάφοροι – σε υπηρεσίες, καταστήματα – σε ανθρώπους μεγάλης ηλικίας για να τους αφοπλίσουν.
_________________
7.
Δεν το αντεχω αυτο. Τον γνωρισα στα 20 μου, αυτος ηταν 33. Μια σχεση καλη σε γενικες γραμμες, με πολυ παθος και χημεια στο σεξ. Μετα απο 6 χρονια παντρευτηκαμε και τωρα εχουμε και ενα παιδακι 2 χρονων. Η σχεση μας με τα πανω της και τα κατω της, οπως συνηθιζεται σε μακροχρονιες σχεσεις. Που ειναι το θεμα... Τον επιασα με αλλη. Με αυτη δουλευαν μαζι. Οταν γνωριστηκαν, ειχαμε σχεση περιπου 2 χρονια. Ειχαμε βγει καποιες φορες, εγω, αυτος, αυτη και αλλα ατομα απο τη δουλεια τους. Ειχα αντιληφθει καποιο φλερτ απο την πλευρα του προς εκεινη, ειχαμε τσακωθει για αυτο, με διαβεβαιωσε οτι δεν τον ενδιαφερει εκεινη και οτι με θελει και με αγαπαει. Του ειπα οτι δεν θελω να ξαναβγουμε μαζι της. Το δεχτηκε. Και ναι, 7 χρονια μετα, τον επιασα μαζι της. Γκρεμιστηκαν ολα. Δεν το γνωριζω, αλλα αναρωτιεμαι αν με απατουσε απο τοτε, και πιστευω πως ναι αφου υπηρχε κατι στην ατμοσφαιρα. Γιατι ομως; Γιατι τοση κοροιδια τοσα χρονια; Γιατι αποφασισε να με παντρευτει αφου ειχε αλλη και ηθελε και εκεινη; Και εκεινη, τι θα σκεφτοταν για μενα; Βεβαια, μπορει και να ξεκινησε προσφατα αυτο, αλλα και παλι, δεν με παρηγορει ακομα και αν μου ηταν πιστος ολα τα προηγουμενα χρονια. Αυτος ειπε οτι πρωτη φορα εγινε, οτι ειχαν χαθει για χρονια, συναντηθηκαν τυχαια και σε μια στιγμη αδυναμιας εγινε οτι εγινε. Νιωθω απογοητευση και προδοσια απο εναν ανθρωπο που αγαπουσα και εμπιστευομουν. Νομιζω οτι για μενα τελειωσε η σχεση μας. Αυτος κανει οτι μπορει για να με κρατησει και οι γονεις μου λενε οτι συμβαινουν αυτα σε ολα τα σπιτια, να μην χαλασω το σπιτι μας για μια ξεπετα και να σκεφτω και το παιδι. Το θεωρεις τοσο απλο; Πως αντεχε τοσα χρονια να με κοροιδευει; Πως μπορουσε να μου λεει οτι με αγαπαει; Και το ενιωθα οτι με αγαπουσε; Διχασμενη προσωπικοτητα; Νομιζα οτι τον ηξερα. Γιατι να με παντρευτει; Για να μου καταστρεψει τη ζωη;
- απατημένη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πολυαγαπημένη φίλη, δεν σου κατέστρεψε τη ζωή. Αυτό το έγραψες σε συνθήκες δύσκολες, αλλά ό,τι και να έκανε, δεν αφαιρεί ούτε από εσένα, ούτε από τις εμπειρίες σου, ούτε από τις κατακτήσεις σου. Όταν αγαπάς, κερδίζεις, γεμίζεις, ολοκληρώνεσαι, το τι κάνει ο άλλος δεν είναι δικό σου θέμα. Η αγάπη δεν ακυρώνεται με τη συμπεριφορά του άλλου. Η σχέση σας, η χημεία σας, το πάθος σας, ο γάμος σας και το παιδί σας είναι εδώ, είναι δεδομένα, και δεν αλλάζουν ό,τι και να κάνει αυτός. Δεν τα έβγαλες από το μυαλό σου. Είναι γεγονότα.
Επειδή ξεκίνησα από το τέλος, ας συνεχίσω ανάποδα. Οι γονείς μπορεί να είναι καλοί και χρυσοί, αλλά μερικές φορές όταν συμβαίνουν άσχημα πράγματα στα παιδιά τους, δεν σκέφτονται τι είναι καλύτερο για τα παιδιά, αλλά πώς θα γίνει να μην αλλάξει κάτι στη δική τους ζωή, αν το παιδί ξαφνικά βρεθεί απροστάτευτο. Αν χωρίσεις, θα χρειαστεί να κάνουν πολλά πράγματα που τώρα δεν κάνουν. Θα χρειαστεί να δώσουν πολλές εξηγήσεις σε πάρα πολλούς, και δεν θέλουν. Θα ξεβολευτούν με διάφορους τρόπους. Όλα αυτά, συνειδητά ή όχι, περιλαμβάνονται πακέτο στη φράση «να μη χαλάσεις το σπίτι σου». Το δικό τους σπίτι εννοούν. Και όχι, δεν συμβαίνουν αυτά σε όλα τα σπίτια. Αν είναι έτσι, για ρώτα τους πότε απάτησε ο πατέρας σου τη μητέρα σου.
Και τώρα στην ουσία. Έχει διαφορά αν ήταν μια φορά ή αν γινόταν επί εφτά χρόνια. Μεγάλη διαφορά. Ως ένα σημείο οι γονείς έχουν δίκιο – αυτά συμβαίνουν. Συνέχεια. Από σένα μέχρι τη Χίλαρι Κλίντον. Και δεν χωρίζουν όλοι. Δεν είναι όλες οι απάτες ίδιες. Δεν είναι όλες οι σχέσεις ίδιες. Είναι απαραίτητο να διερευνήσεις τι έγινε, πριν αποφασίσεις. Για ποιο λόγο έγινε; Έχει σημασία. Σημασία έχει επίσης το τι κάνει για να σε κρατήσει. Σημασία έχει αν αναγνωρίζει, παραδέχεται, ή προσπαθεί να σε βγάλει τρελή. Όλα έχουν σημασία.
Δεν ισχυρίζομαι ότι ξέρω τι πρέπει να γίνει. Ξέρω ότι την ιστορία σας θα την γράψετε μαζί. Οι άνθρωποι απατούν για πολλούς λόγους. Όμως αυτό που ξέρω στα σίγουρα είναι ότι ο γάμος είναι κάτι αρκετά πιο περίπλοκο από το «ποια μου αρέσει καλύτερα». Ο γάμος είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό από το φλερτ, και πιο μόνιμο από την αγάπη. Παντρευόμαστε με άλλα κριτήρια από το ποιον επιθυμούμε για σεξ, περιστασιακό, μόνιμο ή δεσμευτικό, έστω. Μην χάνεις χρόνο να αναρωτιέσαι κάτι τέτοιο.
σχόλια