ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ερωτευόμουν χύμα, συνέχεια. Πίστευα ότι ο συμμαθητής στο φροντιστήριο/ο συμφοιτητής/ή ο τύπος που γνώρισα, είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον έχει να επιδείξει η υφήλιος.4 χρόνια από τότε και δεν σταυρώνω ενθουσιασμό. Όλα είναι τόσο εύκολα. Ξεκινάνε εύκολα. Κόβονται εύκολα. Καμιά πλευρά δεν κόπτεται. "Θα βρω κι αλλού" σκέφτομαι. Κι αυτό το αλλού γίνεται μια καινούρια διάψευση. Και φυσικά δεν έρχεται ποτέ.Άραγε θα ξανάρθει το συναίσθημα της πρώτης ντόπας;