ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να μιλήσω σε κάποιον αλλά κανένας δεν με ακούει. Πριν από μερικούς μήνες ήμουν ευτυχισμένη και τώρα συναισθηματικά σέρνομαι. Έχω μια σχέση με κάποιον αρκετά χρόνια νεότερο μου. Παρά το νεαρό της ηλικίας του είναι σοβαρός και συγκροτημένος. Ωστόσο, δεν έχει πολλά ενδιαφέροντα, δεν είναι ιδιαίτερα κοινωνικός και είναι αρνητικός σε όσα του προτείνω εγώ προκειμένου να αποκτήσει περισσότερο ενδιαφέρον η ζωή μας (πχ road trip, escape rooms, θέατρο κλπ). Πριν από 1 χρόνο γνώρισα έναν αυθόρμητο, γεμάτο ζωντάνια, παρορμητικό, ενθουσιώδη για την ζωή άνθρωπο ο οποίος με ερωτεύτηκε σε σημείο να δεχθεί να περιμένει μήνες μήπως και χωρίσω. Εννοείται ότι δεν χώρισα. Όσο και αν αγαπάω την περιπέτεια, η συνήθεια είναι μεγάλη δύναμη. Το άτομο αυτό λοιπόν, κάποια στιγμή απογοητεύτηκε και απομακρύνθηκε από την ζωή μου (αφού του έδειξα ξεκάθαρα ότι δεν σκοπεύω να χωρίσω). Και έτσι έχω μείνει με την ασφάλεια και την σταθερότητα μου αλλά έχω μετανιώσει. Γιατί δεν θεωρώ ότι ο σύντροφος μου με αγαπάει. Δεν έχουν βάθος τα συναισθήματα του, δεν υπάρχει πάθος και όσο και αν προσπαθώ να διεκδικήσω πράγματα που θέλω να κάνω είναι αρνητικός. Δεν αντέχω τόση μετριοπάθεια στην σχέση μου. Ο έρωτας που βιώσα με τον εραστή μου ήταν συναρπαστικός. Διευκρίνιση: δεν υπάρχει πιθανότητα επανασύνδεσης με τον εραστή γιατί έχει προχωρήσει στην ζωή του (μάλλον δεν με αγαπούσε και τόσο).