ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω παραιτηθεί από το θέμα και δεν ξερω γιατι.Με πόνεσε κάτι στο παρελθόν σε φιλικό θέμα αλλά όχι κάτι που να δικαιολογεί τη στάση μου. Οκ πληγώθηκα, αλλά κάτι νορμάλ ηταν. Απο τότε με έχουν πλησιάσει πολλά άτομα να βγούμε να γνωριστούμε, γυναίκες κυρίως(οι άντρες ήταν λίγοι και το πήγαιναν άλλου και εκεί ξεκοβα λόγω σχέσης ).Πιο συγκεκριμένα, ολα αυτά τα άτομα αυτά τα χρόνια , ενώ όταν με γνωρίζουν (πχ στη δουλειά )με βρίσκουν πολύ κοινωνικη και όλοι μου λένε πως τους κάνω φουλ θετική εντύπωση και πως όπου και να πάω θα κάνω φιλίες κτλ., και χαίρομαι και εγω ,μόλις μου ζητάνε να βγούμε το αποφεύγω.Τελευταιο σκηνικό για να καταλάβετε... γνώρισα στην τελευταία μ δουλειά δύο κοπέλες.Δουλευε και μια άλλη αλλά δε μ έκανε αίσθηση ενώ με αυτές πραγματικά χαιρομουν να δουλεύω μαζί τους και το ίδιο μου λέγανε και αυτές.Δεν ήμουν κ μόνιμη κ έτσι οπότε εσκαγα μύτη μου λέγανε μας έλειψες κτλ κ όντως τ εννοούσαν.Το εβλεπα οπως και εγω χαιρομουν παρα πολυ ,όταν ήταν κ αυτές , και ανυπομονουσα να παω.Εφυγα από εκεί καθοτι οπως ειπα πηγαινα οταν αρρωσταινε καποιος και όχι ως μονιμη.Μαλιστα μετά μου τηλεφωνησαν να πάω για μόνιμη και δεν πήγα γιατί ακριβώς είχε παραιτηθεί μια από τις δύο και είχε μείνει η άλλη που δεν είχαμε επαφες.Τα λεφτα ηταν κ ελαχιστα ,η δουλεια ιδρωτας σκετος.Οποτε ειπα να προτιμησω να κανω χαρτια σε προγραμμα οαεδ.Μου εστειλε μνμ λοιπον η μια από τις δύο που σας λέω(που μου είχε πει κ εμπιστευτηκα ότι θα έφευγα μελλοντικά να το ήξερα αν ήθελα να πάω εγώ) (με αυτή συνεργαζομουν κυρίως)να παμε για καφέ μαζί κ με την άλλη.Εκεινη τη φάση δεν είχα λεφτά γιατί είχα εξοφλήσει δύο δόσεις για το μεταπτυχιακό(ούτε 3€ δεν ειχα),της είπα την αληθεια,έδειξε να κατάλαβαινει και είπαμε θα της στείλω εγώ.Αυτο πριν το Πασχα.Και ενώ μετά είχα να πάω δεν επικοινώνησα ποτέ.Της εστειλα ευχες την Κυριακη του Πασχα μου ειπε κ αυτη αλλα δεν εκανα νυξη για έξοδο .Της ειπα φυσικα να φωσει τις ευχες μου και στην αλλη αν μιλανε και μ είπε θα το εκανε.Πραγματικα τις συμπάθησα κ ακόμη τις συμπαθώ.Οταν ήταν αυτές πήγαινα με κέφι.Ομως κάτι με κάνει να μη θέλω να βγω.Γενικα σαν να μη θέλω φίλους.Πραγματικα αν τις δω έξω θα χαρώ αφάνταστα,αλλά ξέρω πως αυτές ίσως με θεωρήσουν σνομπ η τρελη η οτιδήποτε.Και λογικο...μαλιστα αυτή π μ έστειλε να πάμε για καφέ λίγες μέρες το μήνυμα με είχε δει να περιμένω λίγο παρακάτω από τη δουλειά μας (11 το βράδυ εμένα όμως λίγο παρακατω είναι και το σπίτι μου και κάποιον περίμενα)κ μ τηλ αμέσως γιατί σχολουσε και με είδε με τα πόδια μήπως ήθελα ν με πάει κάπου γιατί με είχε δει με το αμάξι και με ρώτησε να ερχόταν πίσω αν ήταν....Φοβερά κορίτσια,φιλότιμα εργατικά μου λείπουν πραγματικά τις συμπαθώ αλλά δε μου βγαίνει να βγω για καφέ...Γενικά, οχι μόνο με αυτες.Νιωθω φοβο και πανικο στη σκεψη.Δεν ξέρω... Ευχαριστω όσους το διαβασαν