Ό,τι λάθος ήταν να κάνει το έκανε μέσα σε μερικά 24ωρα ο Αλέξης Τσίσπρας σε σχέση με το χειρισμό της υπόθεσης της Κύπρου. Κι όλα αυτά, για να στηρίξει μια ανεφάρμοστη εξίσωση που λέει ότι μπορείς να τζογάρεις με μια ολόκληρη χώρα σα να παίζεις πόκερ και να είσαι σίγουρος ότι θα σου βγει, μπορείς να καταγγείλλεις το μνημόνιο αλλά να κρατήσεις τα δανεικά, μπορείς να είσαι στο ευρώ αλλά να μην έχεις μνημόνιο.
via politikoi.com
Κάναμε μια μικρή συλλογή από τις γκάφες των τελευταίων δέκα ημερών και την παραθέτουμε προς γνώσιν και συμόρφωσιν:
1. Αντί να πάρει μια διακριτική θέση όταν η κυπριακή Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφιζε Όχι στην πρώτη -πολύ καλύτερη από την τελευταία, όπως αποδείχθηκε- απόφαση του Eurogroup, ο Τσίπρας βιάστηκε να πανηγυρίσει για την εθνικά υπερήφανη στάση των Κυπρίων βουλευτών. Κι όχι μόνο αυτό. Έγινε βασιλικότερος του βασιλέως, υποστηρίζοντας ότι δικαιώνεται η πολιτική του θέση ότι η Ευρώπη μπλοφάρει και ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι ενδοτικές.
2. Στην προσπάθειά του να δραματοποιήσει τα γεγονότα, έστειλε στη Μεγαλόνησο «αντιπροσωπεία» του ΣΥΡΙΖΑ, τα μέλη της οποίας μόλις επέστρεψαν στην Αθήνα γύριζαν στα κανάλια και, ως ειδικοί, ανέλυαν την κατάσταση κατά το δοκούν.
3. Αμφισβήτησε το δόγμα «η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα στηρίζει» στέλνοντας ντιρεκτίβες στους Κυπρίους βουλευτές να επιμείνουν στο Όχι στο κούρεμα με τον ίδιο υπερήφανο τρόπο που είχαν πει Όχι και το Σχέδιο Ανάν. Το γεγονός ότι τότε το κόμμα του κ. Τσίπρα είχε ταχθεί φανατικά υπέρ του Ναι, του διέφυγε...
4. Κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση επειδή δεν καταψήφισε την πρόταση που εγκρίθηκε στο πρώτο Eurogroup, παρά το γεγονός ότι ήταν η Κύπρος αυτή που την είχε ψηφίσει πρώτη. Είπε δηλαδή ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να ψηφίσει αντίθετα από την Κύπρο για ένα θέμα που αφορούσε κυρίως την Κύπρο.
5. Επαινούσε το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ για τη στάση του κατά της πρότασης, ξεχνώντας ότι ήταν το ΑΚΕΛ που ήταν στην κυβέρνηση μέχρι προχθές, ήταν το ΑΚΕΛ που δεν έκανε απολύτως τίποτα για να αποφευχθεί η κατάσταση, ήταν το ΑΚΕΛ που εκτόξευσε το έλλειμμα της Κύπρου, ήταν το ΑΚΕΛ που έφερε την τρόικα στην Κύπρο. Όλα αυτά ήταν απλά λεπτομέρειες.
6. Ακόμα κι όταν έγινε πλέον σαφές ότι το κυπριακό Όχι οδηγούσε σε εθνική καταστροφή, ότι η Ευρώπη δεν μπλοφάρει, ότι η Ευρωζώνη δεν θα καταστραφεί από την έξοδο της Κύπρου από το ευρώ, ότι η κυπριακή κυβέρνηση άρχισε να εκλιπαρεί για να υιοθετηθεί τελικά η πρώτη απόφαση που είχε αρχικά απορρίψει η Βουλή, δεν έκανε πίσω και επέμενε ότι στην πολιτική του γραμμή για αντίσταση στο διευθυντήριο των Βρυξελλών.
7. Ακόμα κι όταν αυτός ο δίσμοιρος υπουργός οικονομικών της Κύπρου πήγε στη Μόσχα να ικετέψει για την βοήθεια του «ξανθού γένους» των Ρώσων, ακόμα κι όταν ήταν σαφές ότι ο Πούτιν δεν ήθελε ούτε στο τηλέφωνο να μιλήσει με τον Κύπριο Πρόεδρο κι ότι η Ρωσία ήταν συντεταγμένη πλήρως με το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, ακόμα και τότε τα στελέχη του επαινούσαν τις προσπάθειες εξεύρεσης βοήθειας από πηγές εκτός ΕΕ.
8. Διέπραξε νέα μνημειώδη γκάφα δίνοντας συνέντευξη τύπου μόνο και μόνο για να αποκαλέσει γκάγκστερ τους εταίρους και δανειστές της Κύπρου (και της Ελλάδας) με τους οποίους υποτίθεται ότι θέλει να διαπραγματευτεί όταν -o μη γένοιτο- γίνει κυβέρνηση. Έχασε με αυτόν τον τρόπο και τα ερείσματά του στην Ευρώπη που επί μήνες προσπαθούσε να κτίσει.
9. Δεν είπε κουβέντα που το ομογάλακτό αριστερό κόμμα Die Linke στη Γερμανία πήρε θέση εξίσου σκληρή με αυτή της Μέρκελ κατά της Κύπρου, διότι προφανώς και οι σύντροφοί του εκεί στο Βερολίνο συμφωνούν με τους γκάγκστερ.
10. Μέσα στην αναμπουμπούλα έδωσε τα χέρια με τον Καμμένο, τον πλέον γραφικό εθνικιστή της ελληνικής Βουλής (υπέρμαχο των θεωριών περί ψεκασμών και των μύθων ότι θα πάρουμε την Πόλη με τον εξαδάκτυλο βασιλιά) υπογραμμίζοντας την ταύτιση απόψεων για το θέμα της Κύπρου και προαναγγέλοντας ουσιαστικά την πιθανότητα μετεκλογικής συνεργασίας.
11. Κατήγγειλε την ελληνική κυβέρνηση επειδή δεν παρέχει ρευστότητα 2 δισ. ευρώ από τον ELA στις κυπριακές τράπεζες, αγνοώντας ότι η Αθήνα ούτε δύναται, ούτε πρέπει να το κάνει αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι θα καταρρεύσει και η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο.
Συμπέρασμα: Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των ΑΝΕΛΛ και της ΧΑ, ξεγυμνώθηκε στην περίπτωση της Κύπρου. Οι περισσότεροι κατάλαβαν πλέον ότι αυτά που τόσους μήνες πεισματικά υποστηρίζει το αντιμνημονιακό μέτωπο, είναι απλούστατα ανεφάρμοστες ανοησίες και επικίνδυνοι πειραματισμοί.
Ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα γίνεται αντιληπτό ότι ολόκληρο το οικοδόμημα που έχει φτιάξει με αναρίθμητες κωλοτούμπες και ακροβατισμούς απλά δεν στέκεται. Ο Αλαβάνος έχει δίκιο: Όταν λες όχι στο μνημόνιο, αυτό με μαθηματική ακρίβεια σε οδηγεί στη χρεωκοπία, εκτός Ευρωζώνης και ίσως και εκτός ΕΕ. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Ή θα είσαι στο ευρώ και θα προσπαθήσεις μέσα από τη διαπραγμάτευση να εφαρμόσεις την καλύτερη δυνατή πολιτική που σου επιτρέπουν οι συνθήκες, ή θα βγεις από το ευρώ, θα χρεωκοπήσεις και υπερηφάνως θα πορευτείς μόνος σου.
σχόλια