__________________
1.
Α,μπα μου καλησπέρα
Σε διαβάζω από τότε που ήμουν 18 χρονών και πάντα έβρισκα χρήσιμες τις συμβουλές σου και τις γνώμες σου και νομίζω με έχεις βοηθήσει πολύ όλα αυτά τα χρόνια. Θέλω να σε ρωτήσω κάτι γιατί δεν ξέρω αν είναι η ανασφάλεια μου που με ωθεί στο να ερμηνεύω τα γεγονότα έτσι. Νομίζω πως το αγόρι μου δεν με θεωρεί όμορφη. Επίσης νομίζω πως μου κάνει νερά γι αυτό το λόγο. Πάντα έχω μια ανασφάλεια με το αν είμαι όμορφη και αν ο άλλος με θέλει και τον ελκύω και το παραδέχομαι. Όμως έχουν γίνει τρία περιστατικά που με κάνουν να νιώθω ακόμα πιο ανασφαλής. Πέρυσι τον Φλεβάρη, μετά από ένα πάρτι μιλάγαμε με το αγόρι μου, είμασταν και οι δυο ψιλομεθυσμένοι και μου λέει ότι εγώ τον έκανα να καταλάβει πως η γυναίκα της ζωής του δεν θα είναι μια οπτασία αλλά πολύ έξυπνη όπως εγώ. Εγώ εκεί σκάλωσα και του είπα ότι δεν καταλαβαίνω τι εννοεί και ότι δεν ακούστηκε πολύ ωραίο αυτό που είπε. Του είπα μάλιστα ότι σιγά τις οπτασίες τις πρώην του και γιατί μου βγήκε αντιδραστικότητα και ζήλια μου απάντησε, "ωραίες ήταν, γιατί;". Μετά που το ξανασυζητήσαμε μου είπε ότι δεν εννοούσε την έννοια της οπτασίας ως μια πανέμορφη γυναίκα αλλά ως κάτι μαγικό και απόμακρο, ότι γνωρίζεις κάποιον, τον βλέπεις ως κάτι άπιαστο, σαν οπτασία, ως κάτι μαγικό και μετά καταλαβαίνεις ότι δεν είναι έτσι, ενώ με μένα νιώθει η δική μας σχέση δεν αντιστοιχεί σε αυτό. Οκ, το κατάπια και είπα ότι έτσι θα το εννοούσε κι εγώ θα παρεξήγησα, μου φάνηκε και ωραία η άποψή του. Το πιο μπαμ σκηνικό έγινε πριν κανα μήνα, που τρώγαμε έξω και του έλεγα πως όταν ήμουν μικρή ήμουν πολύ όμορφο μωρό σε αντίθεση με τον αδερφό μου που ήταν κακάσχημος αλλά τώρα είναι κούκλος. Και μου λέει, καλα δεν είσαι και κακάσχημη. Φταίω εγώ που το μετέφρασα ως ότι είμαι κάπως άσχημη, όχι και τέρας; Και όταν του το είπα, μου λέει, ε, ντάξει, εσύ άλλωστε στιλ έχεις κυρίως, δεν είναι ότι έχεις την τέλεια μύτη ή τα τέλεια μάτια. Ε, εγώ από τότε δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι αυτά τα δύο σκηνικά ξανά και ξανά και να μου φαίνεται . Λίγο που δεν είναι τρυφερός πλέον, λίγο που το μάτι του παίζει, λίγο που σπάνια να με πει όμορφη, ομορφούλα, γλυκούλα, αναρωτιέμαι αν εγώ είμαι ανασφαλής και βλέπω πράγματα που δεν υπάρχουν η αν αυτός δεν ξέρει να εκφραστεί με κομψότητα και ευγένεια, και τι να κάνω που είναι και χοντράνθρωπος;
-Ασχημόπαπο
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αυτό που έχει σημασία σε αυτό που μας λες δεν είναι αν φταίει που είναι χοντράνθρωπος, αλλά αν ο φίλος σου εκμεταλλεύεται το κουμπί σου για να σε χειρίζεται και να σε έχει μόνιμα σε θέση άγχους. Πρόσεχε πάρα πολύ, όχι μόνο με αυτόν, γιατί το κουμπί σου φαίνεται από δορυφόρο και είναι μεγάλος πειρασμός για τους κοντινούς σου ανθρώπους, όσο τραγικό και αν ακούγεται: οι κοντινοί σου είναι που θα το χρησιμοποιούν για να περνάει το δικό τους. Το «μάτι του που παίζει» είναι επίσης πιο σημαντικό από τα υπόλοιπα, και δεν καταλαβαίνεις και πώς συνδυάζεται με το κουμπί σου. Σε κάποιο επίπεδο ίσως να δέχεσαι ότι το μάτι του παίζει επειδή δεν είσαι αρκετά όμορφη.
Αν διαβάζεις α μπα από τα 18 (περνάνε τα χρόνια!) τότε θα ξέρεις ότι το κλειδί είναι να καταλάβεις εσύ γιατί σου είναι τόσο σημαντικό να σε βρίσκουν οι άλλοι όμορφη. Δεν αναφέρεις πουθενά την δική του εμφάνιση. Βλέπεις τι λέει αυτό; Είναι τόσο μεγάλο το ντέρτι σου που έχει φτάσει σε σημείο να σου δυσκολεύει τη ζωή. Το παραδέχεσαι, αυτό είναι καλό, αλλά φαίνεται σα να το έχεις δεχτεί όπως δέχεται κανείς το χρώμα των ματιών του. Δεν είναι το ίδιο. Τα στοιχεία του χαρακτήρα μας που μας δημιουργούν προβλήματα πρέπει να τα βλέπουμε ως σημεία που πρέπει να αλλάξουμε, όπως όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα στη ζωή μας.
__________________
2.
Θελώ να σου πω κι εγω την ιστορία μου. Ημουν φίλη με μία κοπέλα από το Δημοτικό μέχρι και τα πρώτα χρόνια του Πανεπιστημίου. Τότε λοιπόν εγω είχα τσιμπηθεί με έναν τύπο και πήγαινε αυτή η ιστορία για 1,5 χρόνο. Φλερτάραμε, κάναμε σέξ εγώ πάντα ήθελα πιο πολλά αλλα αυτος δεν ψηνόταν και σταμάτησα και εγώ να ζητάω άλλα, οπότε απλά περνάγαμε καλά όταν και όποτε. Δεν βρισκόμασταν συχνά προς το τέλος και κυρίως βρισκόμασταν φιλικά και όχι μόνοι μας. Εγώ τα φτιάχνω με έναν τύπο τότε όχι κάτι σοβαρό και έρχεται η κολλήτή μου φίλη μια μέρα και μου λέει πρέπει να σου πω κάτι. Χθες σε ένα πάρτυ φιλήθηκα με τον τάδε (τον πρώτο τύπο). Για εμένα αυτός ήταν κάτι σαν απωθημένο, σαν ανεπλήρωτος έρωτας για τον λόγο που σου είπα πριν οτι τον ήθελα πάντα περισσότερο. Τότε ήταν ο έρωτας της ζωής μου! Κοκκαλώνω με αυτό που είπε η φίλη μου αλλα μου λεει μην ανησυχεις απλά είμασταν μεθυσμένοι δεν σήμαινε κάτι κτλ. Οκ της λέω εγώ ευχαριστώ που μου το είπες κανένα πρόβλημα. Δεν περνάνε 3 μέρες και μαθαίνω απο τις άλλες δύο φιλές μας (συνολο είμασταν 4), ότι η κολλητή μου τα έφτιαξε με τον τύπο. Και η ερώτηση μου ρε Αμπά ήταν γιατι δεν μου είπε ότι τον θέλει, οτι δεν ήταν μόνο ένα φιλί, ότι τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα? Δεν επικοινώνησε ποτέ ξανά μαζί μου και έχουμε να μιλήσουμε απο τότε (πάνε 6 χρόνια). Το ξέρω ότι αν ερχόταν τότε να μου μιλήσει θα νευρίαζα στην αρχή αλλά ξέρω ότι θα μου πέρναγε. Αλλά το να πάω εγω να της μιλήσω ενώ εκεινή είναι που έκανα κατι "λάθος" δεν υπήρχε περίπτωση. Και ερχόμαστε στο τώρα όπου μαθαίνω ότι παντρεύονται. Και κάτι με τσίμπησε στο μέσα μου, ενώ αυτά τα έξι χρόνια είμαι με ένα παιδί που περνάμε τέλεια, τον αλλον ούτε που τον έχω ξανά σκεφτει. Και νομίζω ότι με πείραξε πιο πολύ ότι τελικά αυτή η σχέση δεν ήταν κάτι επιπόλαιο αλλ΄αόντως μπορεί να ερωτεύτηκαν κεραυνουόλα. Αν χώριζαν σύντομα θα ήταν σαν δικαίωση για εμενά (μέσα μου). Εχουν καποια λογικά αυτά που σκέφτομαι ή είμαι απλά κακιά?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Έχουν κάποια λογική αυτά που λες, την λογική του εγωισμού. Δεν είναι όλες οι λογικές ωφέλιμες. Θα ήθελες να ήσουν εσύ η πιο σημαντική για αυτόν, ακόμα και αν αυτός δεν ήταν ο πιο σημαντικός για σένα. Επίσης το βλέπεις ανταγωνιστικά με τη φίλη σου επειδή αυτή ξέρεις, αυτή ανταγωνίζεσαι. Η φίλη σου δεν ήξερε απαραίτητα από το πρώτο φιλί ότι είναι κεραυνοβόλα ερωτευμένη και θα καταλήξει σε γάμο μετά από έξι χρόνια για να σου το πει. Ένα φιλί ήταν. Αλλά φυσικά έχει το δικό της μερίδιο ευθύνης που εξαφανίστηκε λες και πήρε το Κελεπούρι και όλες όσες Τον γνώρισαν τώρα είναι σημαδεμένες για πάντα, οπότε είναι καλύτερο να αποσυρθεί για να γλιτώσουν από περισσότερο πόνο.
__________________
3.
Τι θα μου πρότεινες τώρα που τελείωσα την σχολή μου να κάνω για να βρω αυτό που μου αρέσει;
Το πρόβλημά μου είναι πως τον τελευταίο καιρό, γνωστοί, συγγενείς κτλ ρωτάνε (ασκώντας όμως πίεση κατά κάποιον τρόπο) τι θα κάνω τώρα που τελειώνω, αν θα κάνω μεταπτυχιακό. Η οικογένειά μου δεν έχει χρήματα στην άκρη - ούτε και γω έχω δικά μου, ενώ επιπλέον νιώθω πως έχω χάσει ένα σημαντικό μέρος της ζωής μου.
Δεν είναι ότι δεν έκανα τίποτα - αντιθέτως: μπήκα στο σχολείο χωρίς να ξέρω ελληνικά, οπότε για πολύ καιρό έπρεπε να γεμίζω κενά, έδωσα Πανελλήνιες χωρίς εξωτερική βοήθεια. Αυτό είχε και ως αποτέλεσμα να είμαι αρκετά εσωστρεφής σε συνδυασμό βέβαια με το γεγονός ότι πιο παλιά ήμουν άσχημη και χοντρούλα.
Τώρα όμως, έβγαλα το πανεπιστήμιο με την ψυχή στο στόμα, με πολύ καλό μέσο όρο, αλλά νιώθω σαν να μην έχω ζήσει εφηβία/ φοιτητική ζωή, λόγω διαβασμάτων και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Δεν έχω κάνει ποτέ σχέση.
Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς πως είμαι σε ανοδική πορεία - νιώθω πλέον καλά με τον εαυτό μου, βγήκα από το καβούκι μου, αδυνάτισα και εμπιστεύομαι τις δυνάμεις μου.
Δε ξέρω καλά καλά αν θέλω να ακολουθήσω επαγγελματικά το αντικείμενο που σπούδασα (μου άρεσε, αν και τον τελευταίο καιρό άρχισα να αμφιβάλλω σχετικά με το αν θα μου άρεσε μια δουλειά σε αυτόν τον τομέα. Διεθνείς σχέσεις, άκρως θεωρητικό, και με δουλειά σε υπουργεία, γραφεία κτλ).
Εμπιστεύομαι τον εαυτό μου υπό την έννοια ότι ακόμη και να μην ξέρω τι θα κάνω τώρα με τη ζωή μου, δεν χρειάζεται να πιεστώ και να πάρω βεβιασμένες αποφάσεις. Οι άλλοι βέβαια πιέζουν συνειδητά ή υποσυνείδητα να ξεκαθαρίσω τα πράγματα, αλλά εγώ αρνούμαι να το κάνω στον χρόνο που θέλουν εκείνοι. Θέλω πρώτα να γνωρίσω κόσμο, να κάνω σχέση, να δουλέψω (ίσως και σε κάποια χειρονακτική εργασία), να γνωρίσω περισσότερο τον εαυτό μου.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το πρόβλημα ποιο είναι; Τι να απαντάς στους αδιάκριτους; Ή ότι φοβάσαι ότι οι αδιάκριτοι μπορεί να έχουν δίκιο;
Αυτό εσύ μόνο μπορείς να το απαντήσεις, αν και υποψιάζομαι ότι ρωτάς και τα δυο. Αυτό που θα ήθελα να σκεφτείς είναι το γιατί αυτό που σου λένε «εκείνοι» σε εμποδίζει από το να γνωρίσεις κόσμο, να κάνεις σχέση, να γνωρίσεις περισσότερο τον εαυτό σου. Νιώθεις ότι η αναμενόμενη, «κανονική» ζωή σε αποτρέπει από το να κάνεις αυτά που νομίζεις ότι δεν έκανες όταν έπρεπε να τα κάνεις; Η αλήθεια είναι ότι δεν γίνεται να αναπληρώσεις όσα δεν έγιναν με τον τρόπο που θα ήθελες να είχαν γίνει. Δεν θα γίνεις τώρα η έφηβη που πιστεύει στον εαυτό της, γιατί δεν είσαι πια έφηβη και οι προσπάθειες να ξαναγίνεις κάνοντας πράγματα που πιστεύεις ότι θα έκανε μια έφηβη δεν είναι ο πιο έξυπνος τρόπος για να το προσεγγίσεις. Ο χρόνος δεν γυρίζει προς τα πίσω. Είσαι μια γυναίκα που πιστεύει στον εαυτό της όμως. Και με αυτό το εφόδιο μπορείς να κάνεις πολλά, εντός των αναμενόμενων και εκτός, αν το θέλεις οπωσδήποτε. Πάντως, δεν είναι απαραίτητο να απαρνηθείς το πτυχίο σου για να κερδίσεις σε εμπειρίες που πιστεύεις ότι σου λείπουν.
__________________
4.
Ήξερες πως στην κουζίνα του σούσι οι γυναίκες σεφ σπανίζουν? Ή τουλάχιστον έτσι είπαν σήμερα στο επεισόδιο μαστερ σεφ που παρακολουθούσα. Γενικά έχω μία κακή εικόνα για το πώς αντιμετωπίζουν στις ελάχιστες γυναίκες που υπάρχουν μέσα στο διαγωνισμό. Αλλά δεν ήξερα πως ο σεξισμός είναι τόσο ευρύτερος στο χώρο ώστε να θεωρούν σε έναν τόσο μεγάλο κλάδο το έτος 2018 ότι λόγω αυξημένης θερμοκρασίας χεριών (!) σε σχέση με τους άντρες οι γυναίκες δεν μπορούν να φτιάξουν σούσι γιατί χαλάει το ψάρι πιο εύκολα..(?) Και το αστείο-ή μάλλον τραγικό- είναι ότι όσο έψαξα η διαφορά θερμοκρασίας είναι μόνο μία από τις δικαιολογίες. Λένε επίσης πως άλλος ένας λόγος είναι ότι στις ημέρες της περιόδου αλλάζει η αίσθηση της γεύσης στις γυναίκες. Δεν έχω κάτι παραπάνω να ρωτήσω απλά σάστισα από την γκάμα των μορφών που παίρνει αυτή η ανισότητα κ ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.
υ.γ. Λένα να σαι καλά για το δωρεάν άνοιγμα ματιών-μυαλού που μας κάνεις κάθε μέρα! Σ'αγαπώ <3
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Η φοβερή και τρομερή περίοδος ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων – από τον Ιπποκράτη, αν όχι πιο πριν - δικαιολογία και «επιστημονική εξήγηση» για την κατώτερη θέση της γυναίκας. Κάθε φορά που οι γυναίκες διεκδικούσαν μια θέση στην κοινωνία, πχ δικαίωμα στην ψήφο, η απάντηση ήταν ότι η περίοδος τις τρελαίνει, τις αλλοιώνει, θολώνει τη σκέψη τους, τι κάνει ανεξέλεγκτες και ασταθείς, τις κάνει αναξιόπιστες. Είναι τόσο πολλά αυτά τα χρόνια με αυτή την επαναληπτική υπενθύμιση, που πολλές γυναίκες δυστυχώς το έχουν πιστέψει, το βιώνουν στην πραγματικότητα, και το έχουν δεχτεί ως μέρος της «φύσης τους». Το μεταφέρουν αυτούσιο στις κόρες τους πολύ πριν οι κόρες τους αποκτήσουν περίοδο, με τις γνωστές ατάκες «θηλυκό μυαλό» και «γυναικάκι», και «είμαστε όλες τρελές».
__________________
5.
Γειά σου Α,μπα και σχολιαστές!Είμαστε 3 αδέρφια που ζούμε στην Αθήνα και μένουμε μαζί. Την Καθαρά Δευτέρα πήγαμε σε μια θεία μας για φαγητό και της πήγαμε μερικά σιροπιαστά. Αφού φάγαμε, περάσαμε στο γλυκό, και η θεία άνοιξε και αυτά που της φέραμε, δοκίμασε και βγάζοντας μια κραυγή αηδίας φτύνει στο χέρι της το γλυκο και το πετάει! Μας λέει έχει πάρα πολύ βούτυρο, δεν μπορώ να το φαω, δεν μου αρέσει! Και μας είπε να τα πάρουμε πίσω γτ αυτή και ο θείος δεν τρώνε βούτυρο και θα κρατήσει λίγα για το γιο της. Και τώρα συζητάμε το περιστατικό με τα αδέρφια μου. Εμένα μου φάνηκε αγένεια αυτό που έκανε και αν τόσο δεν μπορούσε να το φάει θα μπορούσε να το φτύσει πιο διακριτικά και να πει ότι δεν τρώει. (Αλλά δεν ασχολούμαι παραπάνω). Η αδερφή μου ενοχλήθηκε πολύ και το θεώρησε τεράστια αγένεια και ασέβεια. Μέχρι που είπε ότι δεν θέλει να ξαναπάμε και ότι δεν πρόκειται να της ξαναπάει τίποτα. Ο αδερφός μου το θεώρησε αυθόρμητο και πολύ αληθινό και λέει θα ήταν χειρότερο να πει ότι μ αρέσει ενώ δεν της άρεσε. Και θέλω να σε ρωτήσω, όχι για τη θεία, αλλά για τον αδερφό. Πως θα καταλάβει ότι το να είσαι τόσο ευθύς δεν είναι πάντα καλό; ούτε εγώ ήθελα να πει ψέματα (η θεία) ότι της άρεσε, αλλά να είναι πιο ευγενική. Και ναι οκ, έχουμε οικειότητα και δεν παρεξηγούμαι αλλά θα ήταν ωραίο να φτυσω το δικό της φαγητό με τέτοιο τρόπο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ο αδερφός σου πιστεύει ότι είναι αποδεκτό να φτύνεις κάτι που σου πρόσφεραν επειδή δεν τρως το βούτυρο; Το έχει κάνει ποτέ; Φίλους έχει;
Μεταξύ της ευθύτητας και της ευγένειας υπάρχει ένα χάσμα και ο αδερφός σου έχει πέσει μέσα και κινδυνεύει να χαθεί και να τον ψάχνουν τα διασωστικά ελικόπτερα. Ό,τι δεν λαμβάνει υπόψη τα συναισθήματα του άλλου δεν είναι ειλικρίνεια, είναι τεράστια χοντροκοπιά.
__________________
6.
Αγαπητή Α,μπα
Τι γνώμη έχεις για το μπλοκαρισμα στο facebοok?Προσφατα μπλοκαρα ενα παιδι που ειχαμε ξεκινησει κατι..το εκανα οχι γιατι τον μισω ή τον απεχαθανομαι..το εκανα για μενα για να μην μπαινω στην διαδικασια να βλεπω post ή να μπω στο τρυπακι να στειλω μηνυμα ριχνωντας την αυτοεκτιμηση και τον σεβασμο μου για αλλη μια φορα...απλα αναρωτιεμαι πως φαινεται στο αλλο προσωπο αυτη η κινηση...
ευχαριστώ πολυ΄!
-Σόνια
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Είσαι σίγουρη ότι το κατάλαβε;
_________________
7.
Είμαι 34, παντρεμένη με ενα παιδακι 3. Γενικως δε θελω 2ο παιδι διοτι με εχει απογοητεύσει ο άντρας μου στις στιγμες κρίσεων! Εξηγούμαι:
πριν εναμιση χρονο που μπήκε το παιδι στα λεγόμενα terrible twos, σχεδον κάθε περιστατικό έντονης γκρίνιας του παιδιου, κατεληγε με τσακωμό δικό μας, γιατι είχαμε διαφορετικό τροπο αντιμετώπισης της δυσκολης ωρας. Μου ελεγε διαρκως και για ολα οτι εγω εχω κακομάθει τον μικρο (εγω τον φρόντιζα όλη μερα, που εκεινος δουλευε, εκτος απο 1 ωρα καθε μερα που τον κράταγε για να κανω ενα μπανιο) λες και έπρεπε να τον πειθάρχησω απο 6 μηνων ωςτε στα 2 να ειναι έτοιμος και στρωμένος!
Τωρα που ο μικρος μεγαλωσε κι εχουν μειωθεί οι γκρίνιες, ειμαστε κι εμεις καπως καλυτερα, αν και εγω δεν τον εχω συγχωρήσει που μου εβγαζε το λάδι επειδη δεν καταλάβαινε (αν και ιδιαίτερα ευφυης) αυτονόητα πραγματα!
Μεχρι που πηγαμε σε ειδικό να μας πει τι να κανουμε στις δυςκολες ωρες. Η παιδοψυχιατρος πανω κατω συμφώνησε με τις τακτικές που προτεινα εγω, οποτε κι αυτο βοηθησε λιγο τη σχεση μας. Πρεπει να τονίσω οτι οι συμπεριφορές του παιδιου ηταν απόλυτα φυσιολογικές για την ηλικια του!
και τωρα στα 3 του ειναι ενα εξαιρετικά καλο παιδακι, τρυφερό και χαρούμενο που αναπτύσσεται οπως πρεπει!
Γενικως ο άντρας μου ειναι πολυ καλος πατερας, ο μικρος τον λατρεύει, και ειναι ενταξει στις υποχρεώσεις του.
Ειμαστε μαζι 7 χρονια και πριν κανουμε παιδι στα γενικα συμφωνούσαμε. Τελοσπαντων είχαμε βρει μια ισορροπία και οι τσακωμοί μας ηταν λίγοι και για χαζά θεματα του στιλ τα πεταμένα παπουτςια μεσα στο σαλονι! Ομως δεν είχαμε ιδέα (τελικα) για το τι θα πει μεγαλωνω παιδι!και τα βρήκα σκούρα στο να συνεννοηθώ μαζι του τις δυσκολες ωρες!
Ολα αυτα τα προβλήματα που προέκυψαν τα θυμαμαι κάθε φορα που μου περνά απ το μυαλο η ιδέα ενος ακομα παιδιου! Και μου περνά συχνά λογω των αδιάκριτων ηλιθίων που με προτρέπουν να κανω αλλο ενα παιδακι και με κατακλύζουν με συμβουλες για τη σπουδαιότητα των αδερφων, λες και αυτους περιμενα! Και φυσικα αυτους χεσμενους τους εχω, ομως μου θυμίζουν οτι ακομα κι αν ξεπεράσαμε την πρώτη κρίση, ο άντρας μου δεν ειναι ο partner μου οπως τον ειχα εκτιμήσει! Γιατι αυτος ειναι ο λογος που δε θα κανουμε αλλο παιδι!
Εχει παραδεχτεί τα λάθη του (μετα την επίσκεψη στη γιατρο) αλλα δεν ειμαι σιγουρη οτι πραγματικά δε θα μου ξαναέλεγε τα ιδια αν το ξαναζουσαμε όλο αυτο! Και για αυτο δε θα το ξαναζήσουμε. Και αυτο καπως με λυπεί..
Ποια ειναι η πρώτη σκέψη που κανεις γι αυτα που σου γραφω;;
Whereismypartner??
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ότι αυτό που βίωσες και περιγράφεις είναι πολύ καλός λόγος για να μην θέλεις να κάνεις άλλο παιδί. Δεν κατάλαβα όμως αν η συζήτηση για το δεύτερο παιδί υπάρχει, ή την κάνεις μόνη σου εσωτερικά. Είναι πιθανό να κατάλαβε και ο άντρας σου ότι με τη δυναμική της οικογένειας σας τώρα, μετά τα λάθη που κατάλαβε ότι έχει κάνει, δεν μπορεί να προτείνει να περάσετε ξανά από τέτοια δοκιμασία. Μπορεί να ξέρει ότι δεν θα τα κάνει σωστότερα την δεύτερη φορά. Αν δεν υπάρχει καν η συζήτηση στον ορίζοντα, δεν χρειάζεται να αναλύσετε περισσότερο γιατί δεν κάνετε το περίφημο αδερφάκι. Αν υπάρχει, τότε με κάποιοι τρόπο πρέπει να του πεις τι αισθάνεσαι. Θα είναι πολύ δύσκολη συζήτηση, αλλά είναι μια συζήτηση που δεν κάνατε όταν έπρεπε, γιατί δεν ξέρατε ότι υπάρχει αυτό το θέμα για να το αναλύσετε. Τώρα όμως, ξέρετε.
Όμως είναι βέβαιο ότι είτε κάνετε, είτε δεν κάνετε κι άλλη προσπάθεια, πρέπει με κάποιον τρόπο να επικοινωνήσεις την απογοήτευση σου. Το ξέρει ότι δεν τον έχεις συγχωρήσει για εκείνη την περίοδο; Λες ότι έχει παραδεχτεί τα λάθη του. Τι θα ήθελες να γίνει για να μπορείς να προχωρήσεις; Είναι αδύνατον να δεχτείς ότι δεν ήταν ο σύντροφος που νόμιζες ότι θα είναι; Ίσως είναι πιο ειλικρινής η σχέση σας τώρα που ξέρετε περισσότερα ο ένας για τον άλλον. Αυτό που νόμιζες ότι είναι ως ένα σημείο ήταν περισσότερο ευχή παρά πραγματικότητα. Δεν ξέρεις τον άλλον αν δεν βρεθείτε σε κρίσιμο σταυροδρόμι, και ένα παιδί τεντώνει μια σχέση σε σημεία εντελώς άγνωστα, και για τους δύο. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτή τη γνώση για το μέλλον; Το παιδί μπορεί να ξεπέρασε την κρίση των 2, αλλά δε νομίζω ότι τα προβλήματα σας έχουν τελειώσει εδώ. Θα έρθουν και άλλες δύσκολες ηλικίες, κι άλλες κρίσεις. Δεν είναι καλή ιδέα να εξαρτάται η μεταξύ σας ηρεμία από κάθε εξέλιξη του χαρακτήρα του παιδιού.
σχόλια