__________________
1.
Και θα ήθελα να νιώσω,
πως θες κάθε σπιθαμή του κορμιού σου να γίνει δικιά μου.
Και αυτά που θέλω να σου πω,
και αυτά που θες εσύ να μου πεις,
να μην τα κρατάει πια ο φόβος.
Να βγω από το σκοτάδι
και να φέρω το σώμα μου και τη ψυχή μου
στου φωτός τον ήλιο,
να γίνω καθαρός μπροστά σου.
Δες με, είμαι εδώ μπροστά σου,
αμήχανος σε κοιτάζω.
Δες με να σε γδύνω με τα μάτια μου,
να σε αγκαλιάζω σφιχτά
και να σε παίρνω από το χέρι για βόλτες και ταξίδια,
να κάθομαι μαζί σου
σε ένα βαγόνι ενός τραίνου
με γλώσσες γύρω μας που δεν τις μιλάμε.
Δες με δευτερόλεπτα πριν σηκωθώ
να σε πάρω για να σε κυλήσω
σε όλο το γρασίδι της ηπείρου αυτής.
Να σου δώσω τόπο ασφαλή να αναπτυχθείς,
να γίνεις ο άνθρωπος αυτός που θες να γίνεις,
χωρίς να φοβάμαι πως αυτό που θα γίνεις
δεν θα το φτάσω.
Δες με να σε κοιτάζω καθώς τη μέρα σου περνάς,
καθώς βιβλία διαβάζεις και νέους κόσμους δημιουργείς.
Μα πάνω από όλα δες με όταν τις λέξεις αυτές
δεν θα με πιάνει ντροπή να τις γράψω.
Όταν η αγάπη θα πλημμυρίσει
το κόσμο σου και τον κόσμο μου
και θα πλύνει κάθε ψεγάδι ντροπής.
ΧΑ! Τα πα και ξελάφρωσα γιατί μου 'χε γιατί κάπου έπρεπε να βγει όλο αυτό. Από περιέργια, τι κατάλαβες από αυτά; :)
-Βασίλης
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Βασίλη, η ανάλυση ποίησης ήταν από τα χειρότερα μου στο σχολείο, ούτε τότε καταλάβαινα, ούτε τώρα. Πρέπει να είναι τρομερά προφανές για να το πιάσω. Δες πώς γράφω, λες να είμαι του υπονοούμενου; Αυτό που κατάλαβα εν τούτοις είναι ότι κάποιος αγαπάει κάποιον, και ο άλλος κάποιος του προκαλεί δέος, κάτι πολύ κοινό στον έρωτα, για να μην πω, απαραίτητο για να δημιουργηθεί έρωτας. Αν είναι δικό σου νομίζω ότι έχει ωραίο ρυθμό, αλλά ξαναλέω, από ποίηση δεν έχω ιδέα. Θα μας πουν περισσότερα πιο σχετικοί στα σχόλια.
__________________
2.
Αγαπητή Αμπα, σε παρακαλώ αν μπορέσεις απάντησε, έχω ξαναπροσπαθησει να σου μιλήσω. Στην ερώτηση 5 στις 28/ 2, ανακάλυψα πως βιωνω στο περιπου το ίδιο πράγμα με την κοπέλα. Είναι ένα παιδί που υπάρχει φλερτ, εγώ δεν έχω κάνει κίνηση να το δείξω, γιατι φοβάμαι μήπως απομακρυνθεί από εμένα.. Στο τέλος της λες ότι το σύμπαν μπορεί και να μην συνωμοτεί όταν θέλουμε κάτι πραγματικά.. Δεν ξέρω με απογοήτευσε κάπως αυτό, σαν να μου έκοψε τη φόρα, την ελπίδα.Τι να κάνω? Το πιστεύεις όντως αυτό που είπες? Να συνεχίσω να προσπαθώ?
- #ΜπερδεμένεςΚαταστάσεις#
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν πιστεύεις ότι το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει αυτό που θέλεις, τότε για ποιο λόγο πρέπει να προσπαθείς και να βασανίζεσαι κι από πάνω; Τι σοφό σύμπαν είναι αυτό (σύμπαν, ναι; Με τις μαύρες τρύπες και τους γαλαξίες και όλα αυτά) που δεν μπορεί να συνωμοτήσει να γίνει η δουλειά εφόσον το θέλεις τόσο πολύ, γιατί να σε βάζει να ανησυχείς; Πού να ζητούσες και τίποτα πιο δύσκολο, ας πούμε βγει η Ελλάδα από τα μνημόνια.
Αν η ελπίδα σου γενικότερα βασίζεται στη στήριξη από κάτι ανώτερο, αποφάσισε αν πιστεύεις στο Θεό και κάνε τα κουμάντα σου με εκείνη την φιλοσοφία. Είναι έτοιμη, είναι γερή, έχει επιβιώσει πάρα πολλά χρόνια και έχει πολλές απαντήσεις για τη ματαίωση των προσδοκιών αν δεν το πολυψάχνεις με τη συνέπεια. Όμως στο όνομα του μεγάλο Μακαρονοτέρατος, μην βασίζεσαι στα σοβαρά σε τσιτάτα του Κοέλιο.
Στα πιο σοβαρά ακόμα, δεν μπορείς να προσπαθήσεις να αρέσεις σε κάποιον. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία τι θα πεις και πώς θα το πεις και τι θα κάνεις. Θα απομακρυνθεί αν δεν του αρέσεις για να αποφύγει την αμηχανία, ίσως. Όλο αυτό είναι εντελώς πέρα από τον έλεγχο σου (ούτε στον έλεγχο του Σύμπαντος είναι πάντως). Το μόνο που μπορείς να ελέγξεις – ίσως – είναι η αντίδραση σου σε περίπτωση που φας χυλόπιτα. Εκεί αξίζει να επικεντρωθείς πραγματικά, και όχι στην αυθόρμητη αντίδραση ενός «παιδιού».
__________________
3.
Είναι δύσκολο να καταλάβω το 'δεν είχα(ν) καταλάβει' που ακούω αλλά και διαβάζω πολύ συχνά. Για παράδειγμα διαβάζω για φόνους, βιασμούς, ξυλοδαρμούς κλπ και ότι οι γείτονες δεν είχαν καταλάβει τίποτα. Δεν έχω δει κανένα άρθρο ή έρευνα για το αν έχει καταλάβει ο άνθρωπος που ζει και έχει παιδιά με αυτόν που έχει κάνει φόνο, βιάσει, δείρει κλπ. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το εάν αυτός που ζει μαζί του είναι συμμέτοχος ή αμέτοχος. Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει κανείς;
- είναι;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δε νομίζω ότι είναι αξιόπιστες αυτές οι απαντήσεις. Αν οι γείτονες πουν «κάτι είχαμε καταλάβει» θα τους ρωτήσουν «τότε γιατί δεν κάνατε κάτι». Η ερώτηση «είχατε καταλάβει κάτι» από μόνη της εκεί οδηγεί. Μπορεί να είχαν καταλάβει, αλλά όχι ακριβώς, και πάλι δεν ήθελαν να ανακατευτούν, και δεν ήξεραν αν είναι δουλειά τους ή όχι, και τα λοιπά. Για τις συζύγους δε η δήλωση άγνοιας είναι αναγκαία για να μην τιμωρηθούν. Αν το είχαν καταλάβει και για κάποιους λόγους δεν είχαν μιλήσει, λες να κολλήσουν στο να πουν ψέματα μετά στην αστυνομία; (Φυσικά και υπάρχει ενδιαφέρον αν αυτός που ζούσε εκεί ήταν συμμέτοχος ή αμέτοχος. Γίνονται ξεχωριστές δίκες για αυτούς. Πάντα υπάρχει σχετική αναφορά.)
Επειδή αυτή η απάντηση είναι η πιο συχνή, θα ήθελα εδώ να πω για τα γενναία παιδιά του parkland που έχουν βρεθεί στην επικαιρότητα μετά από τα τραγικά γεγονότα που δεν μπορώ καν να βάλω σε λέξεις, είναι μια περίπτωση που όλοι μαζί, μαθητές και γείτονες, λένε ότι είχαν προειδοποιήσει για την βίαιη και επικίνδυνη συμπεριφορά του δολοφόνου και δεν λένε ότι «έπεσαν από τα σύννεφα».
__________________
4.
Αγαπητή Α,μπα,
Νομίζω πως θέλω να κάνω παιδιά. Λέω νομίζω, γιατί πως μπορείς να είσαι σίγουρη οτι θέλεις κάτι, άμα δεν το έχεις δοκιμάσει πρώτα, να δεις πως είναι; Μπορεί τελικά να μην σου αρέσει, εκ των υστέρων. Πάντως νιώθω την επιθυμία πολύ έντονα, βλέπω πλέον και όνειρα ότι μένω έγκυος και νιώθω υπέροχα μέσα σε αυτά. Το συζητάω με το φίλο μου (αυτός 31, εγώ 30, είμαστε μαζί ενάμιση χρόνο και είναι υπέροχος) και αυτός δεν το νιώθει τόσο, θέλει λέει, αλλά όχι ακόμα. Ένα από τα πράγματα που λέει πως τον τρομάζουν είναι η ιδέα πως δεν έιναι αρκετά σοφός, και τι θα έχει να διδάξει στο παιδί. Εγώ πάλι σκέφτομαι πως ένα σωρό βιβλία έχουν γραφτεί, υπάρχουν θέατρα, αεροπλάνα να μπεις να ταξιδέψεις, σχολεία, σεμινάρια, κλπ, οπότε δε χρειάζεται ένα παιδί να τα μάθει όλα από τους γονείς του. Μπορεί να έχει και άλλες πηγές, και ο ρόλος σαν γονιός είναι να προσπαθήσεις να τις παρέχεις στο παιδί σου, όσο μπορείς. Αλλά μήπως έχει δίκιο και δεν είμαστε αρκετά ώριμοι να μεγαλώσουμε παιδί; Και πως το καταλαβαίνεις αυτό; Και ο βαθύτερος φόβος, άμα ο σύντροφός σου λέει πως θέλει παιδί, αλλά όχι ακόμα, σε λίγα χρόνια, αλλά εσύ τότε θα είσαι 30-φεύγα, και πότε θα κάνεις τα 3 παιδιά που θες, και τι θα γίνει αν αποδειχτεί πως τελικά ήταν αργά και δεν μπορείς να κάνεις; Πως θα ζήσεις με τον εαυτό σου και με τη σχέση σου μετά; Μήπως έπρεπε να είχες δράσει νωρίτερα; Χμ. Καταιγισμός ερωτήσεων, το αντιλαμβάνομαι. Αν θα μπορούσες να απαντήσεις έστω και σε μια θα ήμουν πραγματικά ήδη πολύ χαρούμενη. Γεια!!
- ρολογόπληκτη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Συμφωνώ στο ότι οι γονείς δεν χρειάζεται- δεν γίνεται- να είναι εξοπλισμένοι με όλες τις απαντήσεις του σύμπαντος, αυτό που μπορούν να κάνουν, όσο μπορούν, είναι να δώσουν όσα περισσότερα εφόδια μπορούν για να γίνουν τα παιδιά ανεξάρτητα και να ψάξουν μόνα τους τις απαντήσεις που θέλουν. Για τα υπόλοιπα, δεν πολυκαταλαβαίνω τις δηλώσεις θέλω ένα παιδί, δύο παιδιά, τρία παιδιά. Καταλαβαίνω την επιθυμία, αλλά δεν την καταλαβαίνω κι όλας. Είναι από τα πράγματα που δεν μπορείς να σχεδιάσεις τόσο πολύ μέχρι τέλους. Ξεκίνα με το ένα και θα δεις. Θα γίνει; Και αν γίνει, πώς θα είναι; Αλλά δεν χρειάζεται να πείσεις εμένα, με τον αραβωννιάρη πρέπει να τα πεις αυτά. Αυτός έχει το όραμα των τριών παιδιών;
Δεν χρειάζεται να αποφασίσετε αν είσαστε αρκετά ώριμοι για να κάνετε παιδί, αλλά αν είσαστε αρκετά ώριμοι ώστε να είσαστε σε θέση να βάλετε τον εαυτό σας σε δεύτερη μοίρα. Για πάντα. Χωρίς διάλειμμα. Συνεχόμενα, για όσο ζείτε. Πρέπει να τα έχετε βρει μαζί του για να μπορείτε να του το κάνετε αυτό.
__________________
5.
Γεια σου Αμπα,
Τα Χριστούγεννα έγινε κάτι που με προβλημάτισε. Είχαμε βγει με την ξαδέλφη μου και τους κουμπάρους της για καφέ/ποτό (ήταν γύρω στις εννιά το βράδυ, έχει σημασία αυτό). Οι κουμπάροι είχαν φέρει και των 4 μηνών τότε μπέμπη τους, τον οποίο η ξαδέλφη μου θα βαφτίσει το καλοκαίρι. Η καφετέρια ήταν σχετικά μικρή, ο εξαερισμός ανύπαρκτος, το μαγαζί ντουμάνι από τα τσιγάρα και είχε την αναμενόμενη φασαρία (δυνατή μουσική, ομιλίες κλπ). Εμείς είχαμε καθίσει σε ένα σημείο στην άκρη, κοντά στην πίσω πόρτα, που άνοιγε αραιά και πού και παίρναμε λίγο και τον αέρα μας, αλλά όπως και να το κάνεις, θεωρώ πως το περιβάλλον ήταν το πλέον ακατάλληλο για ένα μωρό. Η μητέρα του το τάισε και το άλλαξε (πάνω στον καναπέ) στην καφετέρια. Ο μικρός ήταν πολύ ήσυχος, κοιτούσε τριγύρω με ορθάνοιχτα μάτια, αλλά όταν γύρισαν σπίτι μας είπαν ότι είχε υπερένταση και γκρίνιαζε. Ρε συ Αμπα τον λυπήθηκα τον μπέμπη. Eίναι ηλικία αυτή για να τον τραβολογάνε στις καφετέριες; Το θέμα είναι ότι δεν το κάνουν πρώτη φορά, ενώ οι γονείς τους είναι νέοι και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τον κρατήσουν για λίγο. Το κόλλημα είναι δικό τους και ειδικά της μάνας, που δε θέλει να τον αφήνει πουθενά. Έχει καταντήσει όμως πολύ κουραστικό αυτό, γιατί σκέψου ότι όταν πήγαμε για καφέ ασχολούμασταν όλη την ώρα με το παιδί – και τώρα που έχει μεγαλώσει, είναι χειρότερα γιατί διεκδικεί ακόμα περισσότερο την προσοχή της μάνας του και γκρινιάζει. Αυτό το φαινόμενο όμως, το να παίρνουν τα παιδιά μαζί τους στις καφετέριες το χειμώνα, που είναι κλειστός ο χώρος, είναι πλέον πολύ συχνό στην περιοχή (μένουμε σε κωμόπολη). Δεν ξέρω τι γίνεται στην Αθήνα ή στις άλλες πόλεις, αλλά εδώ έχει γίνει μόδα. Ρώτησα τη μάνα μου τι έκανε με εμάς όταν ήμασταν πιο μικρά (γιατί οι γονείς μου παντρεύτηκαν νέοι κι έβγαιναν συχνά με τις παρέες τους) και μου είπε ότι μας άφηναν στις γιαγιάδες και ποτέ δε μας έπαιρναν μαζί τους. Η ξαδέλφη μου πάλι λέει ότι δεν της φαίνεται περίεργο, ότι έτσι κάνουν όλοι τώρα και να μην κρίνουμε γιατί δεν ξέρεις τι θα κάνουμε εμείς (από ότι κατάλαβα σκοπεύει να κάνει τα ίδια). Δεν είναι ότι αντιπαθώ τα παιδιά και δεν τα θέλω μαζί, όμως μου φαίνεται πολύ λάθος όλο αυτό. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα ταλαιπωρούν τόσο και το κυριότερο, γιατί ταλαιπωρούν τους εαυτούς τους, αφού το πιο πιθανό είναι να τους περιμένει αγρυπνία το βράδυ. Ποια είναι η άποψή σου για το θέμα; Τι κάνουν εκεί που είσαι εσύ (γιατί κάπου είδα ότι στη Σκανδιναβία αφήνουν τα καρότσια έξω στο κρύο); Τι πιστεύετε κι εσείς οι αναγνώστες / σχολιαστές;
- Ας ακουστεί και η άλλη πλευρά
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν την είχα υπόψη μου αυτή τη μόδα. Είναι όντως μόδα, ή έχεις βγάλει συμπεράσματα από τον στενό σου κύκλο; Πείτε μας στα σχόλια.
Η άποψη μου για το θέμα είναι να μην σχολιάζω τι κάνουν άλλοι με τα παιδιά τους (αν δεν τίθεται θέμα κακοποίησης φυσικά) εκτός αν με επηρεάζει άμεσα, και αν με επηρεάζει άμεσα, τότε και πάλι δεν σχολιάζω, αλλά παίρνω τα μέτρα μου. Το μόνο αντικειμενικό θέμα γιατί τίθεται θέμα προστασίας ανηλίκου, είναι το ντουμάνι από τα τσιγάρα. Τι νόημα έχει να το σχολιάζουμε εμείς εδώ μεταξύ μας; Ίσως θα έπρεπε να προστατεύονται τα παιδιά από καπνό τσιγάρου με νόμο, αλλά το κάπνισμα σε καφετέριες είναι υποτίθεται παράνομο έτσι κι αλλιώς, οπότε τι να προσθέσουμε; Σε αυτή τη μορφή είναι απλώς κουτσομπολιό.
__________________
6.
Ξεκίνησα να διαβάζω Μουρακάμι. Ρε συ Λένα πολύ φλύαρος δεν είναι; Μου είπαν ότι το τέλος του βιβλίου θα με δικαιώσει οπότε το συνεχίζω (Νορβηγικό δάσος) αλλά με έχει κουράσει πολύ αυτή η ακατάσχετη πολυλογία που περιγράφει όλες τις ασήμαντες λεπτομέρειες της κάθε ημέρας και του κάθε χώρου. Ρωτάω γιατί φαντάζομαι ότι για να έχει τόσο hype, κάτι πολύ καλό υπάρχει εκεί μέσα που μου διαφεύγει. Αλλά μπορεί να είναι και θέμα γούστου.
- τόρουβατανάμπε
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δηλαδή μπορεί και να μην είναι;
_________________
7.
Λένα εσύ σε αυτή την φράση
«Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί ώστε να το αποκτήσεις»
βάζεις πάντα το ΔΕΝ και ναι είμαι μαζί σου σε αυτό μπορώ να πω, όμως μια κοπέλα με μπέρδεψε κάπως πάνω σε αυτό και έχω αρχίσει να το πιστεύω κατά τον τρόπο που μας το ανέλυσε.
Είμαι καινούρια στον χώρο της δουλειάς γενικότερα και αρκετά νέα οπότε ίσως και λίγο αφελής. Λοιπόν βρεθήκαμε να κάνουμε διάλειμμά αυτή η κοπέλα, ένας συνάδελφος που ή της την πέφτει ανοιχτά ή μπορεί και να το κάνουνε στην πλάκα, μια άλλη κοπέλα και εγώ. Ο τύπος άρχισε να ρίχνει υπονοούμενα τύπου «θα σε αποκτήσω, θα με βοηθήσει το σύμπαν» με εκείνη να ανταπαντά «όσο και να το θέλεις ,το σύμπαν σου δουλειά δεν θα κάνει». Αυτός απάντησε «το σύμπαν είναι άπειρο, θα κάνει δουλειά» κι εκείνη είπε «τότε όλοι μας θα'χαμε κερδίσει το τζόκερ αφού το θέλουμε τόσο πολύ».
Όταν αυτός έφυγε και μείναμε μόνες μας οι 3 κοπέλες η άλλη κοπέλα που ήταν εκεί την ρωτάει «αυτό με το σύμπαν ούτε καν το πιστεύεις, έτσι; » κι εκείνη να απαντά «το πιστεύω με την μεταφορική του έννοια και όχι με την κυριολεκτική του» κι εγώ λέω «δηλαδή» με εκείνη να μου απαντά «το σύμπαν που αναφέρεται σε αυτή την φράση είμαστε εμείς ως άτομο, οπότε αν εμείς κάτι το θέλουμε πραγματικά πολύ τότε θα κάνουμε τα πάντα για να το αποκτήσουμε, ουσιαστικά θα συνωμοτήσουν οι σκέψεις μας με τις πράξεις μας ώστε να έχουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε» και ρωτάει η άλλη κοπέλα πάλι «κι αν τελικά δεν το αποκτήσουμε ποτέ; Τότε τι σημαίνει;» με εκείνη και πάλι να απαντά «δυο πράγματα. Ή ότι αυτό που θέλαμε τελικά δεν το θέλαμε αρκετά ή ότι μας φρέναρε το υποσυνείδητο μας γιατί τελικά δεν ήτανε σωστό αυτό που θέλαμε».
Και κάπως έτσι άρχισα να πιστεύω Λένα μου αυτή την φράση .Και εντάξει δεν ρωτάω αν την θεωρείς μια σωστή άποψη αφού ο κάθε άνθρωπος διαφέρει και για τον καθένα οι απόψεις του είναι κάτι προσωπικό αλλά ποια η γνώμη σου για όλη αυτή την άποψη; Γιατί εμένα καλώς ή κακώς μου στέκει κάπως όμως δεν μου αρέσει να γίνομαι αντίγραφο των άλλων αλλά αυτή την κοπέλα δεν θα σου κρύψω ότι την ψιλοθαύμασα λιγάκι.
- Συμπαντική Συνομωσία
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
*βαθύς αναστεναγμός*
Η κοπέλα αυτή ζει στον υπέροχο κόσμο της μεσαίας/ανώτερης τάξης όπου το «θέλω κάτι πάρα πολύ» με επείγοντα τρόπο κυμαίνεται μεταξύ του «θέλω τον Τάκη» και «θέλω να πετύχω πάρα πολύ και να με αναγνωρίζουν στο δρόμο χωρίς να ξέρω αν έχω κάποιο ταλέντο ή να κάνω σοβαρή προσπάθεια να το ανακαλύψω». Ε, τότε μπορεί και μας φρέναρε το υποσυνείδητο που τελικά βαρεθήκαμε. Ή μπορεί και να φταίει ο χαρακτήρας μας, γενικώς, ας πούμε.
Για πες αυτή τη φράση σε ανθρώπους που έχουν πραγματικά προβλήματα. Πραγματικά προβλήματα όμως. Θάνατο. Προσφυγιά. Ανίατες αρρώστιες. Αγιάτρευτη, συστημική φτώχια. Ρατσισμό, βία, κοινωνική απομόνωση. Ελπίζω να καταλαβαίνεις έστω και λιγάκι.
σχόλια